Hoewel hun aantal sterk is afgenomen, de huismus maakt nog steeds deel uit van het stedelijke landschap van een groot deel van de wereld. We vertellen je details over dit vriendelijke en levendige kleine dier dat, wanneer het ervoor kiest om niet te vliegen, over de grond en andere oppervlakken huppelt.
De huismus, een echte wereldburger
Ook wel pardal genoemd, de Passer domesticus het is een zangvogel van de familie Passeridae, afkomstig uit Eurazië en Noord-Afrika. Later introduceerde de mens het in de verschillende continenten, behalve Antarctica. Tegenwoordig wordt het gevonden in gematigde en stedelijke gebieden van de planeet.
Klein maar robuust, de huismus heeft een levensverwachting van 7 jaar, die in gevangenschap kan worden uitgebreid tot 13. Onder de belangrijkste fysieke kenmerken kunnen we het volgende benadrukken:
- Gewicht: 30 gram.
- Lengte: tussen 14 en 16 centimeter.
- Korte benen, roze van kleur.
- Sterke, dikke en conische snavel.
Verschillen tussen mannelijke en vrouwelijke pardal
Bij het mannetje is het verenkleed grijs in de lagere delen en iets donkerder in de kruin. Bovendien vertoont het een zwarte vlek op een deel van de borst en keel. En zowel de romp als de crissum en de staart zijn bruin. De vleugels zijn ondertussen chocoladekleurig met een witte band en enkele zwarte veren.
Ook chocolade zijn de twee gebogen banden die van de bovenkant van elk oog naar de nek lopen. ja, tussen de snavel en de ogen, het heeft een zwarte band alsof het een masker is.
Vrouwtjes, die kleiner zijn, hebben een uniforme grijze buik en borst. En ze hebben een bruinachtige tint op de vleugels, staart en kroon.. Daarnaast hebben ze een lichtere frontriem.
Hoewel ze deel uitmaken van het landschap van veel steden over de hele wereld, zijn de vriendelijke mussen de afgelopen jaren in aantal afgenomen.
Een vogel die gewend was om met mensen samen te leven
Nieuwsgierig en intelligent zijn goede bijvoeglijke naamwoorden om de huismus te beschrijven. Van sedentaire en gezellige gewoonten, is het gebruikelijk om het te vinden in straten, parken en tuinen, waar het de menselijke aanwezigheid niet lijkt te vrezen. Het wordt ook gezien in boomgaarden en boerderijen.
Het is gebruikelijk om het in deze gebieden snel te zien bewegen door middel van kleine sprongen. En het is dat hij zijn eten meestal op de grond zoekt, profiterend van het afval dat mensen genereren. In ieder geval is zijn dieet gebaseerd op zaden en ook op sommige insecten waarop hij jaagt, vooral om zijn jongen te voorzien.
Het kan ook worden gezien gladstrijken. En zelfs een aantal karakteristieke stofbaden nemen om van parasieten af te komen.
Enkele feiten over de reproductie van de pardal
In elk broedseizoen vormt de pardal een monogaam paar. In het voorjaar maakt hij zijn nest met veren, droge bladeren en zelfs papiersnippers zowel in het bouwen van spleten, onder dakspanen of in boomstammen.
Het vrouwtje legt meestal tussen de vier en vijf eieren per legsel - ze kunnen er elk voorjaar tot vier maken-, die ongeveer tien dagen worden uitgebroed door de twee leden van het paar.
Zowel vader als moedermus zijn ook verantwoordelijk voor het voeren van de kuikens die na twee weken al uitgevlogen zijn.
De huismus verdwijnt uit de steden
De dagelijkse ansichtkaart van de mus in steden en bij mensen is echter niet meer zo gewoon of massaal. Naar schatting is 63 procent van deze dieren tussen 1980 en 2013 uit Europa verdwenen.
De oorzaken van deze afname van de populatie van deze vogels staan ter discussie.. Onder hen worden genoemd:
- Klimaatverandering
- Pesticiden
- elektromagnetisme
- Koolstofdioxide uitstoot
- Gebrek aan ruimte om te schuilen en nesten te bouwen
- Concurrentie met nieuwe invasieve soorten
- Toename roofdieren (vooral katten in een straatsituatie)
Laten we ook bedenken dat deze aardige gevleugelde wezens meestal een geweldige bio-indicator zijn voor de gezondheid van steden. Dus hoe minder van deze vogels worden waargenomen, het is zeker dat de besmettingsgraad op die plek groter is. Laten we dus voor het welzijn van de planeet en de mensheid doen wat nodig is zodat deze vriendelijke en kosmopolitische kleine bruine vogels terugkeren om onze grote steden te bevolken.
