De wasbeer is een van de meest representatieve dieren van het Amerikaanse continent. Ondanks zijn grootte vertoont hij een behoorlijk innemende en aantrekkelijke uitstraling. Het heeft ook een groot aanpassingsvermogen tegen verschillende omgevingen, waardoor het in verschillende landen als een invasieve soort wordt beschouwd.
In tegenstelling tot wat het lijkt, wordt de term "wasbeer" gebruikt om verschillende soorten te noemen die gegroepeerd zijn in het geslacht Procyon. Bovendien behoort het tot de Procyonidae-familie, dus het deelt een relatie met de cacomixtles, de coatis en de martuchas. Blijf deze ruimte lezen en ontdek verschillende merkwaardige feiten over wasberen.
Hoe gaat het met wasberen?
Wasberen worden gekenmerkt door een klein lichaam tussen de 60 en 90 centimeter lang, met een staart die tussen de 20 en 40 centimeter langer is. Hoewel het waar is dat de kleur niet veel verandert en alleen grijs- en zwarttinten vertoont, staat het kleurenpatroon erom bekend een geringde staart en een gemaskerd gezicht te tonen.
De natuurlijke verspreiding van deze dieren omvat verschillende gebieden met loof- of gemengde bossen, die meestal een waterlichaam hebben, zoals een rivier of meer. Deze laatste vereiste is essentieel voor het leven van de wasbeer, aangezien het deel uitmaakt van zijn welbekende wasgedrag.
Nieuws over wasberen
Hoewel wasberen zowel in Amerika als in Europa bekende dieren zijn, zijn er verschillende merkwaardige feiten die de meeste mensen negeren. Sommige hiervan zijn als volgt.
1. Ze hebben zich aangepast aan het leven met mensen
Een van de redenen waarom het in Amerika en zelfs in Europa normaal is om wasberen in de buurt van populaties te zien, is omdat ze zich hebben aangepast aan het leven naast mensen. In feite leven ze tot op zekere hoogte comfortabel, omdat ze het voedselafval recupereren dat de mens weggooit. De exemplaren hoeven dus geen energie te besteden aan predatietactieken.
Dit betekent dat wasberen goed gebruik maken van menselijk afval, dus leven ze het liefst in de buurt van populaties. Mensen zien ze echter als een vervelende plaag omdat de exemplaren de neiging hebben om door hun afval te snuffelen.
2. Ze wassen hun eten niet
Een van de meest bekende merkwaardige feiten over wasberen is hun bekende "was" -gedrag, waarbij ze hun voedsel onderdompelen in water. Bovendien worden ze vanwege dit gedrag op sommige plaatsen ook wel wasberen genoemd. Het doel van deze 'was'-techniek is echter niet om je eten schoon te maken.
Een studie gepubliceerd in het tijdschrift International Zoo Yearbook vermeldt dat het "wassen" van wasberen eigenlijk een manier is om de zintuiglijke ervaring van hun voedsel te verbeteren. Op een andere manier gezien, kunnen je handen met deze beweging de textuur, het gewicht en de vorm van het voedsel waarnemen.
3. Zijn handen zijn vrij gevoelig
Wasbeerhanden hebben bepaalde overeenkomsten met mensenhanden. Hoewel ze geen opponeerbare duim hebben, is de verdeling van hun 5 vingers ideaal voor hen om veel objecten te kunnen samenknijpen en manipuleren. Sommige onderzoeken hebben zelfs aangetoond dat de zenuwen in uw handen een vergelijkbare verdeling hebben als bij mensen, dus het is waarschijnlijk dat ze net zo gevoelig zijn.
4. Het is een invasieve soort geworden in Europa
De bontindustrie had een zekere voorkeur voor het gebruik van wasbeerhuiden, dus hebben ze boerderijen opgericht om aan de vraag naar hun bont te voldoen.Het enige probleem is dat ze hierdoor nieuwe gebieden buiten Amerika hebben veroverd, zoals Europa. Bijgevolg worden wasberen nu beschouwd als een invasieve soort.
5. Wasberen zijn sociaal
Wasberen hebben de reputatie solitaire en onafhankelijke dieren te zijn. Dit betekent dat het zeldzaam is om meerdere exemplaren tegelijk te zien. Sommige onderzoeken hebben echter aangetoond dat vrouwen breken met dit stereotype, omdat ze soms samenkomen om eten te delen en in groepen te eten.
Zoals je misschien beseft, zijn er verschillende leuke weetjes over wasberen die gemakkelijk onopgemerkt kunnen blijven. Hoewel het een populair dier is, zijn er nog steeds enkele onbekenden over zijn natuurlijke geschiedenis. Daarom is het waarschijnlijk dat ze ons in de toekomst zelfs zullen verrassen met nieuwe gegevens of mogelijkheden.
