Kanker is een ziekte waarvan de naam alleen al de rillingen veroorzaakt. Helaas neemt de prevalentie van deze pathologie toe en er wordt geschat dat: 25% van de mensen wereldwijd heeft er ooit in hun leven mee te maken gehad.
Hoe onaangenaam het onderwerp ook mag zijn, er zijn enkele echt merkwaardige feiten over deze ziekte bij veel wilde dieren, en onderzoek ernaar zou ons kunnen helpen bij het vinden van effectieve behandelingen. Hier tonen we u enkele voorbeelden van: de dynamiek van kanker in de dierenwereld.
De grote vijand van de mens
Kanker is gebaseerd op een ongecontroleerde deling van cellen in een orgaan van het lichaam dat tumoren genereert. Alle levende wezens hebben cellen, daarom is het onmogelijk om de aanwezigheid van kanker uit te sluiten, tenminste bij alle gewervelde dieren.
Een interessant feit is dat deze pathologie niet moet worden beschouwd als een ziekte met één oorzaak, maar eerder als het eindresultaat van de vereniging van meerdere risicofactoren. Ongeveer 90% van de gevallen is te wijten aan omgevingsfactoren en alleen de resterende 10% is te wijten aan genetische problemen.
Het is dan ook normaal om aan te nemen dat het aantal kankergevallen bij wilde dieren veel lager zal zijn dan bij mensen. Ze leiden geen contraproductieve levensstijl of worden van nature blootgesteld aan chemicaliën en emissies.
Hier zijn enkele verrassende feiten over kanker in de dierenwereld.
Olifanten hebben bijna geen kanker
Dit is op zijn zachtst gezegd een moeilijk te begrijpen idee. Olifanten zijn enorm, en ze hebben 100 keer meer cellen in hun lichaam dan wij. Hoe hoger het aantal cellen, hoe groter de kans op het ontwikkelen van kankergezwellen, toch?
Het antwoord is nee: slechts 5% van de olifanten krijgt tijdens hun leven kanker. Volgens een door de BBC samengevat onderzoek zou dit kunnen komen doordat deze dieren evolutionair een afweersysteem hebben ontwikkeld om tumorvorming te voorkomen.
De genetische code kan het antwoord zijn
Kanker is het resultaat van een genetische mutatie op cellulair niveau, die, zoals we al zeiden, een ongecontroleerde groei ervan veroorzaakt. Er zijn bepaalde genen die alarmen doen afgaan: ze verwijderen deze beschadigde cellen en voorkomen dat de mutatie zich ontwikkelt.
Dit is het geval bij het TP53-gen, dat een tumorsuppressor-eiwit transcribeert. Mensen hebben een van deze genen, terwijl olifanten 20 verschillende presenteren. Dit laat zien dat deze dieren een veel efficiënter systeem hebben als het gaat om het opsporen en elimineren van tumor-inducerende mutaties.
De molrat: de enige gewervelde die immuun is voor kanker
Molratten zijn eusociale knaagdieren waarvan het meest voor de hand liggende kenmerk hun gebrek aan haar is. Naast vele andere attributen die dit dier uniek maken, je zult verrast zijn te weten dat het immuun is voor kanker.
Verschillende onderzoeken hebben geprobeerd deze pathologie bij verschillende soorten blinde molratten te induceren, en het is bij bijna geen van hen gelukt. Het antwoord kon worden gevonden in een merkwaardig mechanisme op cellulair niveau:
- Cellen van de molrat zijn letterlijk in staat tumoren te doden, potentieel tumorcellen te doden door afscheiding van stoffen.
- Dit feit is buitengewoon merkwaardig, aangezien het TP53-gen daarin gedeeltelijk is gedeactiveerd, wat zou doen vermoeden dat deze soorten veel vatbaarder moeten zijn voor kanker dan andere zoogdieren.
- Dit is niet het geval omdat de molrat zijn eigen antikankermechanisme heeft gegenereerd. Ze hebben een dubbele kopie van een gen genaamd ifbn1, dat hun immuunsysteem enorm versterkt en een buitengewone weerstand lijkt te bieden tegen kankerverwekkende processen.
Laatste opmerkingen:
In de eerder aangehaalde onderzoeken onderstreept een wetenschapper een belangrijke bewering:
"Qua adaptieve mechanismen tegen kanker hebben we hetzelfde als chimpansees, maar we hebben veel meer kanker dan zij."
Dit benadrukt een realiteit die moeilijk te ontkennen is: onze dagelijkse gewoonten zijn grotendeels verantwoordelijk voor de verspreiding van deze dramatische ziekte. Studies zoals die met molratten zouden in de toekomst essentiële informatie kunnen opleveren over de behandeling van deze pathologie, maar het is duidelijk dat een gezonde levensstijl de beste preventie is.
