Op sociaal vlak is er een serieus, weinig zichtbaar probleem: het onverantwoord bezit van exotische huisdieren. Het ontbreken van beknopte wetgeving en onvoldoende regelgeving hebben geleid tot gevaarlijke milieu- en gezondheidssituaties. Het opstellen van een positieve lijst is een prioriteit.
Het Europees Parlement dringt erop aan dat: niet alle dieren zijn geschikt om als huisdier in huizen te leven. Om de fysieke en psychische schade van veel exoten te voorkomen, wordt gewerkt aan het opstellen van een lijst met soorten die geschikt zijn voor het huishouden.
Het exotische huisdierenprobleem
De laatste jaren is de trend om niet-gedomesticeerde exotische dieren als huisdier te nemen sterk toegenomen. Het is veranderd van het hebben van huisdieren zoals honden of katten tot volledig wilde levende wezens in huiselijke omgevingen.
Hoewel veel van deze dieren op jonge leeftijd heel schattig zijn, worden de meeste van hen ongewenst voor mensen wanneer ze volwassen zijn en al hun natuurlijke gedrag vertonen.
Dit exotische huisdier heeft bijna ontelbare gevolgen, Het treft bijna alle sectoren van elke menselijke samenleving. Het begint allemaal met het vangen van de dieren.
Exotische dierenhandel
Veel exotische huisdieren worden illegaal uit het wild gehaald in verre landen. De normale gang van zaken is dat de landgenoten zelf degenen zijn die de leefgebieden plunderen op zoek naar deze dieren, wat hen economische voordelen oplevert, maar ook het verlies van mensenlevens.
Daarna, de dieren worden illegaal of legaal verkocht aan toeristen of naar andere landen gestuurd. De weinigen die het overleven zullen de huizen bereiken waar ze, als ze geluk hebben, een tijdje zullen leven. De meeste exotische dieren die van hun vrijheid zijn beroofd, sterven binnen enkele dagen of maanden.
Aan de andere kant passen andere soorten zich goed aan gevangenschap aan, maar worden groot, destructief en lastig. Uiteindelijk, hun families laten ze in het wild of in opvangcentra achter,in het beste geval.
Sommige soorten die in natuurlijke omgevingen worden vrijgelaten, slagen erin te overleven en worden invasieve soorten. Bekende voorbeelden in Spanje zijn de wasbeer, de kramer en Argentijnse papegaaien en de Amerikaanse nerts. Ondanks dat alleen deze 3 gevallen worden vermeld, zijn er honderden invasieve uitheemse soorten.
Wanneer een soort in Spanje de categorie invasief krijgt, wordt hij, als hij wordt gevangen, systematisch geëuthanaseerd. Als u thuis een huisdier heeft dat als zodanig is geclassificeerd, U moet naar een veterinair centrum gaan om tot slachting over te gaan.
Dit is het einde van bepaalde exotische soorten die als huisdier worden gehouden, maar er is weinig zicht op het probleem en het publieke bewustzijn. Om dit kruispunt op te lossen, stellen veel verenigingen, gesteund door het Europees Parlement, een positieve lijst op met de soorten die geschikt zijn om als huisdier te houden.
Waarom een positieve vermelding?
Alle landen van de Europese Unie hebben een min of meer uitgebreide en gedetailleerde wetgeving over de verschillende toegestane huisdieren. In Spanje zijn verboden soorten niet gespecificeerd, er is gewoon een reeks duidelijke kenmerken die een soort potentieel gevaarlijk en daarom illegaal maken.
In die zin verbiedt deze wetgeving vogels op geen enkel moment. Ten tweede, classificeert een koningscobra als even gevaarlijk (Ophiophagus hannah) en een sulcata-schildpad (Centrochelys sulcata). De eerste voor het hebben van een dodelijk gif.webp, de tweede voor het wegen van meer dan 2 kilogram in volwassen staat.
Dit soort wetgeving mist biologische zin en besteedt geen aandacht aan dierenwelzijn, iets wat de positieve lijst wel doet.
Kenmerken van de positieve vermelding
De positieve lijst die in Spanje wordt ontwikkeld, heeft als referentie de lijst genomen die in België in de praktijk is gebracht en die goede resultaten heeft opgeleverd. Bij het wel of niet opnemen van soorten op deze lijst zodat ze als huisdier gehouden kunnen worden, wordt rekening gehouden met 5 factoren:
- Dierenwelzijn: Om op de lijst te komen, moet een soort gemakkelijk te onderhouden zijn en voldoen aan zijn fysiologische, ethologische en ecologische behoeften. Als het dier bijvoorbeeld dagelijks een rivier af moet, zal het niet op deze lijst kunnen komen, zoals bij de Europese otter het geval is.
- Brengt mogelijk het milieu in gevaar: als er aanwijzingen zijn dat de soort verschillende habitats kan koloniseren als er een ontsnapping plaatsvindt, wordt deze niet vermeld. Bijvoorbeeld de gigantische Afrikaanse slak.
- Premie voor de gezondheid van de mens: Als het dier potentieel agressief of gevaarlijk is, of het nu gaat om grootte, gif.webp of gedrag, kan het geen huisdier zijn. Alle gif.webptige dieren zouden hier binnenkomen, maar ook grote en middelgrote carnivoren.
- Beheer en fokkerij: Er moet wetenschappelijke informatie beschikbaar zijn over het beheer en de kweek in gevangenschap van de soort. Zo niet, dan kan het geen huisdier zijn.
- Voorzorgsmaatregel: Als er verkeerde informatie is over een soort of als het niet duidelijk is dat een soort in gevangenschap wordt gehouden, wordt deze niet op de lijst geplaatst.
Ten slotte, zelfs als het niet als een factor in de lijst is opgenomen, al die soorten die zijn aangetast in hun natuurlijke habitat en ze zijn ook vermeld in CITES of door de IUCN, ze zullen ook niet op de lijst komen. Zo wordt handel met exemplaren uit kwetsbare populaties voor eens en voor altijd vermeden.
Tijd om te handelen
Het illegale bezit van exotische huisdieren is een zeer ernstig en weinig zichtbaar probleem. Sommige dieren lijden vreselijk in een huiselijke omgeving, het milieu wordt aangetast en er zijn economische verliezen in veel sectoren van de samenleving.
Voordat je een exotisch huisdier hebt, moet je jezelf veel vragen stellen, zoals de levensduur, grootte, karakter, ethologie, behoeften, gedragsproblemen, potentieel gevaar, enz. Als u besluit een huisdier van dit type aan te schaffen, zorg er dan voor dat u alle informatie hierover bij de hand heeft.
