Menselijke ziekte en het bezit van huisdieren zijn niet altijd verenigbare termen. Een immuungecompromitteerd persoon moet voorzichtig zijn, aangezien verschillende pathologieën die een gezond immuunsysteem effectief zou bestrijden, ze kunnen een probleem voor je zijn. Dit is de reden waarom het niet altijd wordt aanbevolen om huisdieren te hebben voor patiënten met een vorm van immunosuppressie.
Toch kan het op zijn minst contraproductief zijn om een persoon die een delicaat moment doormaakt het gezelschap van een dier te ontnemen. Huisdieren leiden voogden af van hun dagelijkse problemen en bieden gezelschap, begrip en zorg die andere mensen in veel gevallen niet kunnen bieden. Daarom vertellen we je hier in hoeverre is het voor een immuungecompromitteerde persoon raadzaam om een dier te bezitten.
Wat is immunosuppressie?
Om de beperkingen te begrijpen van een persoon die lijdt aan immunosuppressie, is het noodzakelijk om de term af te bakenen. Dit woord verwijst naar de remming van een of meer componenten van het adaptieve of aangeboren immuunsysteem. Het kan optreden als gevolg van een onderliggende ziekte of opzettelijk door het gebruik van medicijnen of andere behandelingen.
Enkele van de pathologieën die immunosuppressie veroorzaken, zijn de volgende:
- Kanker, vooral tijdens behandeling met radiotherapie of chemotherapie.
- hiv
- Levercirrose.
- Mensen met orgaantransplantaties.
- Mensen die biologische behandelingen ondergaan voor auto-immuunziekten.
Al deze situaties zorgen ervoor dat het immuunsysteem onder de normale index functioneert. Daarom zijn deze mensen vatbaar voor micro-organismen die overal voorkomen, inclusief externe en interne oppervlakken van huisdieren.
Mag een immuungecompromitteerd persoon een huisdier hebben?
Het antwoord, hoewel ontmoedigend, is duidelijk: beter dan niet.Huisdieren bieden ongetwijfeld voordelen bij patiënten met chronische ziekten, zowel fysiologisch als psychologisch, maar zoönoseverwekkers die door gezelschapsdieren worden overgedragen, zijn talrijk.
Verschillende onderzoeken tonen aan dat honden en katten verschillende schimmels, bacteriën, parasieten en virussen hebben die een immuungecompromitteerd persoon kunnen infecteren. Deze micro-organismen worden op de mens overgedragen via krassen, beten, uitwerpselen en zelfs speeksel. Een gebaar zo onschuldig als het likken van een hond het kan een potentieel gevaar zijn voor een chronisch zieke.
Daarom wordt het niet aanbevolen om een dier te kopen tijdens een delicaat gezondheidsmoment. Bovendien, als de patiënt alleen woont, kan hij of zij periodieke opnames of langdurig verblijf in het ziekenhuis nodig hebben. Dit is helemaal niet gunstig voor het huisdier., die uiteindelijk kan worden verwaarloosd en eenzaam voelen.
Het beste advies bij een ziekte is om naar de toekomst te kijken. Bijna altijd zijn de pathologieën van voorbijgaande aard en het is zeer waarschijnlijk dat de persoon die eraan lijdt in een kwestie van tijd een normale levensstijl kan herwinnen. Eenmaal hersteld, kunt u altijd overwegen om een dier aan te schaffen.
Wat als de zieke al een huisdier had voordat de diagnose werd gesteld?
Gezien deze overweging is het altijd mogelijk om te proberen een familielid of vriend in te schakelen om voor het dier te zorgen tijdens de behandeling van de ziekte. Als dit geen optie is of de gehechtheid aan het dier erg intens is, er zijn verschillende stappen om te volgen:
- Vraag informatie aan bij de dierenarts over de mogelijke zoönoses die het huisdier op de patiënt kan overdragen.
- Voer een onderzoek uit van elk van de huisdieren in huis op zoek naar infectieuze agentia.
- Houd het huisdier in een hygiënische, schone en gezonde omgeving.
- Zorg ervoor dat het vaccinatieschema van het dier up-to-date is.
- Was handen en armen goed na het hanteren van het huisdier. Dit houdt ook in het minimaliseren van contact met hun uitwerpselen en langdurige verblijfoppervlakken van het dier. Het is raadzaam om handschoenen te dragen bij het hanteren van deze items.
- Geef het dier geen rauw voedsel, hoe gezond ze ook zijn. Dit vergroot de kans dat het pathogene bacteriën zal presenteren en doorgeven aan de voogd.
- Bij zoogdieren, vlooien- en tekenbesmetting voorkomen met halsbanden en andere ontwormingsmiddelen, aangezien deze ongewervelde dieren overdragers zijn van vele ziekten.
Al deze overwegingen zijn nodig om de immuungecompromitteerde persoon in de meest aseptische situaties te houden. en dat u tegelijkertijd kunt genieten van uw huisdier.
Een vriendschap in gezondheid en in ziekte
Het is noodzakelijk om te benadrukken dat een huisdier, naast een vitale partner een verplichting. Daarom is het nooit verantwoord om het dier in de steek te laten, hoe moeilijk de situatie van de verzorgers ook is. Behalve dat het een zeer onethische actie is, is het achterlaten van dieren strafbaar.
Er zijn altijd opties zoals naar beschermers, vrienden, kennissen of zelfs mensen gaan die vrijwilligerswerk doen, gepassioneerd zijn over dieren die maar al te graag voor een huisdier willen zorgen in tijden van moeilijkheden. Bovendien, zoals we in deze regels hebben gezien, hoeven de delicate gezondheid van een patiënt en de aanwezigheid van een huisdier in huis niet onverenigbaar te zijn, zolang de juiste maatregelen worden genomen.
