Robots zijn een bijna alomtegenwoordige figuur als het gaat om het verbeelden van de verre toekomst. Literatuur, cinema en nu de wetenschap zelf hebben de robotica tot grenzen geduwd die het werk van Isaac Asimov waardig zijn. Maar hoe zit het met robotdieren?
Wanneer robotica het gebied van biologie nadert, vertakken de mogelijkheden zich en strekken zich uit tot duizenden gebieden, van diermodellen tot kunstmatige intelligentie tot animatronics die wonderen verrichten zoals het beklimmen van een muur. Als dit korte voorwoord uw nieuwsgierigheid heeft gewekt, lees dan verder.
Robotdieren vandaag
Robotdieren - of op zijn minst in staat om enkele eigenschappen van dieren te reproduceren - zijn een natuurlijke evolutie van de menselijke neiging om andere levende wezens te imiteren om bepaalde aspecten van hun leven te verbeteren. Hier vertellen we je kort enkele gevallen die je zullen verrassen:
- De robot die vliegt als een vleermuis:Deze robot kan niet alleen vliegen door het klapperen van zijn vleugels af te wisselen met glijden -zoals een vleermuis zou-, maar hij heeft ook een ingebouwd infraroodsysteem dat een driedimensionale kaart van de kamer creëert, zoals het dier zelf zou doen met echolocatie.
- Samenwerkende robotmieren:Om algoritmen voor taakoptimalisatie verder te ontwikkelen, zijn er miermodellen gebouwd die in staat zijn om met elkaar te communiceren en samen te werken om oplossingen voor problemen te vinden. Zo bestuderen we hoe zelforganiserende systemen, zoals zwermen, werken.
- Gekko's robots:Gekko's hebben het ongelooflijke vermogen om zich aan elk oppervlak te hechten, hoe glad ook, dankzij de microspatels op hun vingers - die ze ook naar believen kunnen bedienen. Door deze structuren te imiteren, hebben verschillende modellen van robots allerlei soorten oppervlakken kunnen beklimmen.
Robots voor morele dilemma's
Onlangs heeft een Californisch bedrijf een robotdolfijn gemaakt en geïntroduceerd in een dierentuin. Dit is zo realistisch dat de verbazing van de bezoekers is veralgemeend; de meesten waren op het eerste gezicht niet in staat om het van een echte dolfijn te onderscheiden.
Daarmee kwam dit bedrijf met een oplossing voor een van de meest actuele dilemma's van vandaag: Is het ethisch om dieren in dierentuinen te houden voor de kennis en het plezier van mensen? De mogelijkheid om robots voor levende wezens te creëren die zo geloofwaardig zijn dat ze met echte worden verward, doet twijfels rijzen over de noodzaak van bepaalde huidige praktijken.
Bovendien wordt gesuggereerd dat dit voorstel niet alleen zou kunnen worden teruggebracht tot dierentuinen: kun je je een mechanische olifant voorstellen die door een park loopt? De mogelijkheden zijn zodanig dat uitgestorven dieren zich zelfs kunnen voortplanten. Ze eten of drinken niet, hebben geen ruimte nodig om te rennen en zijn vrijwel onsterfelijk.
Een wereld aan mogelijkheden, maar wel onder voorbehoud
Een utopisch scenario waarin robotdieren de echte vervangen klinkt logistiek gezien goed, maar heeft ook kritiek gekregen. Sommigen beweren dat het probleem van de kloosters zou worden opgelost, maar de opvatting zou dat kunnen vasthouden dieren zijn slechts een hulpmiddel voor menselijk gebruik.
Aan de andere kant wordt de milieu-impact die dit zou hebben in twijfel getrokken. Het vrijgeven van robots in open ruimtes brengt een reeks nadelen met zich mee voor de natuur die, als ze niet worden opgelost, een slechte vervanging zijn voor de realiteit. Bovendien zijn elektronische componenten zelden biologisch afbreekbaar en is hun visuele impact aanzienlijk.
Er zijn veel ideeën die voortkomen uit deze aanpak. Zowel gunstig als tegen, al deze stromingen zijn niets meer dan de weerspiegeling van het begin van een nieuwe fase, waar dieren en robotica nog nooit zo dicht bij het oplossen van langbesproken problemen zijn geweest.
Zal de wetenschap ons de gouden dagen teruggeven toen mammoeten en dodo's op aarde rondliepen, of zullen deze mechanische dieren een monument worden voor ons verval? Het blijft alleen afwachten en proberen het beste te doen.
