De abyssale zone (een van de niveaus waarin de oceaan is verdeeld) vertegenwoordigt een waterruimte die zich tussen 4.000 en 6.000 meter diep bevindt. Geen licht bereikt dit gebied en het vormt ongeveer 75% van de bewoonbare oceaan.
Van alle diepzeedieren (ongeveer 17.000 soorten) leven er zo'n 5.700 op diepten van meer dan 1.000 meter. Sommige van deze soorten zien er monsterlijk uit en nemen de vorm aan van vissen, octopussen, kwallen en wormen, allemaal met unieke kenmerken die zijn aangepast aan deze omgeving. Leer hier meer over deze wezens vanuit de diepte.
1. Zwarte duivel (Melanocetus johnsonii)
Dit dier behoort tot de groep van melanocetiden (Melanocetidae), een familie van diepzee-zeevissen wiens naam komt van het Grieksemelanos(wat zwart betekent) encetus (wat zich verta alt naar zeemonster). De zwarte duivel komt voor in alle oceanen van de wereld en leeft op diepten tussen 500 en 4.000 meter. Volgens experts steekt er een "antenne" uit zijn kop die oplicht om prooien aan te trekken.
Iets heel interessants is dat vrouwtjes tot 18 centimeter kunnen meten, terwijl mannetjes niet groter zijn dan 2,8 centimeter. Toen de soort begon te worden bestudeerd, waren alle geregistreerde individuen vrouwtjes. De kleine wezens die eruit zagen als parasieten die aan hun lichaam vastzaten, waren eigenlijk de mannetjes.
Mannen lijken tot op zekere hoogte parasitair te zijn op vrouwen, omdat ze geen spijsvertering hebben en niet lang zelfstandig kunnen leven. Het vrouwtje van haar kant heeft een grote mond die individuen twee keer zo lang kan inslikken.
2. Gigantische buisworm (Riftia pachyptila)
Dit ongewervelde zeedier behoort tot de categorie Annelida. Het zit in een witte buis en kan tussen de 170 en 250 jaar oud worden. Aan het bovenste uiteinde van de buis wordt een rode kieuwveer geboren en deze heeft een orgaan dat een trofosoom wordt genoemd en dat miljoenen bacteriën bevat die de helft van het gewicht van de worm uitmaken en ook als voedselbron dienen.
De kokerworm heeft geen ogen en een spijsverteringsstelsel en werd ontdekt in 1977. Dit dier kan leven op een diepte van 2.000 tot 4.000 meter en dankzij zijn aanpassingen kan het in omgevingen zonder zonlicht blijven.
3. Sloane's Addervis (Chauliodus sloani)
Sloane's addervis is een drakenvis die overal ter wereld in diepe wateren voorkomt. Concreet leeft het tussen de 4.000 en 4.700 meter diep. De grootte kan variëren tussen 64 en 260 millimeter.
Een heel interessant kenmerk van deze vis zijn zijn enorme tanden. Wanneer de kaak gesloten is, passen de tanden in elkaar en vormen een kooi waarin de prooi gevangen zit.
4. Pelikaanvis (Eurypharynx pelecanoides)
Dit diepzeedier wordt zelden gezien door mensen, hoewel het soms verstrikt raakt in vissersnetten. Het is een aalvormige vis en het meest onderscheidende kenmerk is zijn bek, die veel groter is dan zijn lichaam.
De bek van deze vis kan zelfs opengaan om een soort groter dan hijzelf in te slikken. Vanwege zijn onderkaak (die op een zak lijkt) wordt dit dier een pelikaan genoemd.
Naast zijn grote bek kan de maag van dit exemplaar uitrekken en uitzetten om grote ma altijden te kunnen eten. Aan de andere kant heeft zijn lange staart een lichtgevend orgaan aan het uiteinde dat bedoeld is om prooien aan te trekken.
Pelikaanvissen voeden zich voornamelijk met vis, garnalen en plankton. Het kan een lengte bereiken van 60 centimeter tot 1 meter en wordt meestal gevonden op een diepte van 700 tot 3.000 meter. Er zijn echter gevallen gemeld waarin de soort is gevonden op een diepte van meer dan 7.000 meter.
5. Drakenvis (Stomias boa)
Dit is een soort stomiforme vis (een groep die verschillende diepzeedieren omvat) met een langwerpig silhouet en een afgeplat lichaam. De mannetjes kunnen 40 centimeter lang worden, hebben een grote bek en hun tanden zijn zo lang dat ze hun kaken niet helemaal kunnen sluiten.
6. Gobblers (Saccopharynx sp.)
Gobblers is een geslacht dat bestaat uit 11 soorten aalachtige diepzeedieren, met lange, schubloze en nogal bijzondere lichamen. Ze hebben grote monden en uitschuifbare magen en kunnen 2 meter lang worden.
Een wereld van aanpassingen
Zoals je kunt zien, zijn er relevante kenmerken die gevonden kunnen worden in verschillende diepzeedieren, zoals hun mond en grote tanden. Bioluminescentie (een proces waarbij levende organismen licht produceren) komt ook bij hen veel voor, omdat de soort dankzij deze aanpassing prooien aantrekt en in het donker kan observeren.
De meeste van deze dieren komen nooit boven water en er is zeer weinig bekend over de diepten van de afgrond. Om deze reden is het niet precies bekend hoeveel wezens deze regio bewonen. Het is echter prachtig om te ontdekken hoe dieren veranderen naargelang hun omgeving: hoe monsterlijk ze ook mogen lijken, ze vervullen een functie die al deze eigenschappen vereist.
