De blinde gordelroos (Blanus cinereus) is een reptiel dat behoort tot de familie Amphisbaenidae en zich onderscheidt omdat het de enige ondergrondse reptielensoort is die aanwezig is op Europees grondgebied. Hoewel ze fysiek erg lijken op een regenworm, is de realiteit dat het twee verschillende soorten zijn die niet nauw verwant zijn.
Dit reptiel heeft een thermoregulatiemechanisme waardoor het zijn lichaamstemperatuur aanpast aan de omstandigheden van de externe omgeving. Dit is echter slechts een van de belangrijkste kenmerken. Hieronder vindt u alle interessante informatie over dit kleine dier.
Blind Shingles Habitat
De blinde gordelroos is een soort die op het Iberisch schiereiland voorkomt in verschillende mediterrane ecosystemen. Omdat het een thermofiele (hittezoekende) soort is, is hij bestand tegen hoge temperaturen onder de grond, waar hij het grootste deel van zijn tijd doorbrengt. Over het algemeen wordt het gevonden in kalk- en granietgebieden tussen zeeniveau en 1800 meter boven zeeniveau.
Dit reptiel komt niet voor in het Iberische noordoosten en zuidwesten, omdat het gebieden zijn die worden bewoond door de soort Blanus mariae. Zijn favoriete habitat zijn bossen met struikgewas en jeneverbessen op de zandige Mesomediterranean-bodem, wat de exclusiviteit van de soort aantoont als het gaat om het bezetten van bepaalde habitats.
Overdag is het gebruikelijk om blinde dakspanen onder rotsen te vinden, hoewel ze soms naar de oppervlakte komen om te thermoreguleren en potentiële prooien te vinden zonder zichzelf bloot te stellen aan roofdieren (zoals vogels). In grote steden is het mogelijk om het onder puin of asf alt te vinden, vooral op bouwplaatsen.
Fysieke kenmerken
Dit reptiel is middelgroot, met een kop- en lichaamslengte van ongeveer 15 centimeter. Er zijn echter mannetjes tot 25 centimeter gevonden, aangezien de soort een licht seksueel dimorfisme vertoont. Vreemd genoeg heeft het geen neusschubben, aangezien de ademhalingsgaten zich in de eerste van de 4 supralabiale schubben bevinden.
Schaal 2 en 3 reiken tot aan zijn ogen. Aan de andere kant wordt zijn kop afgebakend van de rest van zijn lichaam dankzij een dorsale dwarsgroef. De dorsale ringen die het presenteert, kunnen tussen 105 en 122 zijn en de ventrale ringen variëren tussen 14 en 20. Een andere bijzonderheid van de blinde gordelroos is dat het 7 premaxillaire tanden heeft, 4-4 maxillae en 7-7 mandibulaire.
Fysiek blinde gordelroos is te herkennen aan de roze kleur, die kan variëren tussen grijs en sommige tinten bruin. Zijn buik is meestal lichter roze en sommige exemplaren vertonen gedeeltelijk of totaal albinisme (in mindere mate).
Blind Gordelroos Gedrag
Zoals hierboven vermeld, is het gebruikelijk dat blinde gordelroos in ondiepe diepten in het substraat of onder rotsen ronddwa alt, ongeacht de tijd van het jaar. Een merkwaardig feit over deze soort is dat de temperatuur zijn activiteitsniveau bepa alt. Als het 's ochtends koud is, is ze vaak onhandig en inactief.
Met het verstrijken van de uren en de opwarming van de grond worden de exemplaren echter heter en ontsnappen ze snel door de tunnels wanneer de stenen omhoog worden gebracht. 'S Middags nemen de blinde dakspanen hun toevlucht tot ondergronds zijn, en weinigen blijven in schuilplaatsen aan de oppervlakte.
In de schemering keren deze ongrijpbare reptielen terug naar de oppervlakte onder de stenen. Evenzo, wanneer de zomerseizoenen hoge temperaturen vertonen, neemt ook hun ontsnappingssnelheid toe. Aan de andere kant draagt het gebrek aan vochtigheid bij aan de afwezigheid van individuen tijdens het droge seizoen omdat de grond meer verdicht is en het graven bemoeilijkt.
Blinde gordelroos hebben zich drastisch aangepast aan veranderingen in hun omgeving en kiezen ervoor om hun lichaamstemperatuur bijna 8 uur lang aan te passen om minder energie te verbruiken, meer voedsel te krijgen en het risico op predatie te minimaliseren. Evenzo staat hij het liefst onder grote stenen om de middaghitte beter te weerstaan.
Blinde gordelroos voeden
Blinde gordelroos is een generalistisch roofdier dat zich voedt met de meest voorkomende prooi die op de grond te vinden is. Hun dieet bestaat uit larven, mieren, spinnen, insecten, kevers, wolluizen en pseudoschorpioenen. In uitzonderlijke gevallen kan hij kleine hagedissen vangen.
Wat betreft zijn manier van jagen, en als de grootte van de prooi kleiner is dan die van zijn bek, neemt hij zijn toevlucht tot inslikken. Als de prooi daarentegen groter is dan zijn bek, kan hij proberen hem te stikken door middel van vernauwing. Aan de andere kant is waargenomen dat deze soort tijdens de jacht chemische en auditieve signalen kan detecteren en dat mannetjes grotere prooien vangen dan vrouwtjes.
Deze gordelroos is bij uitstek een insecteneter en voedt zich met een verscheidenheid aan ongewervelde dieren.
Blinde gordelroos reproductie
Over het algemeen is het voortplantingsseizoen van dit reptiel de lente en vrouwtjes broeden wanneer ze een totale lengte hebben van 150 tot 160 millimeter. Beide geslachten hebben precloacale poriën waarmee ze feromonen afscheiden, die worden gebruikt voor communicatie tussen leden van dezelfde soort.
Mannen detecteren de chemische signalen van vrouwtjes (die variëren in componenten) en stellen hen in staat te identificeren of het exemplaar van het andere geslacht is. Squaleen is het bestanddeel dat het mogelijk maakt om het verschil tussen de geslachten te ontdekken, aangezien het alleen door mannen wordt uitgescheiden.
Ook bepa alt deze chemische component de mate van dominantie of agressiviteit van de mannetjes van deze soort om zich voort te planten. Ten slotte legt het vrouwtje na de interne bevruchting van het mannetje tussen de 1 of 2 eieren onder de grond en deze hebben over het algemeen een diameter tussen 6 en 34 millimeter.
Behoudsstatus
Hoewel deze soort vaak wordt aangevallen door roofdieren (zoals de ocellated hagedis) en verschillende vogelsoorten, is de staat van instandhouding volgens de International Union for Conservation of Nature (IUCN) van "Least Concern (LC)" . Toch is het noodzakelijk om de bodem van het plateau te behouden om te voorkomen dat ze verdwijnen.
Zoals je kon zien, is de blinde gordelroos een weinig bekend reptiel dat uniek en bijzonder gedrag vertoont. Zijn vermogen om chemische signalen af te geven en te ontvangen en zijn aanpassing aan buitentemperaturen helpen hem te beschermen tegen roofdieren.
