Te veel jaren van burgeroorlogen in Soedan hebben een groot deel van zijn grondgebied bezaaid met mijnen, die dagelijks onschuldige slachtoffers maken.. Daarom wendde de man zich opnieuw tot zijn grote vriend, de hond, om dit ernstige probleem op te lossen.
Honden gebruiken om landmijnen op te sporen
Sinds 2008 zoeken een groot aantal honden op initiatief van dierenarts en trainer Muiz Ali Taha naar mijnen in het Afrikaanse land met behulp van zijn grote neus.
De professional, die bij de afdeling Communicatie van het Mine Action Office van de Verenigde Naties had gewerkt, waarschuwde onmiddellijk dat honden van groot nut konden zijn om een einde te maken aan deze plaag die zijn land treft.
Het was zo, in 2006 reisde hij naar Zuid-Afrika om de best gekwalificeerde dieren voor deze taak te selecteren en begon onmiddellijk met zijn training.
Sindsdien, de honden worden ongeveer 6 maanden getraind op de militaire basis Al-Elafoon, aan de rand van Khartoum, de Soedanese hoofdstad. Daarna beginnen ze hun huiswerk in de toegewezen ruimtes, altijd onder leiding van een gids.
Dankzij hun grote neus slagen honden erin een einde te maken aan het drama van de landmijnen in Soedan, die alleen al in de afgelopen tien jaar meer dan 2000 onschuldige slachtoffers heeft geëist.
Hoe werken de honden die mijnen zoeken in Soedan
Wanneer de hond een landmijn detecteert, begint hij rond een vast punt te snuffelen en gaat dan zitten. Het is het signaal voor uw menselijke metgezel om een rode vlag op de aangewezen plaats te plaatsen.
Sommige honden zijn zo effectief in dit werk dat ze in slechts 2 uur een oppervlakte van 1.200 vierkante meter kunnen "reinigen".Wanneer de herkenning en markering van het toegewezen gebied is voltooid, is het tijd voor een ontmijner om de mijnen te verwijderen en tot ontploffing te brengen.
Mijndetectie, een manier om elke dag levens te redden
Het landmijnenprobleem in Sudan dateert uit de Tweede Wereldoorlog maar het werd ongetwijfeld versterkt door de twee uitgebreide burgeroorlogen die het land teisterden.
Alleen al het laatste decennium stijgt het aantal slachtoffers van mijnexplosies tot 2.000. Helaas zijn veel van de doden, gewonden en verminkten kinderen.
Maar de kwestie van landmijnen brengt ook veel ongemak met zich mee voor de Soedanese economie, vooral vanwege de toename van kosten en tijden in het transport en de ontmoediging die de situatie bij investeerders veroorzaakt.
Het reukvermogen van honden
Geur is het meest ontwikkelde zintuig bij honden. Geschat wordt dat ze een reukvermogen hebben dat tussen de 10.000 en 100.000 keer krachtiger is dan dat van mensen.
Dit komt omdat, terwijl mensen ongeveer 5 miljoen reukcellen in de neus hebben, honden tussen de 200 en 300 miljoen hebben.
Een andere eigenaardigheid die bijdraagt aan de superieure geur van de harige, is dat in hun neus de ingeademde en uitgeademde lucht niet vermengen. Maar ook, het hersengebied dat aan dit zintuig is gewijd, is 40 keer groter dan het onze.
De geur van de hond als hulpmiddel
Het reukvermogen van de hond is zo ontwikkeld dat de mens weet hoe hij het voor verschillende taken moet gebruiken, naast het opsporen van mijnen. Bijvoorbeeld:
- Mensen en verloren voorwerpen volgen
- Detectie van explosieven, drugs, gaslekken, enz.
- Zoeken naar overlevenden of lijken onder het puin
- totjachtactiviteit
Onder de hondenrassen met een meer ontwikkeld reukvermogen kunnen we het volgende noemen:
- Bloedhond
- Basset hound
- Brak
- Duitse herder
- labrador retriever
- Belgische Mechelaar
Een onvervangbare taak
Het werk van deze dieren in Soedan, dat het leven van veel mensen heeft behouden, lijkt onvervangbaar.
"Ik vertrouw meer op het werk van een hond dan op dat van een mijnreinigingsmachine", zo verklaarde een van de gidsen die dagelijks met de honden werkt.
De waarheid is dat honden onvermoeibaar doorgaan met de prijzenswaardige taak om mensenlevens te redden en ze houden niet op ons te laten zien dat ze onze beste vrienden zijn.
