Het leven op onze planeet begon in het water, maar heb je je ooit afgevraagd wanneer mariene wezens de terrestrische omgeving binnendrongen?
In 2004 ontdekten wetenschappers het fossiel van een vreemd wezen dat miljoenen jaren geleden leefde. Zijn fysieke verschijning was een hybride tussen een vis en een krokodil: het had vinnen zoals vissen, maar ook ledematen die typisch zijn voor tetrapoden.
Hier vertellen we je alles wat je moet weten over Tiktaalik roseae, degene die mogelijk het eerste levende wezen was dat zich op aarde waagde.
Onze eerste voorouder
Een van de belangrijkste gebeurtenissen in de geschiedenis van de evolutie is: de transformatie van de vinnen van vissen in de poten van viervoeters.
Tiktaalik roseae Het was een dier dat leefde tijdens het Devoon, dat wil zeggen meer dan 375 miljoen jaar geleden. Het had de kenmerken van een sarcopterygische vis (vlezige vinnen), met schubben en kieuwen, en ook die van een krokodil, met een afgeplat lichaam, wijd gespreide ogen in een dorsale positie en een nek die kon worden bewogen terwijl het lichaam gefixeerd bleef , wat bij andere vissen niet mogelijk is.
Het skelet van zijn vinnen was geschikt om te zwemmen, en op zijn beurt lieten de interne botten, die het meest resistent waren, het toe om ze te gebruiken om zichzelf op de grond te ondersteunen, zoals vierpotige dieren. Hij was tot twee meter lang en leefde in ondiep zoet water, zoals moerassen.
Deze kenmerken maken Tiktaalik roseae het verband tussen vissen en gewervelde viervoeters (amfibieën, zoogdieren en natuurlijk mensen).
Het werd ontdekt door een onderzoeksteam in Canada, op Ellesmere Island in 2004, onder leiding van Neil H. Shubin, Edward B. Daeschler en Farish A. Jenkins Jr.
Huidige dieren zoals moddervissen vertonen enkele aanpassingen voor het leven van viervoeters die ons herinneren aan de eerste kolonisten van het terrestrische milieu.
Aanpassing aan de terrestrische omgeving
Voor de kolonisatie van het land door waterdieren moest een reeks aanpassingen worden gedaan. Daarom werden structurele en functionele wijzigingen aangebracht die hen in staat stelden zich aan te passen aan: nieuwe manieren van bewegen, ademen en horen.
Bij de sarcopterygische vis werden verschillende botten waaruit hun skelet bestond, opnieuw gemodelleerd, zoals die van de schedel. Aan de andere kant werden ook de botten van het bekken en de ribben aangepast aan deze nieuwe houding.
Maar wat verandert er echt? Tiktaalik in een overgangsfossiel zijn de volgende kenmerken:
- de structuur van je ledematen, net als een arm met een schouder, elleboog en pols,
- hyomandibulaire reductie (of hiomandibulair bot). Dit onderdeel van de schedel wordt gebruikt voor het voeden en ademen onder water. Tijdens de overgang van het leven in het water naar het land, wordt dit bot gewijzigd en werd zijn belangrijkste functie gehoor,
- een sterke heupen en bekken, bereid om de aardse omgeving te veroveren,
- uitgebreide ribben en primitieve longen.
Andere primitieve soorten waaruit tetrapoden zijn voortgekomen
In aanvulling op Tiktaalik roseae, er waren andere uitgestorven soorten die tegelijkertijd leefden en, net als hij, hun lichaamsstructuren maak ze de voorouders van de eerste landdieren.
De paleontologen die zijn opgenomen in hetzelfde taxon van de "elpistostegalianos" tot de soort Pandetrichthys, Elpistostege en Tiktaalik.
Panderichthys
Panderichthys het was een sarcopterygische vis met een grote kop zoals die van amfibieën, evenals gelobde vinnen.
In het tijdschrift Natuur een onderzoek naar de borstvin van deze vissen en de oorsprong van de vingers werd gepubliceerd, waaruit bleek dat: de vingers en tenen komen voort uit de evolutie van de vinnen van deze prehistorische vis.
De fysiologische veranderingen die dit dier onderging, maken het een duidelijke voorouder van de eerste gewervelde landdieren.
Elpistostege
Deze vis, die anderhalve meter lang werd, vertegenwoordigt de meest complete Elpistostegalian tot nu toe.
Het wordt gekenmerkt door zijn korte kop, langwerpig lichaam en kleine vinnen. De lichaamsverhoudingen van Elpistostege zijn meer zoals Tiktaalik wat te Panderinchthys en de rest van de Devoon-tetrapoden, wat suggereert dat, hoewel Tiktaalik is de meest primitieve, ze zijn zeer naaste verwanten.
Onderzoeker Richard Cloutier suggereerde dit jaar in een artikel dat menselijke vingers waarschijnlijk van dit dier zijn voortgekomen, en niet van de Panderinchthys.
Een evolutionair ras
Ondanks de miljoenen jaren die ons scheiden van deze uitgestorven soorten, is het formidabele werk van paleontologen essentieel bij het oplossen van vragen over de oorsprong van het leven. Bovendien is de informatie die kan worden verkregen door de studie van fossielen ongelooflijk.
De bevindingen uit Canada, slechts 16 jaar geleden, ze zijn cruciaal geweest bij het verklaren en aantonen dat het leven in water begon.
Uiteindelijk is evolutie een progressief en adaptief proces dat, zoals we zien, een gebeurtenis heeft laten plaatsvinden die zo belangrijk is als de overgang van leven in water naar de aarde.
Hoewel het lijkt alsof er in de wetenschappelijke gemeenschap geen overeenstemming bestaat over welke van deze drie prehistorische dieren, Pandetrichthys, Elpistostege en Tiktaalik, hij was echt de eerste die de grote stap zette in de aardse omgeving.
