De olm, ook bekend als "menselijke vis" , is een soort troglobiale amfibie, dat wil zeggen dat hij uitsluitend in grotten of spelonken leeft. Het behoort tot de Proteidae-familie en is het enige exemplaar van zijn taxonomische genus Proteus.
Hij wordt vooral erkend vanwege zijn ongelooflijke targetingmogelijkheden, ondanks dat hij geen ontwikkeld visueel systeem heeft. Op dezelfde manier heeft het verschillende fysieke en gedragskenmerken die typerend zijn voor een sciencefictiondier. Lees deze regels verder en ontdek alles over deze magnifieke salamander.
De menselijke vis
Deze kleine 30 centimeter lange amfibie heeft een langwerpig en cilindrisch lichaam dat lijkt op dat van een slang.In tegenstelling tot deze heeft de olm echter vier dunne en kleine ledematen die hem helpen zich in zijn omgeving te verplaatsen. Het heeft ook een korte staart, zijdelings afgeplat en omgeven door een dunne vin. Zijn kop is peervormig en zijn afgeplatte snuit heeft kleine tandjes die een zeef vormen om prooien of grote deeltjes in zijn bek vast te houden.
Aan de andere kant ademt de olm door twee veervormige kieuwen die zijdelings uit zijn kop komen, die een intense rode kleur hebben vanwege hun talrijke vascularisatie.
Het staat bekend als de "menselijke vis" omdat zijn huid het pigment riboflavine mist, dat verantwoordelijk is voor het produceren van de gele, witte of roze kleur bij dit type dier. Daarom is de kleur van hun huid vergelijkbaar met die van blanken, en zijn hun inwendige organen zelfs door de huid van hun buik heen te zien.
Een dier met meerdere zintuigen
Levend in de totale duisternis die wordt geboden door Europese grotten, heeft de olm zijn visuele vermogen volledig verloren. Gezien dit gebrek heeft de evolutie het echter mogelijk gemaakt om andere sensorische organen zoals reuk, gehoor, elektrogevoeligheid en zelfs oriëntatie te ontwikkelen en te verscherpen door de magnetische velden van de aarde te detecteren.
De voorkant van zijn kop bevat bijvoorbeeld chemische, mechanische en elektrische receptoren waarmee hij zeer lage concentraties organische verbindingen in water kan detecteren. Ook is het neusepitheel veel dikker dan dat van andere amfibieën. Daarom zijn deze dieren beter in het detecteren van prooien of veranderingen in de samenstelling van het water door middel van geur dan enig ander waterdier met dezelfde kenmerken.
Wat zijn gehoor betreft, heeft de olm volgens verschillende onderzoeken het vermogen om de geluiden te detecteren die worden gegenereerd door watergolven, evenals de trillingen van de aarde. De gehoorgevoeligheid ligt tussen de 10 en 15.000 hertz.
De olm, een amfibie die in een grot leeft
Olm wordt gevonden in kalkstenen karstgrotten in delen van Slovenië, Italië, Kroatië, Bosnië en Herzegovina. Het leeft in ondergrondse omgevingen die tussen de 5 en 15 graden Celsius worden gehouden. Het is een roofdier dat zich voedt met wormen, insecten, larven en slakken.
Iets heel merkwaardigs aan deze dieren is dat ze, als voedsel schaars wordt, het vermogen hebben om tot zes jaar zonder te eten. Gedurende deze periode komt de olm in een rusttoestand en verkrijgt hij de voedingsstoffen die nodig zijn om te overleven uit zijn eigen weefsels. Dankzij dit natuurfenomeen kan de olm tot 70 jaar leven.
De immobiele salamander
Volgens een wetenschappelijk artikel gepubliceerd in de Journal of Zoology kan deze salamander tientallen jaren onbeweeglijk blijven. En het is dat volgens dit document, waarin het gedrag van verschillende olmen in hun natuurlijke habitat werd geanalyseerd, de meeste van deze dieren gemiddeld slechts 10 meter verplaatsten in een periode van 8 jaar.Het was zelfs mogelijk om vast te stellen dat een exemplaar in 2569 dagen geen centimeter was bewogen.
Blijkbaar, met zo'n verminderde voedselbron, gebruikt de olm zijn energie alleen om te paren. Daarom paren deze amfibieën, hoewel ze vrij lang leven, slechts één of twee keer per decennium.
In reproductieve termen bereiken deze dieren geslachtsrijpheid pas als ze 14 jaar oud zijn. Zodra de paring plaatsvindt, heeft het vrouwtje twee opties. Enerzijds kan hij tussen de 30 en 70 eieren leggen tussen de ondergrondse rotsen, waaruit nakomelingen van 12 centimeter uitkomen. Aan de andere kant kan het vrouwtje de eieren binnen houden totdat ze twee kleine olmen vormen, die worden geboren met hun volledige ontwikkeling.
De olm is zonder twijfel een amfibie met unieke en verrassende eigenschappen. Door de vervuiling van waterbronnen is de bevolking de afgelopen jaren echter afgenomen.Laten we niet vergeten om voor ons milieu te zorgen, want we zullen een positieve invloed hebben op het behoud van onze prachtige fauna.
