Vliegende vossen hebben de bijnaam vanwege hun grote gelijkenis met vossen. Ze zijn echter een soort vleermuis. En daarbij moet worden opgemerkt dat deze groep op zijn beurt weer bestaat uit verschillende soorten vleermuizen.
Vervolgens zullen we u meer vertellen over deze nieuwsgierige dieren die zowel vanwege hun uiterlijk als hun grote formaat de aandacht trekken.
Wie zijn de vliegende vossen?
Zoals we hebben opgemerkt, vliegende vossen zijn alle vleermuizen die behoren tot de familie Pteropodidae. Deze groep bestaat uit meer dan 65 soorten vleermuizen van tropische eilanden en ze maken deel uit van de legendes van het gebied. In het bijzonder bevinden ze zich op verschillende tropische eilanden. Van Madagaskar tot Australië, via Indonesië en het vasteland van Azië.
Deze vliegende zoogdieren hebben een grote gelijkenis met vossen. Vooral als het gaat om haar gelaatstrekken. Het zijn echter twee heel verschillende dieren. Terwijl vossen bijvoorbeeld opportunistische en vleesetende dieren zijn, zijn deze vleermuizen fruiteters, ze eten fruit.
Bovendien zijn het de grootste vleermuizen, megachiroptera genaamd. Ze kunnen een spanwijdte bereiken van 1,5 meter en een lengte van ongeveer 40 cm.
De grootste bekende vleermuis is Acerodon jubatus of diadeemvleermuis uit de Filippijnen.
Zijn grote rol in de natuur
Hoewel ze algemeen bekend staan als "fruitvleermuizen", omvat het dieet van vliegende vossen niet alleen fruit. In feite bestaat hun dieet ook uit nectar en stuifmeel.
Dankzij deze eetgewoonten kunnen deze vliegende zoogdieren bijdragen aan het voortbestaan van vele soorten planten en dieren.
Er moet aan worden herinnerd dat vleermuizen -in het algemeen- een belangrijke rol spelen, omdat ze helpen het bosecosysteem in stand te houden. Om dit te doen, fungeren ze als bestuivers en zaadverspreiders. Evenzo dragen megachiropteranen bij aan de biodiversiteit. Deze dieren worden echter geconfronteerd met vernietiging van hun leefgebied en hun werk wordt belemmerd.
Vliegende vossen zijn in een kwetsbare staat
Van de 65 bestaande vliegende vossensoorten zijn er vier in ernstig gevaar. Deze soorten zijn de zwarte vliegende vos, de grijze vliegende vos, de brilvliegende vos of de kleine rode vliegende vos.
Helaas, twee van de vier populaties van soorten zijn in de afgelopen eeuw met ten minste 95% afgenomen. Het verlies van de grijskopvliegende vos en de brilvliegende vos heeft zich voornamelijk in de afgelopen 30 jaar voorgedaan.
Sommige studies en onderzoekers schatten dat beide soorten zullen verdwijnen of verdwenen zullen zijn in het jaar 2050. De oorzaken van het uitsterven van deze soorten en de achteruitgang van andere kunnen divers zijn.
Oorzaken van zijn achteruitgang
Een van deze oorzaken is het verlies van leefgebied en verstoringen in hun rust- of foerageergebied. De laatste veroorzaakt sterfgevallen door honger en de jacht op deze soorten, zowel legaal als illegaal, of de belemmering van het verzamelen van voedsel.
Een andere reden waarom ze kunnen worden neergeschoten, is om te voorkomen dat ze fruitplantages naderen. Dit kan zeer zelden gebeuren, omdat vleermuizen menselijke populaties liever vermijden.
Australië is een van de landen die vleermuizen de afgelopen twee decennia tot beschermde diersoort hebben verklaard. De wet staat echter toe dat ze worden neergeschoten als ze in de buurt van de plantages worden waargenomen.
Vleermuizen worden zelden op slag gedood door geweerschoten. De meest voorkomende is dat ze gewond raken en vluchten. Dit zorgt ervoor dat ze een langzame en pijnlijke dood sterven die voorkomen had kunnen worden.
Een van de manieren om dit te voorkomen is het gebruik van netten die zowel fruitbomen als vliegende vossen beschermen. De netten moeten echter op een bepaalde manier zijn geplaatst om schade aan de vleermuizen te voorkomen.
Gedrag en voortplanting
Vliegende vossen hebben een zeer laag geboortecijfer in vergelijking met andere dieren van dezelfde grootte. Dit komt omdat ze maar één baby per jaar krijgen.
De broedperiode verschilt per soort. De kleine rode soorten krijgen hun jongen in april of mei en de andere drie Australische soorten krijgen ze in oktober of november.
De band die is ontstaan tussen de moeder en de jongen is erg sterk en er zijn kenmerkende gedragingen opgemerkt wanneer ze hun jongen verliezen. Of het nu gaat om roofdieren of andere oorzaken, moeders blijven een week lang zoeken en roepen om hun dode kalf.
Vleermuizen leven in gemengde kolonies waarin verschillende soorten voorkomen. Kolonies zijn een overlevingsstrategie en stellen hen in staat relaties met elkaar aan te gaan.
De individuen van de verschillende soorten herkennen elkaar echter aan de afgif.webpte van een karakteristieke geur. Wat ook belangrijk is in het broedseizoen, en op dat moment in de omgeving wordt waargenomen.
Vliegende vossen hebben vanwege hun grote omvang al eeuwenlang respect en angst opgewekt. Het zijn echter zeer nieuwsgierige en ongevaarlijke dieren voor mensen.
