De afgelopen maanden is er veel gehoord over de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), een wereldbenchmark op het gebied van de menselijke gezondheid. Kun je zien of er iets soortgelijks is voor dierenwelzijn?
De waarheid is dat ja. De Wereldorganisatie voor diergezondheid, bekend onder het oorspronkelijke acroniem OIE, is al bijna 100 jaar de internationale maatstaf op het gebied van diergezondheid. Het feit dat het na zoveel decennia nog steeds een maatstaf is, is een indicatie van het belang van zijn werk.
Dit werk omvat niet alleen opleiding en verspreiding over dierziekten, maar eerder samenwerking tussen landen en professionals uit alle velden in het licht van de pathologieën die de veestapel in de wereld treffen. Daarnaast wordt speciale aandacht besteed aan die welke over de grenzen kunnen worden overgedragen en zelfs op mensen.
De oorsprong van de Wereldorganisatie voor diergezondheid
In de jaren twintig groeide in West-Europa de bezorgdheid over een uitbraak van runderpest in België. Deze uitbraak werd onmiddellijk geassocieerd met de verplaatsing van zebus door de haven, vanuit India naar Brazilië.
Hierna waren de autoriteiten zich voor het eerst bewust van het belang van de internationale handel in dieren voor de diergezondheid. Dat wil zeggen, het eenvoudig lossen van levende dieren in de haven bracht de gezondheid van het vee in gevaar in het hele Belgische land en daarom de mogelijke verspreiding ervan naar de rest van het Europese continent.
Deze noodzaak om samen dierziekten op mondiaal niveau te bestrijden was reden genoeg om de OIE op te richten. Zo werd het in 1924 officieel geboren de toen bekend als de Internationale Organisatie van Epizoöties.
De doelstellingen van de Wereldorganisatie voor diergezondheid
De doelstellingen van deze organisatie zijn divers en onderscheiden zich door hun relevantie voor het behoud van een goed niveau van gezondheid van 's werelds diersoorten. Onder hen vinden we het volgende:
- Transparantie over de wereldwijde diergezondheidssituatie. Dit betekent dat elke lidstaat de ziekten meldt die dieren treffen en die op zijn grondgebied worden gedetecteerd. Met deze informatie zal het OIE een waarschuwing opstellen die het naar de rest van de landen zal sturen, zodat zij zichzelf kunnen beschermen.
- Analyse van alle wetenschappelijke informatie met betrekking tot diergezondheid die het verkrijgt, en verspreid dan wat u belangrijk vindt. Hiermee is het mogelijk dat de lidstaten hun bestrijdingsmethoden verbeteren en ziekten kunnen beëindigen.
- Bevordering van internationale solidariteit. Dit is een doelstelling die inherent is aan de oprichting van de organisatie, met het idee van ondersteuning en samenwerking tussen landen. Dit alles wordt gedaan met de bedoeling een einde te maken aan de ernstigste gezondheidsrisico's, die van overdracht over de grens of die de mens treffen.
Zijn deze doelstellingen in de loop van de tijd gehandhaafd?
In grote lijnen wel. Toch, Het is waar dat in elke tijdsperiode niet alleen de lidstaten zijn opgenomen, maar ook nieuwe doelstellingen. Enerzijds begon het als een organisatie met 28 deelnemende landen.
Vandaag heeft de organisatie al in totaal 182 landen over de hele wereld. Aan de andere kant, aangezien ziekten veranderen, verdwijnen, nieuwe verschijnen, enz., moesten de doelstellingen van de OIE worden aangepast aan de tijd.
Wat deze organisatie in ieder geval voor ogen heeft en voornemens is, is dat landen de dierziekten die ze op hun grondgebied ontdekken, bekendmaken en dat ze samenwerken om ze wereldwijd te bestrijden en uit te roeien, in het belang van iedereen.
Wat zijn de positieve gevolgen van gezamenlijk optreden van de OIE-landen?
Haar claim om wereldwijd transparantie te creëren in diergezondheidskwesties is een voordeel vanuit alle perspectieven. Misschien wel het meest positieve gevolg is het in stand houden van het internationale verkeer van dieren.
In deze rubriek wordt niet alleen gedacht aan het non-profit vervoer van huisdieren, maar ook aan het verkeer met commerciële belangen van bijvoorbeeld diersoorten. Dit was de belangrijkste reden voor de oprichting ervan in de jaren 1920.
Het OIE creëert, met de wetenschappelijke informatie die het verzamelt, sanitaire regels die van toepassing zijn op de internationale handel in dieren. Deze regels zijn opgenomen in twee gezondheidscodes, een voor landdieren en een voor waterdieren.
Samen met hen stelt het de lidstaten enkele handleidingen voor diagnostische tests en vaccins ter beschikking, ook voor land- en waterdieren.
De enkele lijst van ziekten van de Wereldorganisatie voor diergezondheid
Vanaf het begin was de OIE toegewijd aan het verzamelen van informatie om erachter te komen welke wereldwijd de meest relevante dierziekten waren. Met deze gegevens stelde hij twee lijsten op:
- een lijst A, met overdraagbare ziekten met een grotere verspreidingskracht en vooral ernst. Dat wil zeggen, degenen die grenzen niet begrijpen en die ernstige gezondheids- en / of economische gevolgen hebben. Deze lijst bevatte bijvoorbeeld runderpest of mond- en klauwzeer, twee van de ziekten die verschillende epidemieën hebben veroorzaakt.
- een lijst B, ook met andere belangrijke overdraagbare ziekten. Bijvoorbeeld de ziekte van Aujeszky of hondsdolheid.
Door de jaren heen Begin jaren 2000 besloot de OIE om deze twee lijsten te verenigen in één enkele lijst van dierziekten. In 2022-2023 bevat deze lijst in totaal 117 pathologieën die alle soorten treffen, met speciale vermelding van die met zoönotische kenmerken, dat wil zeggen die overdraagbaar zijn op mensen.
Daarom is de relevantie van het werk van de OIE meer dan duidelijk en het is de verantwoordelijkheid van de landen van de wereld om dit werk te ondersteunen. Al deze complexe overheidsinstanties zijn opgericht met één doel voor ogen: een betere gezondheid van dieren.
