Pelagia noctiluca, in de volksmond bekend als lichtgevende akalephos, is een soort pelagische kwal die behoort tot de scyphozoan cnidarian-klasse. Hij komt verspreid voor in de wateren van de Atlantische Zee en de Middellandse Zee, in zeer diepe gebieden of dicht bij de kust.
Het wordt vooral herkend omdat het een helder licht uitstra alt wanneer het wordt gestoord of wanneer hij een prooi probeert aan te trekken. Hoewel zijn gif.webp niet dodelijk is voor mensen, veroorzaakt zijn steek een sterk branderig en jeukend gevoel. Ontdek in de volgende inhoud de belangrijkste aspecten van deze prachtige mariene soort.
Fysieke kenmerken van de lichtgevende akaleph
Met een gemiddelde grootte van tussen de 10 en 20 centimeter heeft de akaleph, zoals de meeste kwallen, een paraplu of uitpuilende hoed die zijn kop vormt. Binnen deze "paraplu" zijn het zenuwstelsel en het spijsverteringsstelsel ondergebracht. Bovendien worden daar 16 perifere lobben losgemaakt. Acht hiervan zijn sensorische organen, terwijl de rest marginale tentakels zijn.
De laatste, die meer dan 1 meter lang kunnen zijn, zijn degenen die netelcellen of stekende cellen hebben, die gif.webp afscheiden en tegelijkertijd als verdedigingselement en jachtwapen fungeren.
Aan de andere kant heeft hij vier dikke orale tentakels die rechtstreeks uit zijn kop komen. Deze worden voornamelijk gebruikt om hun prooi naar hun mond te leiden, die zich in het midden van de vier bevindt. Wat de kleur betreft, vertoont de lichtgevende akalepho een schitterende violette tint met kleine bruine vlekken over zijn hele lichaam.
De gewone naam is te danken aan een heel speciaal kenmerk. En het is dat wanneer deze kwal gestoord of opgewonden is, hij een korte luminescentie uitzendt die geleidelijk verdunt. Volgens sommige onderzoeken is dit een waarschuwings- en afleidingsmethode voor roofdieren, maar ook een bron van aandacht voor potentiële prooien.
Habitat en voeding
Zoals hierboven beschreven heeft de akaleph een voorkeur voor de pelagische habitats van de Atlantische Zee en de Middellandse Zee. In bepaalde tijden van het jaar kan hij echter dicht bij de kust worden gezien, omdat hij wordt meegesleurd door sterke stromingen.
Zijn dieet is voornamelijk gebaseerd op kleine vissen en schaaldieren waarop hij jaagt dankzij zijn tentakels en het gif.webp van zijn cnidocyten.
Afspelen
In tegenstelling tot andere soorten kwallen, heeft de akaleph een strikt seksuele voortplanting.Zodra de verkering voorbij is, dumpen zowel het mannetje als het vrouwtje hun gameten in het water om te worden bevrucht. Vervolgens ontstaat er een ei, vervolgens een embryo en ten slotte een microscopisch kleine larve die zich zelfstandig op het water kan voortbewegen. Na een week ontwikkelt deze larve zich tot een juveniele kwal en wordt in een maand tijd een jongvolwassene.
Zijn levenscyclus duurt ongeveer twee tot zes maanden, waarbij de ontmoeting met troebel water de belangrijkste doodsoorzaak is bij deze soort.
Rariteiten van de lichtgevende akalefo
De steek van de akalephos is behoorlijk pijnlijk en veroorzaakt een sterk prikkend gevoel. In gevallen waarin mensen een ongelukkige ontmoeting met dit dier hebben gehad,wordt aanbevolen om een verzadigde oplossing van magnesiumsulfaat samen met natriumchloride op het aangetaste gebied aan te brengen om de netelcellen te inactiveren.
Aan de andere kant is zijn steek niet dodelijk voor mensen, aangezien de concentratie van gif.webp in zijn marginale tentakels beperkt is. Ook zijn de filamenten van deze soort veel korter dan die van andere kwallen.
Onder andere, op bepaalde tijden van het jaar, vooral in de zomer, heeft de akalefo de neiging om scholen te vormen van honderden individuen die met de stroom meebewegen. Dit is een gevaarlijke situatie gezien het risico dat ze vormen voor de menselijke en dierlijke populatie in de oceanen.
Er zijn verschillende theorieën om dit gedrag te verklaren. Enerzijds wordt aangenomen dat de toename van nutriënten zoals stikstof en fosfor in de zeeën door de lozing van meststoffen de aanwezigheid en voortplanting van de akalephos ten goede komt. Evenzo zorgt de afname van natuurlijke roofdieren zoals de karetschildpad of de blauwvintonijn ervoor dat hun populatie toeneemt.Aan de andere kant zorgt de stijging van de watertemperatuur in de zomer ervoor dat hun levenscyclus versnelt, waardoor er meer individuen ontstaan.
Tenslotte is de akalephus volgens een studie gepubliceerd in het tijdschrift Marine pollution bulletin een van de mariene soorten met de hoogste concentratie microplastics erin.
