Bidsprinkhaan is niet ieders kopje thee. Ondanks het feit dat het er heel interessant uitziet, wil meestal niemand het risico lopen gebeten te worden. Toch groeit de belangstelling voor de Indiase bloemenbidsprinkhaan vanwege zijn exotische uiterlijk, met zijn kleurrijke vleugels en gestreept lichaam.
Aangezien er meestal niet veel informatieve informatie op het net circuleert, vindt u hier waardevolle informatie over dit insect in de vorm van curiosa. Mis niets, want het is een fascinerend dier, meer dan mensen meestal denken. Laten we beginnen.
Kenmerken van de Indiase bloemenbidsprinkhaan
De Indiase bloemenbidsprinkhaan krijgt de wetenschappelijke naam Creobroter pictipennis en is een insect dat behoort tot de orde Mantodea en de familie Hymenopodidae, overeenkomend met die bekend staan als bloemenbidsprinkhanen.Deze bidsprinkhanen lijken op bloemen in hun omgeving in een techniek die bekend staat als agressieve mimiek, omdat het hun rol is om op te gaan in hun omgeving om prooien te vangen, niet om zichzelf te verdedigen tegen roofdieren.
Dit insect is wit aan de onderkant en gevlekt met groen en bruin op zijn rug. De vleugels van hun kant zijn heldergroen versierd met een lichtgele vlek die op een oog lijkt. Wedden dat deze plek de functie vervult om mogelijke roofdieren weg te jagen.
In het wild wordt hij door heel India en Sri Lanka verspreid, meestal tussen de bladeren van struiken in vochtige bossen.
Net als andere bidsprinkhaansoorten kannibaliseert het vrouwtje het mannetje na de paring. Dit gebeurt ongeveer 2-4 weken na de laatste vervelling, in de warmste en meest regenachtige tijd van het jaar.
Rariteiten van de Indiase bloemenbidsprinkhaan
Naast hun basiskenmerken hebben deze bidsprinkhanen nog andere geheimen die je zullen verrassen. In de volgende paragrafen vindt u een aantal curiosa die u zeker doen verlangen naar meer.
1. Vaak verward met Creobroter gemmatus
De soort in kwestie, Creobroter pictipennis, lijkt sterk op Creobroter gemmatus, algemeen bekend als de met juwelen versierde bidsprinkhaan. Met gesloten vleugels zijn ze praktisch hetzelfde, maar als je ze opent zie je het verschil: die van C. gemmatus zijn felgekleurd zoals blauw, groen en paars, verdeeld met een ander patroon dan de Pictipennis.
2. Ze eten alles wat de juiste maat heeft
Dit zijn vleesetende insecten. Ze hebben echter geen favoriete prooi. Ze vangen alle insecten die groot genoeg zijn om ze vast te houden en te consumeren, van vliegen en muggen tot kakkerlakken en maden. Deze bidsprinkhanen zijn behoorlijk vraatzuchtig en blijven vaak stil in de struiken, wachtend tot hun prooi langskomt om hem te vangen.
3. Seksueel dimorfisme van de Indiase bloemenbidsprinkhaan
Het volwassen mannetje en vrouwtje van deze soort zijn gemakkelijk uit elkaar te houden. Om te beginnen zijn de vrouwtjes groter dan de mannetjes en bereiken ze een lengte van 4 centimeter, terwijl de mannetjes slechts 3 centimeter bereiken. De mannetjes van hun kant hebben een langwerpiger en slanker lichaam, met vleugels die langer zijn dan hun buik. Ze zijn gedrongen, met een breder achterlijf en kortere vleugels.
Het mannetje heeft één buiksegment meer dan het vrouwtje, 8 in totaal in vergelijking met de 6.
Aan de andere kant zijn vrouwtjes agressiever dan mannetjes. Hoewel alle volwassen dieren snel vliegen om gevaar te ontvluchten in plaats van terug te vechten, zullen vrouwtjes anderen van hun soort eerder afschrikken door agressie en bedreigingen.
4. Imiteer bloemen om te overleven
Het feit dat de kleuren en vormen van de bloemen van de struiken die ze bewonen, worden nagebootst, heeft eigenlijk een dubbele functie.Aan de ene kant stelt het hen in staat op te gaan in de omgeving om onopgemerkt te blijven door hun prooi. Aan de andere kant spreiden ze echter ook hun vleugels en maken ze dreigende bewegingen om roofdieren te verjagen.
Dus wanneer een vogel of ander dier nadert om te proberen op de Indiase bloemenbidsprinkhaan te jagen, verandert het van een groen insect dat zichzelf probeert te camoufleren in een vertoon van intense kleuren. Deze abrupt verschijnende tinten dienen als een waarschuwing dat het geen goed idee is om de bidsprinkhaan te consumeren, omdat deze vanwege aposematisme giftig kan zijn.
5. De nimfen van de Indiase bloemenbidsprinkhaan bootsen zichzelf na als mieren
De laatste curiositeit over dit insect is de merkwaardige vorm van de nimfen. Ze zijn dofbruin van kleur, met een langwerpig, gesegmenteerd achterlijf en bewegen over de grond. Op deze manier mengen ze zich als mieren en misleiden ze de roofdieren die ze zoeken in de bladeren van de struiken.
Zoals je kunt zien, is de Indiase bloemenbidsprinkhaan meer dan alleen een kleurrijk insect. Hoewel veel mensen ze in gevangenschap houden voor het gemak van hun verzorging, is er weinig bekend over ze in hun natuurlijke habitat, dus we moedigen je aan om nieuwe gegevens over ze te blijven ontdekken in hun ware habitat, de oerwouden van India en Sri Lanka.
