Kamkwallen, ook wel ctenophores genoemd, zijn een groep zeedieren die worden gekenmerkt door interessante, doorschijnende morfologieën. Sommige zijn zelfs bioluminescent. Dit fenomeen benadrukt zijn aanwezigheid en transformeert deze soort in een spektakel van de natuur.
In tegenstelling tot wat men zou denken, behoren kamgelei niet tot de groep cnidariërs, maar zijn gegroepeerd in een onafhankelijk phylum genaamd Ctenophora. Blijf dit artikel lezen en ontdek meer over deze raadselachtige dieren.
Taxonomie van kamkwallen
Volgens het Integrated Taxonomic Information System bestaat de groep ctenophores uit minstens 19 families en ongeveer 58 gedocumenteerde soorten. Bepaalde professionele documenten, zoals The Light and Smith Manual: Intertidal Invertebrates from Central California to Oregon, vermelden echter dat er mogelijk meer onbekende soorten bestaan.
Hoewel er weinig bekend is over kamgelei, worden hun soorten meestal verdeeld in twee verschillende taxonomische klassen: Tentaculata (met tentakels) en Nuda (naakt). Zoals kan worden geraden, is het onderscheidende kenmerk de aanwezigheid (Tentaculata) of afwezigheid (Nuda) van intrekbare tentakels langs zijn lichaam.
Deze ongewervelde dieren worden beschouwd als een van de basale taxonomische diergroepen. Dit betekent dat tijdens de evolutie van het Animalia-koninkrijk, ctenophores een van de lijnen waren die als eerste ontstonden.
Veel specialisten debatteren nog steeds of zij het eerste taxon zijn dat verschijnt of het tweede. Ze zijn het er echter allemaal over eens dat ze essentieel zijn om de evolutionaire geschiedenis van het koninkrijk te begrijpen.
Comb Kwallen Habitat
Kamkwallen bewonen alle zeeën van de wereld, inclusief de polen, hoewel de meeste de voorkeur geven aan gematigde wateren in de buurt van de tropen. In tegenstelling tot cnidarians, zijn deze ongewervelde dieren exclusief voor mariene omgevingen. Het is zelfs gebruikelijk om ze aan sommige kusten te vinden, maar ze kunnen leven vanaf de oppervlakte tot 2.000 of 3.000 meter diep.
Kenmerken van kamkwallen
Ondanks hun naam kunnen kamkwallen verschillende lichaamsvormen aannemen. De meeste zijn bolvormig, klokvormig en lijken met het blote oog op elke kwal in de cnidarian-groep. Ze kunnen echter ook worden gezien met lange, afgeplatte verschijningen, bijna alsof ze een zeeslak of larve zijn.
De grootte van deze ongewervelde dieren is vrij klein in vergelijking met hun verre verwanten, de cnidarians.Er zijn soorten die amper een paar millimeter groot zijn, tot exemplaren van zeker 20 centimeter in doorsnee. Bovendien zijn hun lichamen vaak doorschijnend of transparant, een eigenschap die hun camouflage in het water vergemakkelijkt.
Volgens het Animal Diversity Web van de University of Michigan kunnen kamgeleien kleurrijke pigmentatie vertonen. Het enige probleem is dat zowel de kleur als de vorm van hun lichaam worden bepaald door de omgeving en hun dieet, dus niet alle ctenophores vertonen deze opvallende kenmerken.
De lichamen van deze oude organismen zijn gemaakt van mesoglea, een speciaal type "spier" met een geleiachtige textuur. Ze hebben ook 8 banden van cilia (kleine "tentakels" ), waarvan het uiterlijk lijkt op de borstelharen van kammen, die worden gebruikt om door het water te bewegen.
In feite vertonen bepaalde soorten, zoals Beroe cucumis, een bijzondere irisatie dankzij de structuur van hun cilia.Zoals vermeld in een artikel gepubliceerd in het tijdschrift Current Biology, functioneren deze "kleine tentakels" als een soort fotonisch kristal dat voortkomt uit de beweging van fotonen (licht). Bijgevolg wordt een iriserend effect geproduceerd, afhankelijk van de hoek van waaruit het wordt bekeken.
De bioluminescentie van ctenophores
Niet alle ctenophores zijn in staat om bioluminescentie te produceren, maar sommige soorten missen de enzymen die nodig zijn om deze reactie te genereren.
Meestal is het licht dat door deze transparante dieren wordt geproduceerd blauwgroen. De intensiteit en duur kunnen echter variëren, afhankelijk van de omstandigheden in uw omgeving.
Volgens een studie gepubliceerd in het Marine Biological Journal hangt de lichtemissie van kamgelei af van het volgende:
- Temperatuur.
- Beschikbaarheid van voedsel.
- Gezondheid van het exemplaar.
Kwal voeren kammen
Kamgelei is vleesetend en voedt zich met kleine schaaldieren, raderdiertjes en larven van andere dieren (zoals kokkels, cnidariërs of slakken). Tijdens het voeren kunnen ze sommige moleculen van hun prooi "kapen" . Zo krijgen ze nieuwe kleuren of afweermechanismen zoals nematocysten, de stekende structuren van cnidariërs.
Om hun prooi te vangen, gebruiken ctenophores hun tentakels of cilia om waterstromen te creëren die hun slachtoffers naar hun mond voeren. Evenzo hebben zowel de mond als de tentakels cellen die bekend staan als colloblasten, die in staat zijn een hechtende substantie af te scheiden waarmee ze hun voedsel kunnen vangen.
Hoewel ze geen tanden hebben, "verteren" ctenophores hun prooi door deze in hun mond te vangen. Deze structuur is eigenlijk een mobiele opening die zijn weg vindt naar je lichaam, daarom noemen sommige specialisten het de 'spijsverteringszak'.Op het moment dat je eten binnenkomt, komen er enzymen en chemische verbindingen vrij die je eten afbreken.
Uiteindelijk heeft dit waterdier ook een paar "poriën" of gaten die worden gebruikt om uit te scheiden wat ze niet gebruiken (anale poriën). Op deze manier ontdoen ze zich, hoewel ze geen spijsverteringssysteem hebben, van afvalelementen zonder complexe metabolische processen en zonder hun integriteit te beschadigen.
Kwal gedrag kammen
Omdat kamgelei geen complex zenuwstelsel heeft, is hun gedrag ongecompliceerd en beperkt tot zelfverdediging en zelfbehoud.
Ze hebben geen ogen, maar het bovenste deel van hun lichaam heeft gespecialiseerde sensorische structuren waarmee ze licht, hun ruimtelijke oriëntatie en hun prooi kunnen detecteren.
Meestal drijven deze organismen weg totdat ze een prooi of roofdier voelen.Ze zijn meestal solitair. Ze kunnen echter in dichte groepen worden gezien wanneer "bloei" optreedt, een fenomeen waardoor hun populatie onder specifieke omstandigheden enorm toeneemt.
Reproductie van kamkwallen
Ctenophores hebben geen complexe geslachtsorganen, maar een deel van hun cellen produceert de gameten die nodig zijn voor hun voortplanting. In feite worden de gameten via de mond vrijgegeven en profiteren ze van het water om te bewegen. Hierdoor hebben ze geen speciale structuren nodig om zichzelf te bevruchten.
De meeste soorten zijn hermafrodiet en produceren zowel mannelijke als vrouwelijke gameten.Bovendien kunnen ze zichzelf zelfs bevruchten, dus ze hebben geen partner nodig om zich voort te planten. Dit is een van de redenen waarom hun bevolking snel kan toenemen als er voldoende middelen (voedsel) zijn.
Zodra de vrouwelijke gameten zijn bevrucht, komen ze vrij in de omgeving en worden ze trilhaarlarven (bedekt met cilia). Terwijl ze zich voeden en ontwikkelen, zullen de kleine ctenophores uitgroeien tot hun volwassen vorm.
Raadseldieren
Zoals je kunt zien, zijn kamkwallen ongelooflijke en raadselachtige zeedieren die kunnen worden verward met cnidariërs. Ze vormen echter geen enkel gezondheidsrisico voor de mens, omdat ze niet "prikken" of medisch significante verwondingen veroorzaken.
Integendeel, hun morfologie en bioluminescentie is zo opvallend dat veel mensen hen proberen te ontmoeten om te genieten van hun schoonheid en uniciteit van deze ctenophores.
