Om erachter te komen wat onze kittens "denken" van hun baasjes, hebben we den observeer bijvoorbeeld hoe katten met elkaar omgaan om hun sociale structuur af te leiden. Daarnaast analyseren we de manier waarop ze met speelgoed spelen en bestuderen we hun gedrag op verschillende tijdstippen van de dag. Evenzo, hun relatie met ons, de eigenaren, zullen we met hen praten en verschillende tests uitvoeren.
We weten niet echt veel over katten. Sommige signalen, zoals zijn staart optillen, zich liefdevol met onze benen wrijven en naast ons zitten, zijn merkwaardig genoeg hetzelfde als wat ze met andere katten doen.
De conclusie die we zullen trekken is dat: de katten die we thuis hebben gedragen zich met ons mensen op een vergelijkbare manier als met andere katten. Ze geloven, althans zo lijkt het, dat we onhandig zijn als we ze tegen het lijf lopen. Maar het is ook niet logisch om te denken dat ze ons als dom beschouwen. Als dat het geval was, zouden ze ons niet afsmeren, net zoals ze niet zouden afsmeren op andere dierlijke individuen die zij als minderwaardig beschouwen.
De kat is geen wild dier, het is volledig gedomesticeerd, hoewel we soms kunnen twijfelen vanwege zijn bekende onafhankelijkheid en karakter.
Kattenrelaties
Vaak katten kunnen niet met elkaar overweg, en dat veroorzaakt stress en angst. Een dierenarts zal ons veel gevallen kunnen vertellen van katteneigenaren die naar zijn kantoor komen met verwondingen veroorzaakt door onderlinge gevechten.
Tot de meest voorkomende ziekten en problemen behoren dermatitis en cystitis, en het lijkt steeds duidelijker dat deze medische problemen worden verergerd door psychologische stress. Daarom zouden we, voordat we veel medicijnen aan onze kittenvrienden geven, hun levensstijl moeten analyseren.
Toegepaste studies. Honden en katten
Sommige tests die werden uitgevoerd aan de Universiteit van Lincoln in het VK, toonden aan dat: katten houden gewoon niet van hun baasjes zoals honden dat doen. Een van de verklaringen voor deze verklaring is de geschiedenis van beide soorten en hun domesticatie.
Honden zijn al 32.000 jaar huisdieren, en dat kan de uitstekende relatie met mensen verklaren, onder andere omdat beide soorten al duizenden jaren samen geëvolueerd zijn.
Desalniettemin, katten leven al iets meer dan 9.000 jaar met mensen, en veel van die tijd is besteed aan het rondhangen van deuren en het eten van overblijfselen van onze voorouders, activiteiten die lang niet in de buurt komen van de goede relaties die worden gegenereerd door dingen als jagen, eten en naast elkaar slapen.
Een ander belangrijk verschil met betrekking tot honden is dat we de honden hebben gekozen om ons te vergezellen, rassen hebben ontwikkeld, selectief hebben gefokt met positieve eigenschappen, de meest volgzame en gemakkelijk te trainen voor reproductie hebben gekozen. De huidige rassen die wij in huis hebben zijn het resultaat van onze selectieacties.
Desalniettemin, katten hebben zichzelf gekozen en mensen geselecteerd om ze te voorzien van eten en andere soorten aandacht. In veel gevallen zeggen degenen die met katten leven dat deze dieren denken dat ze de eigenaren van mensen zijn en niet andersom. Een beetje terughoudend om genegenheid te tonen, zelfvoldaan en onafhankelijk, in tegenstelling tot honden, lijken kittens alleen mensen nodig te hebben om hen onderdak, eten en drinken te bieden.
Een eigenaardig gedrag
De intelligentie van katten is bekend, waardoor ze zeer interessante dieren zijn die in staat zijn een veelvoud aan gedragingen aan te nemen die bijna onbegrijpelijk zijn voor mensen.
Katten zijn slimmer dan we denken. Ze weten vaak hoe ze moeten onderscheiden hoe ze met elke persoon moeten omgaan. Een van deze redenen is dat ze zich tegenover ons op dezelfde manier gedragen als tegenover hun moeder. Dat gedrag dat ze ons vaak laten zien, is vaak geleerd uit hun relatie met hun moeder. Kittens leren hun staart op te tillen, zich met hun moeder in te smeren, te spelen en te spinnen.
Hoe zien katten hun baasjes?
Met de tijd en samenleven, de kat leert dat door wat geluiden te maken, dit betekent dat ze willen dat de persoon (of gigantische kat zoals ze denken) de kamer verlaat, terwijl andere geluiden ze oproepen om te spelen, te voeden of te strelen.
Wanneer we de kat "irriteren" door te proberen zijn buik te krabben zonder dat hij actie onderneemt of door te proberen hem aan het spelen te krijgen zonder zijn verzoek, veroorzaken we eigenlijk angst en stress. Ze hebben een neiging tot stress. Als stress heel continu optreedt, kunnen ze ziek worden, dus wees heel voorzichtig met je kattenvriend.
