Het jaar 1978 zou daarna in de geschiedenis van de bescherming van dieren in de wereld blijven de proclamatie van de eerste Universele Verklaring van Dierenrechten. Deze belangrijke compilatie is gemaakt door de International League for Animal Rights en voorgelezen aan UNESCO.
Onder de vele bijdragen aan de strijd tegen dieren erkent dit initiatief dat: alle dieren hebben een gelijk bestaansrecht. Bijgevolg moet menselijk handelen op hen bepaalde ethische grenzen in acht nemen. Dienaangaande bepaalt de preambule van genoemde verklaring het volgende:
“B) De mens, als diersoort, kan geen aanspraak maken op het recht om andere dieren uit te roeien of uit te buiten in strijd met zijn recht. Je hebt de plicht om je kennis in dienst te stellen van dieren.
c) Alle dieren hebben recht op aandacht, zorg en bescherming van de mens."
De proclamatie voor UNESCO van deze Universele Verklaring verdeelde de dierenbeweging in de wereld tijdens de jaren 70 en 80. En het is dat uit de rechtvaardiging van het concept van dierenrechten, twee stromingen ontstaan met verschillende doelen.
De meer traditionele stroming zou zich blijven richten op de bescherming van de staat jegens dieren. Aan de andere kant zou een nieuwe stroming beginnen te vechten voor de erkenning van dierenrechten op juridisch niveau.
Dierenwelzijn in de EU: het Europees Verdrag voor de bescherming van gezelschapsdieren
Bijna 10 jaar na de Universele Verklaring van de Rechten van Dieren zou het Europees Verdrag voor de Bescherming van Gezelschapsdieren worden gepubliceerd. Dit initiatief dierenbeschermingswetten in de wereld gepromoot, vooral in EU-lidstaten.
Deze verordening voorzag praktische en onmiddellijke verbeteringen in de kwaliteit van leven van veel dieren. Dit werd bereikt door zaken als het verbod op esthetische verminkingen en de regulering van het gebruik van dieren bij recreatieve activiteiten, waaronder sportjacht.
De CEuropese Conventie betekende ook een belangrijke vooruitgang in het overheidsbeleid verband met verantwoordelijke ambtstermijnen, evenals de beheersing van overbevolking op straat.
De verantwoordelijkheid van de centrale overheden bij het bevorderen van concrete maatregelen ter bestrijding van mishandeling en verwaarlozing en het bevorderen van verantwoorde adoptie van gezelschapsdieren, werd bekrachtigd.
Vooruitgang en beperkingen van de geldende wetten in Spanje
In Spanje We hebben nog steeds geen nationale kaderwet die specifiek het welzijn of de rechten van wilde of gedomesticeerde dieren regelt. In elke autonome gemeenschap zijn verschillende verordeningen te vinden die dierenmishandeling bestrijden; In elke regio worden de sancties vastgesteld die van toepassing zijn op gevallen van verlating, geweld en fysieke of emotionele mishandeling.
Niettemin, Artikel 337 van het Spaanse Burgerlijk Wetboek voorziet in een gevangenisstraf van maximaal een jaar, naast de mogelijkheid van speciale diskwalificatie voor iedereen die:
“(… ) U op welke manier dan ook op ongerechtvaardigde wijze mishandelen, verwondingen veroorzaken die uw gezondheid ernstig schaden of u blootstellen aan seksuele uitbuiting van:
a) een huisdier of getemd dier,
b) een dier dat gewoonlijk wordt gedomesticeerd,
c) een dier dat tijdelijk of permanent onder menselijke controle leeft, of
d) elk dier dat niet in het wild leeft”.
Tegelijkertijd, het strafwetboek van Spanje spreekt via artikel 334.1 over de bescherming van wilde dieren, en voorziet in een gevangenisstraf van zes maanden tot twee jaar voor iedereen die:
“(…) In strijd met de wetten of bepalingen van algemene aard:
a) beschermde soorten wilde fauna jagen, vissen, verwerven, bezitten of vernietigen;
b) Handel met hen, hun onderdelen of afgeleiden daarvan; of
c) Voer activiteiten uit die hun voortplanting en migratie voorkomen of belemmeren ”.
Dierenbescherming in Argentinië, Colombia en Mexico
In 1954 keurde het Nationaal Congres van de Argentijnse Republiek wet 14.346 . goed, waarvan de tekst nog steeds van kracht is. Naast het definiëren van wat wordt verstaan onder mishandeling en wreedheid tegen dieren op het nationale grondgebied, verbood de wet ook het offeren van honden en katten in de provincie Buenos Aires.
Met betrekking tot sancties wordt voorzien dat het kan zijn “gestraft met gevangenisstraf van 15 dagen tot een jaar, degene die dieren mishandelt of het slachtoffer maakt van wreedheden jegens dieren“.
Enkele jaren later, in het bijzonder In 2013 zou de eerste dierenbeschermingswet in dit land in Mexico-Stad worden gepubliceerd. De tekst voorziet in een gevangenisstraf van maximaal vier jaar, evenals belangrijke economische sancties, voor degenen die wreedheden begaan tegen alle niet-menselijke dieren, of het nu gezelschapsdieren, wilde of gedomesticeerde dieren zijn.
In 2022-2023 zou Colombia ook wet 1774 inzake dierenmishandeling goedkeuren en de bescherming van dieren op zijn nationale grondgebied. Vanaf de publicatie ervan worden wreedheden, mishandeling of geweld tegen huisdieren, wilde of exotische gewervelde dieren als misdaden beschouwd. De toepasselijke straffen kunnen variëren van 12 tot 36 maanden gevangenisstraf.
