Het is op dit punt noodzakelijk om enkele merkwaardige feiten te geven over de saiga-antilope, een vreemd en tegelijkertijd ernstig bedreigd dier. Het gaat over een van deze wezens die, ondanks dat ze min of meer bekend zijn, niet zoveel bekendheid vergaart als andere bedreigde diersoorten, wat betekent dat de eerste stap moet worden overgeslagen om de wil te wekken om het te behouden.
Daarom vind je hier een korte samenvatting van zijn biologie en 5 verrassende feiten over hem. Mis niets, want op aarde zijn er dieren die je mond open laten en je kunt hem niet sluiten: je moet maar een beetje zoeken.
Saiga Antelope Biology

Voordat we ingaan op de leuke weetjes over de saiga-antilope, laten we deze soort beter leren kennen. Met de wetenschappelijke naam Saiga tatarica is het een cetartiodactylantilope die behoort tot de familie van runderen en het geslacht Saiga.
Het meest opvallende kenmerk is zijn grote kop, die eindigt in een hangende tapirachtige neus, de proboscis. Dit type neus leeft in droge steppen en halfwoestijnen en helpt stof en vuil uit hun luchtwegen te houden.
Saiga's zijn bijna 1,5 meter lang en ongeveer 60-80 centimeter hoog bij de schoft.
Mannetjes en vrouwtjes onderscheiden zich door de aanwezigheid van hoorns, aangezien alleen zij die hebben. Aan de andere kant, terwijl vrouwtjes geslachtsrijp worden na 7-8 maanden leven, doen ze dit na 2 jaar. Het is gebruikelijk dat groepen uit 30 tot 40 individuen bestaan als ze niet in het broedseizoen zijn, aangezien ze zich dan organiseren in harems waar een mannetje meerdere vrouwtjes monopoliseert.
5 leuke weetjes over de saiga-antilope
Nu je dit dier een beetje beter kent, laten we gaan met enkele merkwaardige feiten over de saiga-antilope die deze informatie zal vervolledigen. Mis niets, want er is altijd iets dat de moeite waard is om te weten.
1. Mannetjes eten niets tijdens het broedseizoen
Wanneer het paarseizoen aanbreekt, wordt de kudde verdeeld in harems van 5-10 vrouwtjes die worden geassocieerd met één mannetje. Ze wijden al hun energie aan het verdedigen van hen tegen andere mannetjes, daarbij hevig vechtend en niets etend. Dit gebrek aan voedsel, gevoegd bij de grote inspanningen, zorgt ervoor dat de mannelijke sterfte stijgt tot 80-90% na het broedseizoen.
2. Ze voeden zich met meer dan 100 verschillende plantensoorten
De saiga-antilope is een strikte herbivoor en voedt zich alleen met plantaardig materiaal. Hoewel de planten die hij het meest eet grassen, cipressen, zoutvlakten, bijvoet en steppekorstmossen zijn, is voedsel in zijn omgeving soms schaars.Daarom kan elke plant die eromheen staat worden gebruikt om te eten.
3. Het heeft fictieve personages geïnspireerd
Een van de merkwaardige feiten over de saiga-antilope die het grote publiek meestal niet weet, is dat sommige personages uit series en films door dit dier zijn geïnspireerd. De twee bekendste zijn Alf, de alien uit de jaren 80-serie, en Watto, uit de Star Wars-saga. Zoals je kunt zien, legt de natuur de basis voor de wildste fantasieën.
4. Het wordt ernstig bedreigd
Eens bezet vrijwel heel Centraal-Azië, is dit dier nu teruggebracht tot 4 hoofdpopulaties: Mongolië (beschouwd als een ondersoort, Saiga tatarica mongolica), Kazachstan, Rusland en Oezbekistan. In Oekraïne en China wordt het als uitgestorven beschouwd.
Er zijn weinig bedreigingen die deze soort moet doorstaan. De belangrijkste zijn deze:
- Stroperij: hoewel deze soort al in de jaren 1990 in CITES-bijlage I was opgenomen en beschermd werd verklaard, is de populatie door stroperij blijven afnemen, aangezien de hoorns in de traditionele Chinese geneeskunde als zeer waardevol worden beschouwd om reumatische aandoeningen en hartaandoeningen te genezen.
- Tekort aan mannetjes: deze jacht op de hoorns, samen met de sterfte die kenmerkend is voor het voortplantingsseizoen, heeft mannetjes zo schaars gemaakt dat het geboortecijfer jaar na jaar da alt, wat het herstel van de soort vertraagt.
- Epidemieën: in 2015 werd de bacterie Pasteurella multocida virulent en doodde meer dan 200.000 mensen in Kazachstan. Ondertussen doodde een ziekte die door vee op boerderijen in Mongolië werd overgedragen ook zo'n 90.000 saiga's.
- Vernietiging van hun leefgebied: de voortdurende uitbreiding van vee door de mens heeft een groot deel van het territorium van deze antilopen bezet, waardoor hun hulpbronnen uitgeput raken en hun trekroutes worden onderbroken.
- Predatie: De wolf is het belangrijkste roofdier van de saiga-antilope. In een context waarin de natuur in evenwicht is zonder menselijke tussenkomst, zou het aantal slachtoffers veroorzaakt door deze hondachtigen geen invloed moeten hebben op de bevolking, maar als aanvulling op wat al is afgenomen, is het een gevaar.
5. Er is nog hoop

Hoewel je na het vorige gedeelte zeker je handen naar je hoofd hebt geheven, moet je weten dat de laatste van de merkwaardige feiten over de saiga-antilope is dat het werk om de soort te herstellen enorm is. Het herstelpercentage, voor het laatst gemeten in 2021, is gemiddeld 38%.
Daarom, hoewel er nog veel werk aan de winkel is, is het mogelijk dat de mensen die werken aan het herstel van deze antilope zullen slagen als ze hun inspanningen voortzetten. Laten we hen blijven steunen en deelnemen aan alle acties voor het behoud van de natuur.