Om te slagen in een politieke carrière, moet je onmiskenbaar weten hoe je bepaalde vaardigheden kunt ontwikkelen. Een daarvan is zonder twijfel het actief leren luisteren naar de wensen van de bevolking. Met de opmars van de dierlijke oorzaak is het logisch dat dierenrechten krijgen steeds meer aandacht in politieke programma's.
Maar in hoeverre slagen politieke agenda's erin de dimensie van deze strijd te vatten? Hier volgen enkele beïnvloedende factoren.
Burgers vragen om garantie van dierenrechten
Dit zijn beweringen die een paar jaar geleden bijna volledig waren gebaseerd op mensen en organisaties die rechtstreeks verband houden met dierenbescherming, en ze werden echte zorgen voor een groot deel van de bevolking.
Demonstraties voor dierenrechten bel steeds meer burgers over de hele wereld. Deze vraag ontkennen zou hetzelfde zijn als niet willen zien wat zich recht voor onze ogen bevindt.
De strijd tegen dierenmishandeling en de garantie van gezondheid voor hen zijn verder gegaan dan de persoonlijke of individuele sfeer. Het gaat niet alleen om het verdedigen van mijn of uw huisdieren, zelfs niet die van derden. De verandering in de menselijke perceptie van dieren wordt gepositioneerd als een sleutelprobleem voor de volksgezondheid en het behoud van het milieu.
Het is ook geen toeval dat het aantal veganisten en vegetariërs zich wereldwijd snel vermenigvuldigt. Een trend die zich heeft verdiept na de pandemie van het coronavirus, omdat het hebben de potentiële risico's van het consumeren van dierlijk vlees onder het vergrootglas gelegd.
De uitbuitende logica om dieren te reduceren tot hulpbronnen en de natuur tot een bron van grondstoffen, leidt ons tot een onzekere en weinig optimistische kijk. We zetten niet alleen ons levensonderhoud in de toekomst op het spel, maar ook het voortbestaan van duizenden soorten.
Hebben we het recht om het milieu te vernietigen en het bestaan van andere levende wezens over te nemen, alleen maar om wat meer comfort te krijgen? De kosten om te betalen voor het handhaven van de premisse van de mens als een superieure soort zijn te hoog. Om deze reden zijn er steeds meer wetten op dit gebied.
Dierenrechten in politieke programma's: reactie op vraag van burgers of poging om stemmen te winnen?
Sinds enkele decennia is de dierlijke oorzaak leek onopgemerkt te blijven op de politieke agenda's van de wereld. Met uitzondering van de partijen wiens oprichting direct verband hield met deze strijd, kwamen dierenrechten nauwelijks aan bod in politieke campagnes of toespraken.
Maar toen dierenwelzijn een zorg van een groot deel van het publiek werd, werd het steeds moeilijker om het te negeren. Dat hebben we gezien de politieke programma's van 2022-2023 in Spanje namen dit soort rechten op in hun voorstellen.
PP, United We Can, Citizens en PSOE zijn enkele van de partijen die voor het eerst specifieke maatregelen op het gebied van dierenwelzijn in hun programma's hebben opgenomen. Hoewel ze het discreet deden en laten zien enige weerstand bij het verklaren van een dierlijk doel in hun campagnes.
Echt, deze opname wordt precies uitgevoerd in een scenario van grote volatiliteit, gekoppeld aan besluiteloosheid van de kant van het electoraat. De omstandigheden doen vermoeden dat deze acties meer worden gedreven door de noodzaak om stemmen te verzamelen, dan door een echte bezorgdheid over dierenwelzijn.
Vervolgens ¿zouden de partijen gewoon profiteren van dierenrechten om de dierenstem aan te trekken?
De beperkingen in de "animalistische richtlijnen" van de Spaanse partijen
Naast de vragen over hun motivatie, bieden de politieke programma's die in 2022-2023 zijn gepresenteerd een beperkte visie op dierenrechten. In zijn grote meerderheid, de voorgestelde maatregelen zijn beperkt tot huisdieren, voornamelijk honden en katten.
Het zijn juist de andere soorten die voor hun welzijn het meest politieke en juridische steun nodig hebben.. Hoewel er al wetsvoorstellen zijn om de wettelijke status van huisdieren te wijzigen (waardoor ze niet meer worden gezien als louter roerend goed dat eigendom is van hun voogden), worden "boerderijdieren" nog steeds veroordeeld tot een bestaan dat wordt bepaald door menselijke behoeften.
Deze uitsluiting is des te ongepaster aangezien Spanje dit is het land met het hoogste aantal dierenkooien in de EU. Naar schatting zijn er in totaal meer dan 92 miljoen gekooide dieren in het land. Ongeveer 88% van de kippen, 98% van de varkens en praktisch 100% van de konijnen leven bijna hun hele leven opgesloten op Spaanse productieve boerderijen.
Het Europese burgerinitiatief ‘Geen kooien meer’ heeft duidelijk gemaakt dat een groot deel van het publiek zich niet alleen bewust is van deze situatie, maar deze ook afwijst. Laten we niet vergeten dat het initiatief de miljoen benodigde handtekeningen had verzameld formeel te bespreken in het Europees Parlement anno 2022-2023.
Vervolgens, Waarom vallen deze soorten niet onder politieke programma's? Hebben zij geen recht op dezelfde behandeling als huisdieren? Of zullen de belangen van de industrieën luider blijven spreken dan dierenrechten? zelfs wanneer?
Het is duidelijk dat alleen de toekomst ons kan voorzien van concrete gegevens om deze en vele andere vragen te beantwoorden. En hopelijk worden de vermoedens niet bevestigd, voor het welzijn van onze soort en ook van de anderen.
