De legaliteit van dierproeven blijft controversieel. Om onethische afleidingen te voorkomen, is een reeks wetten gemaakt die het zoeken naar alternatieve methoden bevorderen.
Een deel van de analyse richt zich op: de zoektocht naar antwoorden op de relatie tussen dierenleed en voordeel voor de mens. De discussies zijn nog steeds aan de gang en er zijn wetenschappers, ethici, dierenadvocaten en wetgevers bij betrokken.
Ethisch en wetenschappelijk correct?
Er zijn nog een aantal vragen: Is het ethisch en wetenschappelijk correct? Is het legaal? Kan medische en technologische ontwikkeling worden bevorderd ten koste van dierenleed? Kan een experimenteel protocol worden toegepast, zelfs als het leven van de dieren in gevaar komt?
De antwoorden zijn niet unaniem. De argumenten voor en tegen zijn divers, aangezien het gaat om het bevorderen van wetenschappelijke vooruitgang. Er wordt nog steeds gedebatteerd of om dit te bereiken, experimenten met dieren nodig zijn; het gaat ook in op de vraag of het veroorzaken van dierenleed de enige optie is.
Ethiek komt weer om de hoek kijken. Het is onethisch om met mensen te experimenteren, maar veel meningen stellen in zekere zin dieren gelijk aan mensen. Dit is een veelgebruikt argument op het gebied van experimenten.
De meesten zijn echter tegen vergif.webptiging, blindheid of dood van dieren om producten voor menselijke consumptie te analyseren. Sommige tests omvatten geforceerde inademing van gif.webptige gassen of inname van pesticiden. Er zijn ook aanwijzingen dat bijtende chemicaliën op de huid en ogen van konijnen werden gewreven om cosmetica te testen.
Als onderdeel van de argumenten tegen dierproeven benadrukt het dat veel van deze tests niet onder de wet vallen. Ze produceren ook vaak onbetrouwbare resultaten. Het zijn theoretische en methodologische procedures die meestal aspecten behandelen ethiek en wetenschappers regelmatig.
Drie proefvelden
Experimenten met dieren worden in principe uitgevoerd in het onderwijs, industrieel en onderzoek. In het eerste is het de bedoeling om meer te leren over anatomische kenmerken, fysiologische processen en het vergroten van chirurgische en klinische vaardigheden.
Op industrieel gebied is het de bedoeling om de mogelijke schade aan de mens van bepaalde producten te analyseren. En daarvoor worden dit soort stoffen getest op dieren en worden de effecten geverifieerd.
De wettigheid van dierproeven
Spanje heeft een van de strengste wetten met betrekking tot dierproeven. De Raad van Ministers van Spanje heeft verschillende maatregelen goedgekeurd die dierproeven reguleren.
Sinds 2013 is deze praktijk beperkt in de Europese Unie. In 2014 begon registratie verplicht te worden het niveau van pijn, stress of angst dat elke procedure bij het dier veroorzaakt. Landen moeten aan de EU meedelen hoeveel dieren ze gebruiken, welke schade hen wordt aangedaan en wat het doel van het onderzoek is.
Een rapport van het Spaanse Ministerie van Landbouw in 2022-2023 verzamelde het gebruik van meer dan 800.000 dieren voor wetenschappelijke en onderwijsdoeleinden. Dit is het laagste cijfer sinds 2009. Muizen werden het meest gebruikt, gevolgd door vissen, pluimvee, ratten, konijnen, varkens, honden, katten en makaken.
timide avances
Toegevoegd aan deze vooruitgang is de oprichting van onderzoeks- en ontwikkelingscentra voor alternatieve methoden in verschillende delen van de wereld. Hoewel timide, Het bewustzijn is gegroeid over de noodzaak om dierproeven te vervangen.
De tests van menselijke organen, computersimulaties en databases bieden evenveel of meer betrouwbaarheid dan het gebruik van dieren. Vandaag de dag, sommige laboratoria metaboliseren geneesmiddelen in menselijke leverculturen. Zonder twijfel een belangrijke stap.
Een weg te gaan
Onderzoek naar gastro-intestinale, cardiovasculaire, zenuw-, luchtwegaandoeningen en kanker blijft gebaseerd op dierproeven. Het komt voor in 76% van de gevallen. De Confederatie van Wetenschappelijke Verenigingen van Spanje verdedigt deze onderzoeken als essentieel voor de behandeling van verschillende pathologieën.
De situatie in de voedingsindustrie is anders. Alleen in 2017 werden in Spanje 30 miljoen varkens gebruikt. Vleeskuikens zijn een ander voorbeeld van dit soort praktijken.
Het uitbannen van dierproeven is verre van realiteit. Voorlopig blijven de 3R-oproepen van kracht. De vervanging in het gebruik van dieren door gekweekte cellen of computersimulaties is een van de maatregelen.
Vandaag is er meer duidelijkheid over het onderwerp. De wettigheid van dierproeven vereist het vrijgeven van informatie over deze procedures. Het is bereikt in de publieke sfeer, maar in de privé is het nog steeds moeilijk.
De aanleiding voor al deze vorderingen was de afwijzing van dierenmishandeling en het werk van groepen die zich inzetten voor de bescherming ervan. Het is onder meer het aantal kopieën beperken tot het strikt noodzakelijke en het verfijnen van methoden om het dierenwelzijn te vergroten. Er is nog een lange weg te gaan.
