Dat honden gevoelig zijn voor menselijke emoties en dat ze bijzonder goed kunnen opschieten met kleintjes is niets nieuws.
Maar dat is niet waarom ze ons niet meer verrassen verhalen waarin een hond voor een ziek kind zorgt. Dit is het geval van Haatchi, a Anatolische herder, en Owen, zijn menselijke vriend die lijdt aan een vreemde kwaal.
Honden en kinderen
Honden zijn meestal beschermend en liefdevol met kinderen en zorgen voor ze, vooral als ze merken dat ze aan een ziekte lijden.
Daarnaast zijn er veel honden die gebruikt als therapiedieren om het leven van wezens met verschillende kwalen te verbeteren.
Deze keer willen we ons echter concentreren op de unieke relatie die Haatchi en Owen Howkins hebben bereikt.
Het ontroerende verhaal van de hond die voor een ziek kind zorgt
Haatchi is een driepotige hond en Owen is een 9-jarige jongen die lijdt aan het Jampel-Schawartz-syndroom., een genetische ziekte die ongeveer 100 mensen in de wereld treft en die er onder meer voor zorgt dat de spieren permanent gespannen en pijnlijk zijn.
Sinds ze samen zijn, is de kleine Owen erin geslaagd zijn angst om met andere mensen samen te leven te overwinnen en is hij een gelukkige jongen. En zijn onafscheidelijke vriend van games zorgt constant voor hem.
Dit ontroerende verhaal werd verteld in een video met bijna vier miljoen views op YouTube genaamd Een jongen en zijn hond (Een jongen en zijn hond).
Er is ook een Facebookpagina dat meer dan 186.000 volgers heeft en de schrijver Wendy Holden heeft een boek geschreven om deze specifieke relatie te vertellen: Haatchi en de kleine B.
De Haatchi-hond
Haatchi is een Anatolische herder die, terwijl hij nog een puppy was, op een koude januarinacht in 2012 vastgebonden aan het spoor in Noord-Londen (VK) werd achtergelaten.
Uiteindelijk reed er een trein over hem heen en zo verder verloor een van zijn achterpoten en veel van zijn staart.
Een homostel redde hem uit een kennel en uiteindelijk kwam hij aan bij het huis van de familie Howkins in Londen, die, toen hij zijn goedaardige blik zag in een advertentie op sociale netwerken, niet aarzelde om hem te adopteren.
het owen kind
Voordat de hond arriveerde, was Owen, zich bewust van zijn ziekte en diep depressief, hij had besloten zich te beperken tot zijn rolstoel.
Hij voelde zich anders dan zijn medestudenten en kon geen vrienden maken.
Daarnaast had hij angst voor open plekken en kwam hij daarom bijna nooit uit huis.
Haatchi en Owen
Haatchi's aankomst in het huis van de Howkins zette Owens leven op zijn kop.
Bijna onmiddelijk de jongen begon zijn angsten en zorgen te overwinnen.
Hij werd socialer en zijn angst om naar buiten te gaan was verdwenen.
Zijn angst voor vreemden verdween ook en hij begon te praten met iedereen die hem kruiste over zijn geliefde hond, die hij definieert als de bewaker van je ziel en je hart.
“De hond is speciaal gemaakt voor kinderen. Hij is de God van Vreugde."
Henry Ward Beecher
Een vreemde ziekte
Jampel-Schawartz-syndroom het is een zeldzame erfelijke ziekte die botten, spieren en gewrichten aantast en onder andere aandoeningen veroorzaakt:
- Skeletafwijkingen
- Korte gestalte
- Afgeplatte wervels
- Slechte botmobiliteit
- Bijziendheid
- Taalvertraging
Kenmerken van de Anatolische herder
De Anatolische herder of Turkse herder is een ras dat Het wordt gekenmerkt door zijn goedheid en adel.
Deze grote jongens kunnen tot 65 kilogram wegen en ongeveer 81 centimeter lang zijn.
Honden van dit ras, dat Haatchi eert, kunnen worden gedefinieerd als:
- Loyaal
- beschermers
- Territoriaal
- wachters
- Gevoelig
- Stal
- Slim
- Onafhankelijk
- Makkelijk te trainen
Een voorbeeldig verhaal
De ontmoeting van een kleine jongen die nauwelijks glimlachte, bedroefd door zijn vreemde aandoening, en een dier met een verleden van mishandeling, bereikte een gelukkig cadeau voor de twee hoofdrolspelers van dit verhaal.
Alsof dit nog niet genoeg was, werd Haatchi opgeleid tot therapiedier, zodat hij beter voor zijn vriend Owen kan zorgen.
Er zijn vast nog veel meer verhalen waarin een hond voor een ziek kind zorgt, gebeurt op dit moment. Ze zullen min of meer anoniem zijn. Maar al met al is liefde de constante.
Afbeelding met dank aan Keneth Cruz.
