De ramp in Tsjernobyl blijft decennia later in de collectieve verbeelding van de mensheidMaar we mogen enkele van de meest inspirerende overlevenden niet vergeten - we hebben het over de honden van Tsjernobyl.
In 1986 zich een van de ernstigste milieu- en menselijke rampen van de mensheid voordeed, het meest rampzalige kernongeval dat de mens heeft meegemaakt. Op 26 april van dat jaar was er een oververhitting in centraal Oekraïne (toen dat nog tot de USSR behoorde), waarbij een hoeveelheid straling vrijkwam die 500 keer groter was dan die van Hiroshima.
Bij de ontsnapping van Tsjernobyl kwamen direct 31 mensen om het leven en werden meer dan 100.000 mensen plotseling geëvacueerd, naast het opstellen van een volledig inperkingsplan dat 30 kilometer rond de kerncentrale isoleerde; Desondanks hebben miljoenen mensen in gebieden met verschillende mate van vervuiling gewoond.
Tsjernobyl, een toevluchtsoord voor wilde dieren?
Hoewel er tegenwoordig een enorme sarcofaag van 30.000 ton is die de vorige vervangt, toch er is een uitsluitingsgebied dat bekend staat als de vervreemdingszone waar slechts enkele mensen illegaal wonen,maar waar de biodiversiteit lijkt terug te keren.
Na de ramp, rond de plant stierven de dennen en werden rood en goud, wat ertoe leidde dat het het rode bos werd genoemd. In het geval van fauna stierven velen of verloren ze een groot deel van hun voortplantingsvermogen, hoewel dit bos jaren later een toevluchtsoord voor fauna is geworden.
Dankzij het feit dat de menselijke activiteit is verdwenen, zijn de wilde dieren teruggekeerd en overweegt hij zelfs om de plaats tot natuurreservaat te verklaren. De waarheid is dat ondanks de ramp op de lange termijn de biodiversiteit van het gebied is toegenomen; Ongelooflijk genoeg hebben beren, lynxen, wolven en bedreigde roofvogels hun territorium herwonnen nadat ze door de mens waren weggegooid.
Hoewel het misschien idyllisch klinkt, hebben de meeste van deze dieren een lage levensverwachting en misvormingen die het moeilijk maken om zich voort te planten. Sommige veranderingen die door straling worden veroorzaakt, zijn verrassend, zoals veranderende patronen in spinnenwebben.
De barre omstandigheden van de Tsjernobyl-honden
Er hebben echter meer dieren de oude straten overgenomen die door de kernramp zijn verwoest, voornamelijk honden. De afstammelingen van de honden die het besmette gebied niet mochten verlaten, hebben weten te overleven en heersen tussen de as.
Deze honden hebben het niet gemakkelijk gehad: hun ouders werden gescheiden van hun baasjes, die ze voor altijd in bussen zagen vertrekken. Ondertussen hebben hun jongen moeten leven met wilde fauna zonder de hulp van mensen; Tarzan is bijvoorbeeld een welp wiens moeder werd opgegeten door wolven en nu wordt verzorgd door Tsjernobyl-gidsen.
De voorwaarden zijn ook niet gemakkelijk; Naast de hoge stralingsniveaus die de vruchtbaarheid en levensverwachting van deze dieren verminderen, komt nog de afwezigheid van beschutting om de strenge winters te overleven die deze regio van Oost-Europa troffen.De meeste Tsjernobyl-honden worden geen zes jaar vanwege radioactieve resten in hun lichaam.
In feite zijn veel dieren geëuthanaseerd na de ramp; sommigen slaagden er echter in om te overleven en vandaag wordt geschat dat er in een gebied van 2.600 vierkante kilometer meer dan 300 wilde honden zijn.De honden van Tsjernobyl overtreffen praktisch hun inwoners, dus de meeste hebben geen eigenaren.
De gidsen, de hoop van de honden van Tsjernobyl
Gelukkig de honden ze hebben de steun van gidsen en de schaarse toeristische infrastructuur in het gebied, dus blijven ze in de buurt van een van de cafés die profiteren van de toeristische attractie van dit historische punt van Europa.
Gidsen hebben ook opvangcentra voor kleine dieren opgezet, die kleine oases worden waar de honden menselijke resten hebben en een dak om de barre Oekraïense nachten door te brengen. Toch betreuren deze mensen het dat er geen humanitaire samenwerking meer is met deze oude huisdieren.
Toeristen houden van honden, hoewel sommigen ze met argwaan bekijken vanwege de mate van vervuiling die ze kunnen veroorzaken. Hoewel het niet riskant lijkt om met hen samen te leven, ontwijken sommige gidsen ze om problemen te voorkomen. Maar de meesten kunnen de charmes van deze dieren niet weerstaan, die alleen het gezelschap zoeken dat hen is afgenomen door de menselijke fouten uit het verleden.
Een toekomst voor de honden van Tsjernobyl
Sommige NGO's, zoals de Clean Futures Foundation, helpen deze dieren door veterinaire klinieken op te richten, om deze honden te vaccineren tegen ziekten zoals rabiës of parvovirus. Er is er zelfs één opgericht op het terrein van de oude elektriciteitscentrale, waar de weinige bewoners van het gebied hun dieren kunnen brengen en ook de zwerfhonden kunnen opvangen.
Ze voeren ook castraties uit, om geboortebeperking op deze dieren uit te voeren. En is dat? niet kunnen worden gered uit het gebied vanwege het risico dat ze vormen voor de menselijke gezondheid, als er meer honden worden geboren, zullen ze worden veroordeeld om in deze omstandigheden te leven; daarom is het uiteindelijke doel dat er geen honden rond Tsjernobyl rondlopen.
Helaas lijkt het erop dat ook dieren worden getroffen door dit soort rampen, hoewel er zijn nog steeds mensen die erom lijken te geven dat Tsjernobyl-honden gelukkig en van voedsel leven.
