De situatie in Venezuela is hopeloos. Behalve dat het een crisis is waarin het moeilijk is om een baan te vinden, is het onmogelijk om voedsel te vinden. Om te kopen krijgen mensen kaartjes waarmee ze in lange rijen in winkels en supermarkten moeten staan. En dat om te kunnen pakken wat hen “raakt”. Maar als mensen het slachtoffer zijn van de situatie, zijn huisdieren dat ook.
Ze kunnen niet eens kiezen wat ze willen. Zo kon een 26-jarig meisje na drie uur in de rij staan een zak meel en een pakje spaghetti in ontvangst nemen. Triest maar waar! Het grootste deel van de wereld weet hoe ingewikkeld de situatie in Venezuela is. Maar velen vergeten dat er nog andere verborgen slachtoffers zijn: huisdieren.
En het is dat als hun baasjes moeite hebben om ze op te eten, de huisdieren in die situatie naar een secundaire plaats gaan.
De situatie van huisdierenslachtoffers in Venezuela
Deze situaties hebben geleid tot verlating. Veel mensen kunnen niet voor hun huisdieren zorgen. Het is een kwestie van overleven: mens of dier.
Bijvoorbeeld, Nina, een mooie bokser die er gezond en gezond uitzag, ging van een prachtig dier naar bijna een levende dode. Elke dag slaapt hij naast zijn baasje en heft zijn hoofd op met het beetje kracht dat hij nog heeft. Ze kijkt hem met droevige ogen aan en vraagt zich af of ze vandaag iets te eten zal hebben.
De eigenaar is een jonge man van middelbare leeftijd zonder baan van wie niet alleen Nina afhankelijk is, maar ook haar ouders.
Maar Nina heeft in ieder geval nog een eigenaar en een huis, anderen hebben dat lot niet ondergaan. De straten van Venezuela staan vol met verlaten dieren. Het zijn levende skeletten die niet eens iets uit het afval kunnen halen om te eten.
De eigenaar klaagt echter dat "het moeilijk is om te gaan zitten om te eten en niets voor haar te hebben." Hij was werkloos toen een klein bedrijf failliet ging. Nu "overleven" ze van 23 dollar per maand van hun vaders pensioen.
Voedseltekorten zijn niet het enige probleem in dit land. De weinige die er zijn, zijn tegen exorbitante prijzen die bijna niemand zich kan veroorloven. En dan hebben we het nog niet eens over de prijs van diervoeding!
Verlaten huisdieren in Venezuela
Het is erg moeilijk om te bepalen hoeveel huisdieren in de straten van dit land worden achtergelaten, maar de aantallen stijgen steeds meer.
De president richtte in 2014 enkele dierenopvangcentra op, "Misión Nevado" genaamd, ter ere van de hond van Simón Bolívar. Zijn doel was om verlaten dieren te verzorgen en te beschermen. De situatie waarin de huisdieren van het land zich bevinden, maakt het echter onmogelijk om ze allemaal te verzorgen.
In feite werd gemeld dat een van deze centra herbergt meer dan honderd dieren en ze houden niet op om meer aan hun deuren achter te laten om voor te zorgen.
Geconfronteerd met een dergelijke situatie hebben de centra "Misión Nevado" het initiatief genomen om workshops te geven aan eigenaren van gezelschapsdieren. Hun doel was dat ze andere alternatieven zouden kennen om hen te voeden. Ook goed om ze af te staan voor adoptie door ze naar het buitenland te vervoeren. Toch lijkt de situatie niet veel te verbeteren, aangezien steeds meer dieren worden achtergelaten.
Kathy Quintas, een van de medewerkers van een van de centra, legt uit dat ze geen voedsel meer hebben voor de dieren of voor zichzelf. Ze leven van dag tot dag, wat er is, verdelen ze onder iedereen. Het centrum waar dit meisje werkt, herbergt meer dan 200 wezens die in de steek zijn gelaten.
Niet alleen huisdieren
Huisdieren, dat wil zeggen huisdieren zijn niet de enige slachtoffers in Venezuela. Dat zijn andere wezens ook. Op renbanen verhongeren bijvoorbeeld paarden. In dierentuinen kun je de soorten die er leven niet houden, laat staan de soorten die een speciaal dieet nodig hebben.
Het is een zeer ongelukkige situatie waarvan we van harte hopen dat deze snel zal worden opgelost. We willen het voor zowel mensen als huisdieren. Het is waarschijnlijk dat de dieren die in de jungle van Venezuela leven dat beter te eten krijgen en zich niet bewust zijn van het probleem.
