Wanneer we horen over veterinaire immunologie, denken we aan de allergieën van onze huisdieren. We associëren het ook losjes met ziekten zoals ontstekingen bij artritis. Desalniettemin, Dit vakgebied heeft te maken met bijna alle disciplines van diergezondheid. Het is specifiek van toepassing op de diagnose, preventie, behandeling en bestrijding van infectieuze en auto-immuunziekten.
De kennis van de specifieke kenmerken van het immuunsysteem richt zich op huisdieren, maar is ook toepasbaar bij boerderij-, wilde en proefdieren.
In deze tijden van wereldwijde crisis en pandemie zijn termen als het immuunsysteem, vaccins, prevalentie en andere aan de orde van de dag. Wat niet veel mensen weten, is dat er takken van veterinair onderzoek zijn die verantwoordelijk zijn voor de toepassing ervan in de dierenwereld. In deze ruimte leggen we alles uit wat je moet weten over veterinaire immunologie.
Vaccins zijn een product van de ontwikkeling van veterinaire immunologie
Het is een feit dat de prevalentie -bestaande gevallen- van dierziekten bedreigt hun fokkerij en ook de volksgezondheid. Sinds de ontdekking ervan is de strategie van het toepassen van vaccins de sleutel tot het beheersen van verschillende besmettelijke dierziekten. We hebben allemaal ziekten zoals influenza A of de Mexicaanse griep in gedachten, beide zoönotische ziekten die mensen kunnen treffen.
Het is belangrijk om in gedachten te houden dat voor het bereiken van een effectieve vaccinatiestrategie aandacht nodig is voor verschillende factoren, zoals de kwaliteit van het vaccin en het protocol voor de toepassing ervan. Verder is het belangrijk om de werking ervan te verifiëren, bijvoorbeeld door beschermende antistoffen in bloed te kwantificeren.
Al deze problemen, evenals de formulering van nieuwe vaccins en de effecten van adjuvantia op immunisaties vereisen de toepassing en ontwikkeling van veterinaire immunologie.
Veterinaire immunologie bij huisdieren en landbouwhuisdieren
Het dierlijke immuunsysteem oefent zijn beschermende werking uit via verschillende mechanismen. De componenten van natuurlijke immuniteit -ook niet-specifiek of aangeboren genoemd- zijn aanwezig voor de tentoonstelling infectieuze micro-organismen, waaronder:
- Fysieke belemmeringen zoals huid en slijmvliezen.
- Moleculen in bloed zoals: complementair systeem.
- Bloedcellen fagocytisch: zoals natuurlijke killercellen natuurlijke moordenaar.
- Cytokinen, dit zijn eiwitten die door het bloed reizen en de immuunrespons aansturen, bijvoorbeeld interferonen en tumornecrosefactor.
Aan de andere kant, de specifieke of verworven immuniteit verwijst naar de afweermechanismen die worden geïnduceerd of gestimuleerd door blootstelling aan vreemde stoffen. Ze reageren specifiek met het specifieke infectieuze agens dat het induceert. Dankzij verworven immuniteit zijn vaccins effectief om het lichaam te beschermen tegen eventuele infecties.
Vaccins stellen verzwakte of dode vormen van de ziekteverwekker bloot aan ons immuunsysteem, en zo kan het dierlijke lichaam het herkennen en bestrijden zonder geïnfecteerd te raken. Deze responsiviteit wordt onthouden, waarbij het gevaccineerde levende wezen wordt geïmmuniseerd tegen de geïnoculeerde ziekteverwekker.
Veterinaire immunologie bij ziektediagnose verwijst naar de detectie van pathogenen, zoals virussen, bacteriën en veterinaire parasieten, door serologische methoden. Het is ook van toepassing op de ontwikkeling en het testen van nieuwe diagnostische benaderingen. Daarnaast kunnen laboratoriummethoden ook worden gebruikt om de gevoeligheid voor antibiotica te bepalen.
Immunologie is de sleutel voor dieren in elke fase van hun leven
het zou genoteerd moeten worden dat kleine verschillen in het immuunsysteem kunnen het verschil maken tussen leven en dood van jongen van verschillende soorten. Een typisch voorbeeld is dat van herkauwers, die, in tegenstelling tot mensen, geboren worden zonder antistoffen. Dit gebeurt omdat hun placenta deze eiwitten niet doorlaat uit het bloed van de moeder. Om deze reden is het kalf sterk afhankelijk van de inname van IgA-type antilichamen in colostrum, het eerste type moedermelk dat door de moeder wordt geproduceerd.
Immuunziekten
Soms de immuunrespons kan nadelige effecten hebben op het dier zelf. Dat is het geval bij aandoeningen zoals allergieën. Ook inbegrepen zijn de gevolgen van het lijden aan infecties zoals geiten-artritis-encefalitis en hondenziekte-virus, die leiden tot de immunopathologische ontwikkeling van de ziekte.
De ontwikkeling van de biotechnologie en de toename van ons begrip van de immuunreacties van dieren beïnvloedt de ontwikkeling van vaccins die ziekten kunnen voorkomen. Ten slotte kan de detectie van infectieuze agentia bij wilde dieren cruciaal zijn bij het beheersen van virale uitbraken, zoals de huidige coronaviruscrisis heeft aangetoond.
