Mensen gebruiken schoeisel als een beschermingselement, dat niet alleen nuttig is om blessures te voorkomen, maar ons ook helpt om grip te krijgen als we lopen of rennen.
Het gebruik van deze kleding voldoet echter aan meer comfortcriteria, aangezien we perfect kunnen lopen met een stuk karton op de voetzool.
In plaats daarvan, dieren, wiens overleving grotendeels afhangt van hun bekwaamheid om te jagen of te ontsnappen aan hun prooi, Ze zouden een veel effectiever systeem moeten hebben dan onze schoenen. En zo is het, dat doen ze echt, want kussens van zoogdieren zijn in veel opzichten een evolutionaire prestatie.
In de volgende regels gaan we in op enkele kenmerken van dit deel van het lichaam van het dier. Je hebt er vast nooit over nagedacht, maar ze hebben verschillende curiosa die zeker de meest interessante zullen zijn.
Anatomie van dierenkussentjes
De pads zijn een wijziging van het omhulsel in de voorpoten en achterhand. Veel eigenaren van gezelschapsdieren hebben ooit de kussens van honden en katten aangeraakt en kunnen zien hoe zacht ze zijn.
Dit komt omdat ze een verbindingscomponent die dient om het gewicht van het dier te dempen en botten te beschermen tegen schokken tijdens het lopen of hardlopen. Deze bescherming is vooral belangrijk tijdens snelle marsen, omdat de druk op de steungebieden erg hoog is en verwondingen aan botten en spieren kan veroorzaken.
Op dit punt moet worden opgemerkt dat: de kussentjes bevinden zich op de vingers, dat wil zeggen op de vingerkootjes. Als we deze structuren hadden, zouden we ze min of meer in het midden hiervan hebben geplaatst. Dit komt omdat de dieren met kussentjes digitigrade zijn, ze ondersteunen dus met de vingers en niet met de hele plant.
Aan de buitenkant een gemodificeerd epitheel hebben dat beschermt tegen omgevingsinvloeden, zoals krassen of slijtage. Dit weefsel is echter niet volledig onkwetsbaar voor verwondingen, dus het is raadzaam om niet door gebieden met scherpe stenen te lopen, waar resten van kristallen kunnen zijn.
Bovendien dienen de patronen die ze hebben in de vorm van scheuren of groeven om het contactoppervlak te vergroten en de grip en tractie te helpen verbeteren. Dit voorkomt mogelijke uitglijden die tijdens de race fataal kunnen zijn, vooral als de persoon die uitglijdt de prooi is.
Nieuwsgierigheid over de pads
Ik hoop dat je op dit punt de bug al hebt gebeten en dat je nieuwsgierig wilt zijn naar deze structuren:
- Ze zijn een fundamenteel element in de warmteafvoer: de pads dienen om door transpiratie de lichaamstemperatuur van het dier verlagen. Daarom is het aan te raden om bij dieren die een hitteberoerte hebben opgelopen in deze ruimte vochtige doeken aan te brengen. De intense vascularisatie van het gebied maakt een snelle uitwisseling van temperatuur met de buitenwereld mogelijk.
- Het zijn zeer gevoelige gebieden: zoals onze vingers, pads hebben een sterke innervatie dat maakt ze gevoelig voor elke stimulus, of het nu tactiel of thermisch is. Het is om deze reden dat het niet raadzaam is om in de centrale uren van de zomerdagen de honden op het asfalt te laten lopen.
- Ze hebben pigmentatie: in tegenstelling tot wat het lijkt, zijn de pads gekleurd. Hoewel het waar is dat ze na verloop van tijd de neiging hebben om een donkere tint aan te nemen als gevolg van wrijving. Niettemin, bij puppy's of katten zie je witte pads, met vlekken …
Je kunt zien dat deze structuren verschillende verrassingen bevatten en het nuttigst zijn in het leven van wilde dieren, ook bij huisdieren.
Daarom raden we aan om ze regelmatig te bekijken en te verzorgen. Dit advies is speciaal gericht op hondenverzorgers na de wandeling. Correct onderhoud van de pads op basis van hun reiniging en hydratatie u voorkomt mogelijke verwondingen aan hen.
