Je hebt vast wel eens van deze vogels gehoord, of ze zelfs verward met bijen en hommels als je ze bloemen ziet nippen. Deze keer gaan we het hebben over de Cinnamon-breasted Hummingbird, een mooie en belangrijke bestuiver in zijn omgeving.
Hoewel ze allemaal op elkaar lijken, is de waarheid dat kolibries aanzienlijke verschillen hebben tussen elke soort. We gaan wat dieper in op deze kleine vogel, dus mis niets van wat daarna komt.
Taxonomie
De kaneelborstkolibrie (Glaucis hirsutus), ook bekend als de behaarde kluizenaar, behoort tot de familie Trochilidae (zoals alle kolibries) en tot het geslacht Glaucis. Het is van de laatste waar de naam kluizenaar vandaan komt en er zijn slechts 3 soorten in:
- Heilige Geest Kluizenaar (Glaucis dohrnii).
- De behaarde kluizenaar zelf (Glaucis hirsutus).
- Tan Hermit (Glaucis aenea).
Op hun beurt zijn er binnen de betreffende soort 2 ondersoorten, deGlaucis hirsuta hirsutaen deGlaucis hirsuta insularum.
Fysieke kenmerken
Voor een kolibrie is deze vogel relatief groot, aangezien hij tot 9,8 centimeter lang kan worden en 4,8 gram kan wegen. Het meest opvallende kenmerk is het bronskleurige verenkleed, dat groenachtige tinten heeft die van het oog tot de staart lopen.
Het heeft een lange, gebogen snavel met een zwarte punt. Zijn tong, zoals gewoonlijk bij kolibries, is vrij lang, bijna twee keer zo lang als zijn snavel (die meer dan 3 centimeter meet), om de onderkant van de bloemen te bereiken waarop hij zich voedt.
De verschillen tussen de geslachten zijn minimaal, maar merkbaar. De mannetjes hebben een gele vlek op het bovenste deel van de snavel, terwijl de vrouwtjes een doffer verenkleed vertonen dan zij. Daarnaast is de snavel van de vrouwtjes iets korter en zichtbaar meer gebogen.
Cinnamon-breasted Hummingbird Habitat
Het is mogelijk om deze kolibries te zien in vochtige en droge bossen, beboste savannes, kreupelhout en tropische en subtropische gebieden. Zoals je kunt zien, is de verscheidenheid van hun leefgebieden groot, maar een gebied met dichte begroeiing en een overvloed aan bloemen is altijd nodig om te kunnen eten.
De verspreiding van de behaarde kluizenaar is breed, maar gefragmenteerd in kleine populaties. Daarom is het te vinden in een lange lijst van landen: de Verenigde Staten, Mexico, Guatemala, Belize, Honduras, Costa Rica, El Salvador, Panama en Nicaragua.
Eten
De Cinnamon-breasted Hummingbird is een allesetende vogel, maar voornamelijk nectarivoren. Hun dieet is gebaseerd op nectar en stuifmeel van een grote verscheidenheid aan struikbloemen en grassen. Ze zijn vrij selectief, omdat ze alleen zuigen aan bloemen die een gebogen vorm hebben, zoals hun snavel.
Het lijkt erop dat haar favoriete bloemen die van het geslacht Heliconia zijn, dat meer dan 100 plantensoorten groepeert, ook wel platanillo of paradijsvogel genoemd. Andere planten die meestal benaderd worden zijn Duroia hirsuta, Palicourea lasiantha, Sanchezia (Acanthaceae) of Drymonia semicordata (Gesneriaceae).
Hoewel het zelden voorkomt dat ze dierlijke eiwitten consumeren, hebben ze tijdens het broedseizoen ook de neiging om kleine ongewervelde dieren en spinnen te eten. De eiwitten die deze dieren bevatten, helpen hen bij het enorme energieverbruik dat nodig is voor het kweken en leggen van eieren.
Gedrag van de kaneelborstkolibrie
De Cinnamon-breasted Hummingbird is een dagactieve en eenzame vogel. Het is nogal territoriaal, dus het zal met andere exemplaren concurreren om de bloemen in zijn gebied en zal proberen ze door agressie te verdrijven. Mannetjes en vrouwtjes ontmoeten elkaar alleen tijdens het broedseizoen en scheiden na paring.
Wat hun communicatie betreft, er is niet veel over hen bekend, aangezien het ongrijpbare vogels zijn en zelden interactie met elkaar hebben (behalve om te concurreren en te copuleren). Sommige onderzoeken hebben bepaalde vocalisaties in verband gebracht met specifieke aanpassingen voor het vinden van voedsel.
Afspelen
Veel exemplaren planten zich het hele jaar door voort, maar aangezien ze over zo'n groot gebied verspreid zijn, is het normaal dat er in sommige regio's vastgestelde voortplantingsperioden zijn. Het mannetje zal proberen het vrouwtje te overtuigen om te paren en te vertrekken nadat het hem is gelukt, dus alleen het vrouwtje is betrokken bij de zorg voor de jongen.
Het mannetje voert een b altsdans uit door met een U-vormig pad te vliegen.
Het vrouwtje bouwt een nest in het onderste deel van een blad gemaakt van plantenvezels, zoals wortels of stengels. Daar legt hij 2 eieren, broedt ze uit en voedt de jongen, die na 17-20 dagen uitkomen.
De kuikens hebben ongeveer 23 dagen nodig om uit te vliegen, waarna ze het nest kunnen verlaten en voor zichzelf kunnen zorgen. Opgemerkt moet worden dat ze vanaf 12 dagen na de geboorte 's nachts alleen in het nest blijven, omdat het klein is en de moeder niet past.
Behoudsstatus van de kaneelborstkolibrie
Deze soort verkeert in een staat van minste zorg (LC). Het is bekend dat de populatie afneemt, maar het tellen van volwassen individuen is gecompliceerd vanwege de versnippering van de populaties. Om je een idee te geven, de schatting van hun aantal varieert van 5 tot 50 miljoen individuen.
Het grootste probleem waarmee ze worden geconfronteerd, is dat ze worden gevangen voor huisdieren, omdat ze vaak worden uitgestald en verhandeld alsof het exotische bezittingen zijn. Er zijn gebieden aangegeven voor hun instandhouding, in de hoop dat hun aantal niet verder zal afnemen. Het blijft alleen maar hopen dat deze mensen deze prachtige vogels krijgen om kleur te blijven geven aan onze planeet.
