Parafraseren van het gezegde vergissen is menselijk en vergeven is goddelijk, het werd populair onder degenen die van hun huisdieren houden om te zeggen dat vergevingsgezind is honds.
Het is voldoende om twee honden te zien vechten in het midden van het spel - en hoe na een paar seconden de agressie verdwijnt en ze weer plezier hebben samen - om te begrijpen de kleine ruimte die wrok inneemt in hun leven.
Wij hatelijke wezens streven ernaar om door hen vergeven te worden. Bovendien slagen we er bijna altijd in.
Dierlijke vergeving
Vergeving maakt niet alleen deel uit van de menselijke natuur, maar ook van die van andere dieren. Deze houdingen zijn bijvoorbeeld te zien in:
- Apen
- geiten
- Schaap
- Dolfijnen
Natuurlijk, als een sociaal wezen dat hij is, verzoening en vergeving is inherent aan de hond.
Sociale dieren zoeken verzoening
Zo is het dat mannen en andere sociale dieren, zoals onze harige vrienden, als we de relaties met dierbaren en dierbaren niet herstellen, we de voordelen van samenwerking verliezen. Samengevat, sociale dieren - waaronder de mens en de hond - verzoenen zich omdat ze elkaar nodig hebben.
Wetenschapper Frans De Waal, die meer dan 30 jaar het gedrag van primaten heeft bestudeerd, legt uit dat vergeving, vaak beschouwd als iets exclusiefs voor mannen, kan ook een natuurlijke neiging zijn bij dieren coöperaties.
Zo wijst hij erop dat, voor zover gegevens over het sociale leven worden opgeslagen in het langetermijngeheugen - bij de meeste dieren en mensen - er een noodzaak is om het verleden te overwinnen ten behoeve van de toekomst.
Volgens deze redenering zou de neiging tot verzoening een berekening van politieke of sociale aard zijn die varieert naargelang de soort, het geslacht en het type samenleving.
Vergeven is hondsdolheid
Meestal wordt waargenomen hoe vaak, honden die door mensen zijn mishandeld, keren terug om andere mensen te vertrouwen die hen liefde en onderdak bieden.
Zonder deze extreme voorbeelden zouden we erop kunnen wijzen dat we dagelijks, en zelfs zonder het te beseffen, we kunnen een willekeurige houding hebben met onze huisdieren die snel door hen over het hoofd worden gezien of vergeten.
Afgezien van het probleem dat het geheugen van honden anders werkt dan het onze, of dat ze kalmerende signalen gebruiken, en verre van enige wetenschappelijke verklaring in dit verband, alles lijkt erop te wijzen dat harige mensen onze houding proberen te begrijpen en zich voor hen verontschuldigen.
“Verzoening bestaat niet alleen, maar is zeer aanwezig bij sociale dieren. Zelfs vergeving, soms beschouwd als exclusief voor de menselijke soort, zou een natuurlijke neiging kunnen zijn onder coöperatieve dieren.
-Frans De Waal-
Hoe het geheugen van honden werkt
Het is dat, als we hun dagelijkse houding observeren, de hond lijkt geen geheugen te hebben om wrok te koesteren.
Maar hoe werken de verschillende soorten geheugen van de harige? Laten we kijken:
- De associatieve. Het is degene waarmee ze verschillende commando's kunnen leren die voor hun training worden gebruikt.
- Mechanica. TOT Hierdoor weten ze welke bewegingen ze moeten maken om een situatie op te lossen. Bijvoorbeeld om voor hen gemaakte hersenkrakers op te lossen waarin ze verschillende obstakels moeten overwinnen om een beloning te krijgen.
- De affectieve. Het is degene die hun stemmingen relateert aan concrete situaties. Het kan zich manifesteren wanneer dieren braken of kwijlen wanneer ze in een voertuig worden geplaatst. Kortom, het is een gevoel met een bijzondere emotionele lading dat zich elke keer manifesteert als zich een situatie voordoet die voorheen een positieve of negatieve betekenis had gekregen.
Geheugen en vergeving
Bovendien hebben onze hondenvrienden, naast een sterk ontwikkeld reukvermogen, een geweldig reukgeheugen hebben. Hoewel ze geuren niet naar believen herinneren, herinneren ze zich deze onmiddellijk wanneer ze in contact komen met een geur waaraan ze eerder waren blootgesteld.
Ze hebben echter geen tijdelijk geheugen. Ze hebben niet het vermogen om een exact moment of datum te onthouden. Maar toch dankzij hun episodisch geheugen kunnen ze een persoon associëren met goede of slechte herinneringen, hoewel ze niet in staat zijn zich te herinneren wanneer die gebeurtenis plaatsvond.
Misschien door dit mechanisme, kan er ook voor kiezen om te vergeven.
