Het adopteren van een hond heeft meerdere voordelen. Veel experts bevelen het aan bij ouderdom, depressie, angst en natuurlijk ook bij eenzaamheid. Het is waar dat wanneer iemand verloren gaat, hetzij door de dood of door liefdesverdriet, een dier die persoon niet kan vervangen.
Wat het kan doen is de leegte van onze eenzaamheid vullen en ons liefde aanbieden. Dit is een andere liefde dan die persoon ons gaf, maar een heel oprechte liefde die ons met geluk zal vervullen.
Misschien zijn er mensen die zich alleen voelen zonder iemand te hebben verloren. Het adopteren van een huisdier zal ook een geweldig idee voor hen zijn. Laten we eens kijken naar de contrasten tussen eenzaamheid en het gezelschap van een hond.
Bedankt voor het lessen van mijn dorst naar mijn eenzaamheid
Omdat ik alleen gelaten werd, werd dit huis zo groot dat het laatste wat ik wilde was om hier te komen na het werk. Hoewel ik me niet minder alleen voelde door weg te zijn. Alleen wandelen, alleen winkelen, alleen koffie drinken. Wat was het verschil tussen alleen buiten zijn of alleen thuis zijn?
Eigenlijk niet veel voor mij, hoewel weg zijn me hielp om mensen te ontmoeten. Op een dag tijdens de koffie kreeg ik van iemand een flyer waarop stond: Ben je eenzaam? Adopteer een hond en kalmeer je eenzaamheid.
Ik bleef maar denken aan hoe eenzaam ik me voelde, en daar zei ik dat een puppy mijn eenzaamheid kon kalmeren. Dus ik vroeg me af, waarom niet?
De waarheid is dat hij nooit een huisdier had gehad of eraan gedacht had. Het was echter duidelijk dat ik mijn leven moest veranderen. En jij, jij was die verandering.
Die brochure vertelde me dat ik langs moest gaan bij een dierenasiel niet ver van waar ik woonde. En zonder te weten waarom, daar was het. De waarheid is dat het voor mij niet moeilijk was om te beslissen, ik zag je meteen en ik wist dat jij degene was die me naar huis zou brengen. Je was een kleine harige bal, maar de manier waarop je naar me toe kwam maakte me verliefd.
Ik weet niet meer wat eenzaamheid is
Sinds je thuiskomt ben je mijn ideale metgezel, mijn trouwe vriend, mijn levende knuffeldier, iemand om mee te praten en mee te spelen. Mijn wandelingen waren niet meer alleen, we konden samen koffie gaan drinken of boodschappen doen.
Ik heb nooit geweten hoe het was om een huisdier te hebben, maar ik wist wel wat eenzaamheid was. Het was iets dat ik nu, dankzij jou, een vage herinnering heb.
Open elke dag de deur en zie je daar, wachtend op me, ongeacht of we voordat ik wegging, bespraken waarom je mijn schoenen at … Je vergeet altijd, en je geeft me altijd een goed gevoel. Dankzij jou weet ik niet meer wat het is om alleen te slapen, alleen tv te kijken of de hele bank voor mezelf te hebben.
Noem me een dwaas, maar soms, ook al zit ik niet lekker in de stoel omdat je alle ruimte inneemt, wil ik niet bewegen omdat ik je niet wakker maak. Ik vind het niet erg om dat te doen, het enige wat ik weet is dat ik alles zou doen om die bittere eenzaamheid niet te voelen die ik voelde voordat jij in mijn leven kwam.
Je leven zal veranderen als je adopteert
Net als dit soort brieven waarin je uitlegt welke gevoelens je hebt als je voor het eerst een huisdier adopteert, je leven zal veranderen als je besluit een hond te adopteren.
Het is waar dat het een zekere mate van verantwoordelijkheid impliceert, aangezien we nooit mogen vergeten dat een hond voor alles van ons afhankelijk is. Maar de vreugden die hij je zal brengen, zullen veel meer zijn dan de offers die je voor hem moet brengen.
Denk niet twee keer na en adopteer een dier, want het maakt niet uit of je je eenzaam voelt of niet, je leven zal verbeteren. Als je een partner hebt, zal dat je leven opfleuren. Ook als je kinderen hebt, zal dit hen zeer nuttige levenslessen leren. Als er oudere mensen in huis zijn, zullen ze zich nuttig voelen. En als je alleen bent, ben je nooit meer alleen en vergeet je wat eenzaamheid is…
