We weten dat dieren intelligente wezens zijn en dat hun capaciteiten en vermogens veranderen naargelang de soort. Er is een wetenschap die hun intellectuele capaciteiten bestudeert, en daarom vertellen we je hoe ze dat doen door middel van dierintelligentietesten.
Wat zijn dierintelligentietesten?
Deze wetenschap is een discipline die voortkomt uit de combinatie van vergelijkende psychologie, ethologie en gedragsecologie. Elk van deze velden draagt een deel van zijn ervaring en zijn methoden bij om beter weten wat er in de hersenen van dieren gebeurt als ze voor verschillende uitdagingen staan.
Dierlijke intelligentietests Ze zijn gebaseerd op het stellen van kleine uitdagingen aan verschillende dieren en het observeren van hoe ze handelen. Het ontwerp hangt af van de soort die wordt bestudeerd en, in tegenstelling tot andere dierproeven, raken of manipuleren wetenschappers dieren op geen enkele manier: je observeert alleen hoe ze reageren.
Intelligentietests zijn niet schadelijk voor de dieren die eraan deelnemen: hoogstens ze kunnen in het begin een beetje in de war zijn omdat ze een probleem krijgen die ze moeten oplossen. Dieren handelen vrijuit en de rol van wetenschappers is om hun gedrag te observeren.
Er zijn veel verschillende soorten tests: ze zijn afhankelijk van wat je wilt studeren, zoals samenwerking, leersnelheid, geheugen, observatie van kleuren en de te onderzoeken soort: hetzelfde experiment kan niet worden ontworpen voor een hond als voor een hamster.
Geschiedenis van dierintelligentietests
Deze wetenschappelijke discipline begon in de 20e eeuw te worden beoefend, hoewel Vooruitgang in de menselijke psychologie in de jaren vijftig hielpen hem enorm om zich te ontwikkelen.
In eerste instantie werden de resultaten van dierintelligentietests geïnterpreteerd als een voorbeeld van het actie- en reactievermogen van de dieren. Namelijk, zijn gedrag werd als mechanisch gezien: geconfronteerd met een situatie leerde het dier te reageren op een bepaalde manier.
Desalniettemin, In de loop van de decennia werd het idee geïntroduceerd dat de dieren misschien reflecteerden en niet alleen reageerden. Het concept 'geest' werd toegepast en ze begonnen de opzet van de experimenten te veranderen om te zien of de dieren in staat waren te denken.
De manier waarop gegevens worden verzameld, is ook veranderd: Hoewel veel experimenten van korte duur zijn en uren of dagen duren, begonnen ze aan het einde van de 20e eeuw experimenten te ontwerpen die jaren zouden duren. Natuurlijk is ook de verscheidenheid aan dieren waarmee men werkt toegepast: het begon met apen en honden, maar tegenwoordig worden ze zelfs gemaakt met insecten of vissen.
Voorbeelden van dierintelligentietests
Er zijn meerdere dierintelligentietests ontworpen, hoewel veel ervan dezelfde basis delen. Labyrinten of Skinner's dozen waren een van de meest herhaalde tests van allemaal, hoewel er verschillende van zijn gemaakt.
Skinner's dozen waren een hulpmiddel waarbij een poging werd gedaan om een dier een handeling te leren uitvoeren, zoals het indrukken van een hendel of een knop. Elke keer dat het dier het gedrag herhaalde, kreeg het voedsel. Na verificatie dat de dieren leerden, verschenen er variaties.
Om het rechtvaardigheidsgevoel bij apen te meten, werden twee vergelijkbare dozen aan elkaar gemonteerd. De apen in de dozen drukten op een hendel en kregen een prijs. Desalniettemin, je kreeg altijd een lekkerder traktatie dan je partner. Zo ontdekten ze dat de aap die de slechtste prijs kreeg, boos werd en zijn partner probeerden met hem te delen toen hij ontdekte dat de wetenschappers oneerlijk waren.
Om het vermogen om samen te werken te testen, gebruikten ze een andere aangepaste Skinner-box: de dieren konden alleen bij het voer als ze tegelijkertijd aan een touw trokken. Het werd in de praktijk gebracht met verschillende diersoorten: papegaaien, olifanten en wolven losten het probleem in een mum van tijd op. De honden hadden echter geen toegang tot de prijs.
Er zijn veel verschillende soorten intelligentietests bij dieren. Deze meten de capaciteiten of capaciteiten van dieren van verschillende soortenen hoewel ze traditioneel in praktijk zijn gebracht met zoogdieren, hebben insecten, octopussen, vissen of vogels ze ook overtroffen.
