Het is zeer waarschijnlijk dat u bij het zoeken naar informatie over kreeft een massa vermeldingen bent tegengekomen over recepten en hun voedingswaarde. Maar hoe zit het met de informatie over de soort zelf, het dier? Het blijft een schaaldier dat deel uitmaakt van zijn ecosysteem en betekenis geeft aan de natuurlijke organisatie van zijn verschillende componenten.
Om deze reden vindt u hier alle basisinformatie over zijn biologie. Mis wat daarna komt niet, want het zijn fascinerende dieren en hebben niets te maken met wat je in een restaurantaquarium zou kunnen zien. Laten we doorgaan.
Taxonomie en kenmerken
De kreeft (Homarus gammarus) is een schaaldier in de orde van tienpotigen, dat wil zeggen, hij heeft 5 paar poten. Het behoort tot de Nephropidae-familie, die ook andere schaaldieren omvat, zoals langoustine of kreeft. Het geslacht Homarus brengt slechts 2 soorten samen, de Europese kreeft (degene in kwestie) en de Amerikaanse (Homarus americanus).
Dit schaaldier heeft 10 poten, waarvan 2 grote scharen. De andere 8, hoewel klein, stellen je in staat om over de zeebodem te bewegen die ze bewonen. Ze tellen ook 4 voelsprieten, 2 lange en 2 korte, om te verkennen wat zich direct voor hen bevindt (het zijn zintuigen).
Terwijl de ene tang scherpe randen heeft om te snijden, heeft de andere gekartelde randen om te versnipperen.
Kreeftenhabitat
Deze soort heeft een groot geografisch verspreidingsgebied in de oostelijke Atlantische Oceaan.In het noordelijke deel van zijn verspreidingsgebied is hij te vinden van Noorwegen tot Zuidoost-Zweden en Denemarken, hoewel hij niet in de Oostzee voorkomt. Het strekt zich ook uit langs de kust van continentaal Europa tot aan de kust van Marokko, evenals de kust van de Middellandse Zee en de westelijke Zwarte Zee.
De kreeft bewoont rotsachtige bodems vanaf de kust tot voorbij het continentaal plat, tot een diepte van 150 meter in de waterkolom. Hij wordt ook gevonden in zanderige of modderige ondergronden, hoewel hij de voorkeur geeft aan plaatsen met rotsen en andere elementen om in te schuilen.
Eten
Dit zijn voornamelijk vleesetende schaaldieren, maar ze kunnen zich ook voeden met aas. In feite is hun rol als afvalopruimers in het ecosysteem onmisbaar, want zonder hen (en de andere soorten die organisch afval consumeren) zou het instorten. Het vangt en voedt zich echter ook met mosselen, heremietkreeften en veelborstelige wormen.
Kreeftengedrag
Er zijn niet veel ethologische gegevens over deze soort, aangezien de meeste afkomstig zijn van waarnemingen in gevangenschap, waar ze worden onderworpen aan omstandigheden die ver verwijderd zijn van die in de natuur. Het is bekend dat het solitaire schaaldieren zijn die alleen in het broedseizoen voorkomen.
Ze zijn nachtdieren, een periode waarin ze hun schuilplaats verlaten om voedsel te zoeken. Ze ontmoeten zelden een exemplaar van hun soort, maar het is gebruikelijk dat ze agonistisch gedrag vertonen tegen andere waterbewoners die hun dieet in gevaar brengen.
Afspelen
Voortplanting is waarschijnlijk het meest bestudeerde aspect van de kreeft, omdat het rechtstreeks verband houdt met de exploitatie ervan voor consumptie. Over het algemeen is de voortplanting ervan in het wild bestudeerd om ermee in gevangenschap te experimenteren, dus er zijn momenteel betrouwbare gegevens.
De voortplantingsperiode vindt plaats in de zomer en is nauw verwant aan de rui van het exoskelet. De mannetjes bevruchten de vrouwtjes en later leggen ze eieren en transporteren ze tot de volgende zomer op hun pleopoden (hun poten).
Vrouwtjes vervellen en ondergaan dan 2 opeenvolgende spawningen, wat suggereert dat ze mannelijk sperma kunnen opslaan.
De eerste weken na het uitkomen worden gekenmerkt door de pelagische aard van de larven, een fase die 14-20 dagen duurt, afhankelijk van de watertemperatuur. Vervolgens doorlopen de larven verschillende stadia, elk bestaande uit een vervelling, totdat ze hun volwassen vorm bereiken. Pas als ze 5-8 jaar oud zijn, worden ze geslachtsrijp en vervellen ze slechts één keer per jaar.
Behoudsstatus van kreeft
Deze soort wordt momenteel niet ernstig bedreigd, maar wordt beschouwd als minst zorgwekkend (LC). Gelukkig is de bevolking niet versnipperd en stabiel gebleven sinds de laatste keer dat de status van de bevolking werd gecontroleerd.
Niettemin, met soorten die zo gewaardeerd worden voor menselijke consumptie, en rekening houdend met hun late rijpingsleeftijd voor voortplanting, zijn er verschillende maatregelen genomen om de soort in zijn habitat te houden, zoals het vrijgeven van exemplaren die in kweekprogramma's in gevangenschap zijn gefokt.
De grootste bedreiging voor de kreeft is commerciële exploitatie voor menselijke consumptie. Sinds de jaren 80 neemt de vangst van kreeften voortdurend toe, dus u moet uw ogen niet van het behoud ervan afhouden. Alles wat de mens tot zijn beschikking stelt, dreigt voortdurend te verdwijnen, dus laten we blijven vechten om de planeet te helpen.
