Aquarium axolotl, is het raadzaam om het thuis te houden?

De Mexicaanse axolotl (Ambystoma mexicanum) is een uniek en fascinerend dier. Voor degenen die op zoek zijn naar iets anders voor hun aquarium, is deze eigenaardige soort misschien een optie. Veel mensen vragen zich echter af of het raadzaam is om het in huis te hebben.

Daarom is het het beste om geïnformeerd te worden over de verzorging en behoeften van de soort om hem een geschikt huis te geven. Hoewel de meeste basisvereisten eenvoudig kunnen worden opgelost, is het beter om hem grondig te leren kennen voordat u hem mee naar huis neemt. Blijf deze ruimte lezen en leer meer over de verzorging van de ongelooflijke axolotl in het aquarium.

Is er maar één soort axolotl?

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, zijn er ongeveer 33 verschillende soorten axolotl in de wereld. Ze behoren allemaal tot het geslacht Ambystoma, maar de meeste zijn weinig bekend buiten hun verspreidingsgebied. Ook kunnen op het eerste gezicht zowel hun uiterlijk als hun kleur vergelijkbaar zijn, dus het is mogelijk om ze te verwarren als je niet over de nodige ervaring beschikt.

Hoewel verschillende aspecten van de ecologie van deze dieren onbekend zijn, is de soort waarmee de meeste ervaring in gevangenschap (aquarium) is de Mexicaanse axolotl (Ambystoma mexicanum). Om deze reden wordt het het meest gebruikt om broederijen op te zetten en als huisdier.

Habitat en onderscheidende kenmerken

De axolotl komt oorspronkelijk uit de meren van Xochimilco en Chalco in Mexico. Het heeft het zeldzame vermogen om zijn kieuwen, staart en zelfs ledematen terug te laten groeien. Bovendien kan hij in gevangenschap meer dan 20 jaar leven.

Deze amfibie lijkt erg op een salamander en staat in de volksmond bekend als een vis met poten. Eigenlijk behoudt zijn uiterlijk een deel van zijn larvale en volwassen kenmerken, dus je zou kunnen zeggen dat het ergens tussen een kikkervisje en een salamander in zit.

Op een andere manier bekeken, lijkt het op een kikkervisje met poten en een staart, met een robuuste, brede en platte kop. Dit laatste zorgt ervoor dat hij een "glimlachende" uitdrukking heeft, wat veel aandacht van fans trekt.

De axolotl kan 30 centimeter lang worden en heeft vier poten met vrij dunne tenen zonder spijkers. Het heeft drie paar "vertakte" kieuwen aan de basis van zijn kop die worden gebruikt om te ademen. Bovendien, hoewel ze meestal worden herkend als roze amfibieën, worden bruine of bruine exemplaren vaker in het wild aangetroffen.

In gevangenschap zijn axolotls grijs, groen, oranje en wit met zwarte ogen. Hun huid is glad en ze blijven in de larvale staat, daarom behouden ze hun kieuwen, hun staart en ontwikkelen ze nooit oogleden. Hierdoor wordt het een neotenische salamander genoemd.

Het aquarium conditioneren voor de axolotl

Het is normaal om te geloven dat axolotl-verzorging eenvoudig of gemakkelijk is, maar de realiteit is dat het strikte eisen stelt aan het aquarium. Als je hebt besloten om er een als huisdier te nemen, moet je deze richtlijnen in gedachten houden:

1. Je hebt een lang (70-100 centimeter) en diep (25 centimeter) aquarium nodig

De tank moet minimaal een inhoud hebben van 40 liter en een diepte van minimaal 25 centimeter om de omstandigheden van een kleine vijver te simuleren. Axolotls leven op de bodem van rivieren en meren, dus dit is een goede manier om hun natuurlijke omgeving na te bootsen.

2. Het water moet voldoende zuurstof bevatten (verzadiging hoger dan 80%)

Deze amfibieën kunnen leven in omgevingen met weinig opgeloste zuurstof in het water, maar deze situatie heeft gevolgen voor hun gezondheid op de lange termijn. Om deze reden is het essentieel om een luchtpomp te hebben die een constante en niet al te sterke stroming genereert.Vooral als u ervoor kiest om vegetatie of meer dan één exemplaar in het aquarium op te nemen.

3. Filter

Net als bij andere waterdieren is het cruciaal om de fysisch-chemische condities van het water te behouden. Hiervoor wordt een hifi-filter gebruikt om de toename van stikstofresten in het water te voorkomen. De aanbevolen parameters zijn:

• Nitraten: minder dan 20 ppm.
• Nitriet: minder dan 1 ppm.
• Ammonium: niet meer dan 0,1 ppm (bij voorkeur 0).
• pH: tussen 6,5 en 8

4. Ze moeten een koude temperatuur behouden (tussen 10 en 18 °C)

De natuurlijke habitat van axolotls is meestal bergachtig terrein met koude klimaten, dus in het aquarium hebben ze een vergelijkbare temperatuur nodig om te overleven. Fokkers gebruiken vaak speciale koelers die aan het filtersysteem worden bevestigd. Deze bijlagen zijn meestal automatisch en vereisen alleen regelmatige controle om er zeker van te zijn dat ze goed werken.

5. De verlichting mag niet zo krachtig zijn

Axolotls leven in omgevingen met weinig licht en veel schuilplaatsen. Daarom moet u voorkomen dat u krachtige of te felle verlichtingssystemen installeert. Idealiter zou het een zwak en koud licht moeten zijn dat het exemplaar een beetje stoort.

6. Het aquarium moet begroeiing en geschikt substraat bevatten (grind, zand of stenen)

Waterplanten dienen niet alleen om de hoeveelheid licht die op het exemplaar v alt te verminderen, maar dienen ook als schuilplaats. Evenzo simuleert het grind- of zandsubstraat de diepten van rivieren, wat de bevestiging van de axolotl aan het aquarium vergemakkelijkt en de stress van gevangenschap vermindert.

7. Het water moet elke 10 of 15 dagen worden ververst

Ondanks een adequaat filter, zal het water residuen gaan opslaan die de condities van het water en de pH ervan veranderen.Als u dit wilt vermijden, is het noodzakelijk om het water gedeeltelijk te verversen (minimaal 25%) om de 10 of 15 dagen en een totale verversing minstens één keer per maand.

Waterverversingen worden gemaakt met geacclimatiseerde vloeistof (temperatuur gelijk aan die van de tank) zonder chloor. De algemene aanbeveling om het te "bereiden" is om kraanwater te gebruiken en antichloorchemicaliën toe te voegen (speciaal aquariumgebruik). Daarna mag alleen een koelsysteem worden gebruikt om de juiste temperatuur te bereiken.

8. Wees voorzichtig met zijn metamorfose

Het neotenische uiterlijk van axolotls is het product van hun biologische onvermogen om hun metamorfose te voltooien. Onder bepaalde omstandigheden is het echter mogelijk om zijn transformatie te induceren en ervoor te zorgen dat het zijn larvale kenmerken verliest.

Hoewel dit positief lijkt, verkort de metamorfose van de axolotl zijn levensduur en dwingt hij hem om een landdier te worden. Daarom zou je in het aquarium kunnen verdrinken als je niet voorzichtig genoeg bent.Het komt zelden voor dat een dergelijke transformatie in gevangenschap plaatsvindt, maar er zijn verschillende anekdotische gevallen geregistreerd. Aarzel niet om een gespecialiseerde dierenarts te raadplegen in geval van een verandering in hun uiterlijk of gedrag.

Axolotl voert in het aquarium

In de natuur voeden deze nieuwsgierige dieren zich met verschillende organismen zoals insecten, kleine vissen en schaaldieren. Probeer daarom een gevarieerd dieet te geven met ongewervelde dieren zoals artemia, watervlooien of muggenlarven en diepgevroren vis die geschikt is voor menselijke consumptie.

Het is ook mogelijk om ervoor te kiezen om levende vissen te gebruiken om ze te voeren, zoals guppy's, hoewel deze optie door sommige voogden misschien niet goed wordt gewaardeerd. Het is ook duurder en verhoogt de snelheid waarmee de tank van de axolotl vuil wordt.

Tips om de axolotl in het aquarium te houden

Hoewel de zorg voor de axolotl in gevangenschap relatief eenvoudig is, is het belangrijk om bepaalde aspecten in overweging te nemen om zijn gezondheid op de lange termijn te garanderen.Ten eerste is deze soort vrij gevoelig voor veranderingen in het water, dus voorzichtigheid is geboden met de waterkwaliteitsparameters.

Een van deze parameters is temperatuur, en dat is dat axolotls koudwaterdieren zijn, onder de 21 °C is ideaal. Daarom kunnen ze gestrest raken bij hoge temperaturen. In de praktijk geldt ook: hoe warmer het water, hoe minder zuurstof het bevat.

Een ander cruciaal aspect is de ondergrond. Aquaria met een zanderige ondergrond zijn ideaal voor axolotls. Laten we niet vergeten dat ze naast zwemmen ook graag vasthouden en op de bodem lopen.

Als het gaat om compatibiliteit met andere vissen, verdient het de voorkeur om deze amfibieën alleen in het aquarium te houden. Door hun uitwendige kieuwen en trage aard zijn ze een gemakkelijke prooi voor andere vissen. Evenzo kan de aanwezigheid van andere soorten het voor hen gemakkelijker maken om ziekten op te lopen, die dodelijk zijn als ze niet snel worden behandeld.

Axolotls zijn nachtdieren en kunnen andere slapende vissen aanvallen. In dit opzicht is het bijna onmogelijk om een tankmaat voor deze amfibie te vinden. Het risico is groter dan de voordelen, dus het wordt meestal niet aanbevolen om meer dieren in het aquarium te introduceren.

Veel voorkomende axolotl-ziekten

Axolotls worden blootgesteld aan verschillende besmettelijke en niet-besmettelijke ziekten. De meeste van deze aandoeningen worden veroorzaakt door slechte watercondities. Reden waarom het cruciaal is om voor de netheid van het aquarium te zorgen. Een van de meest voorkomende ziekten die deze amfibieën treffen, zijn:

• traumatisme
• hydrocoeloma
• neoplasmata
• verlies van huidweefsel
• laesies of huidmisvormingen
• kieuwverlies
• exoftalmie
• bloeden
• infecties door Opalina spp., Balantidium spp., Hennyguya spp., Protopalina spp., Costia necatrix en Proteromonas spp.

De grootste uitdaging voor voogden bij het houden van een axolotl in het aquarium is het identificeren van de gezondheidsproblemen. In tegenstelling tot andere gedomesticeerde soorten vertonen deze amfibieën soms geen duidelijke tekenen van pathologieën, waardoor ze gemakkelijk erger worden. Om deze reden is het belangrijk om bij het minste teken van vreemd gedrag een dierenarts te raadplegen die gespecialiseerd is in axolotls.

Andere merkwaardige opmerkingen over de axolotl

Deze uit Mexico afkomstige soort verschilt van salamanders en salamanders omdat hij in water leeft. Axolotls kunnen uitstappen en op het land lopen, maar ze zijn het liefst op de bodem van meren. Dit zijn de kenmerken:

• Het is een eenzaam en ongrijpbaar dier.
• Ze planten zich eenmaal per jaar voort en leggen tussen de 500 en 1.200 eieren.
• Het is vleesetend, het moet worden gevoed met eiwitten van dierlijke oorsprong en aangezien het geen tanden heeft, moet zijn dieet het volgende bevatten: aarde- en waterwormen, kleine vissen, muggenlarven; het is mogelijk om ze stukjes kip, rundvlees of vis te geven.
• Je moet ze twee tot vier keer per week voeren.
• Met de juiste zorg planten ze zich gemakkelijk voort in gevangenschap (alleen gedaan door professionals).

Juridische overwegingen

Sinds 2006 is de axolotl tot een bedreigde diersoort verklaard. De vervuiling van de wateren van het Xochimilco-meer en de lukrake visserij omdat het wordt beschouwd als een uitgelezen delicatesse, maken de Axolotl tot een bedreigde diersoort.

Dit betekent dat verschillende landen wettelijke vereisten kunnen hebben voor het houden van de axolotl in een persoonlijk aquarium. In Mexico en Spanje is een speciale vergunning nodig om de herkomst van het exemplaar te waarborgen.Controleer daarom de wetgeving van uw land voordat u het koopt om te voorkomen dat u een misdaad begaat.

Is het goed om een axolotl als huisdier te hebben?

Hoewel het waar is dat het met de juiste zorg "gemakkelijk" is om een axolotl te hebben, wordt dit type huisdier alleen aanbevolen voor mensen met een groot verantwoordelijkheidsgevoel en eerdere ervaring. Amfibieën zijn niet altijd goed geschikt voor het leven in gevangenschap en hebben mogelijk complexe habitats nodig. Om deze reden zijn ze niet altijd voor iedereen beschikbaar.

Het is essentieel om te onthouden dat u het exemplaar alleen moet kopen van sites die over de juiste vergunningen beschikken en de legale oorsprong ervan verifiëren. Zo draag je niet bij aan illegale winning en help je mee aan het behoud van de soort. Informeer ook altijd vooraf naar hun behoeften en zorg ervoor dat u volledig aan al hun basisvereisten voldoet.