Er zijn overal zwerfhonden, maar sinds ik in een ontwikkelingsland woon, realiseer ik me hoeveel zwerfhonden er zijn. Door het gebrek aan werk is het soms moeilijk om voedsel voor mensen te krijgen, dus dieren worden een laatste prioriteitIk zou zeggen dat ze liever van de prioriteitenlijst komen.
Niettemin, er zijn nog steeds mensen met een hart groter dan zijzelf en die alles willen geven om deze dieren te helpen. Dat is het geval bij Ken, een 9-jarige jongen die in de Filipijnen woont, ook een ontwikkelingsland, dat een dierenasiel heeft opgericht. Wil je de geschiedenis ervan weten?
Ken en zijn meditatie
Sinds hij klein was, ontmoette Ken elke dag als hij naar school ging honden die op straat leefden. Hij had medelijden met hen, hij wilde hen genegenheid geven, maar zijn moeder weigerde hem, uit angst dat hij een ziekte zou krijgen. Maar zoals alle kinderen groeide Ken op en ging al snel alleen naar school.
Auteur: Happy Animals Club
Toen dit gebeurde, was haar moeder er niet meer om de dakloze honden die in de straten van haar stad leefden een aanraking te weigeren. Dus toen hij op een dag op weg naar school deze straatburen ontmoette, belde hij ze.
Ze begonnen te grommen, te blaffen, "ze waren bang en ze waren bang voor mensen", zegt Ken. Zijn dagelijkse pogingen om deze honden te aaien hadden niet het effect dat Ken wilde, dus besloot hij verder te gaan met plan B.
Ken en zijn plan B
Ken dacht na over hoe hij deze dieren naar zich toe kon trekken. Hij dacht na over wat ze nodig zouden kunnen hebben. Eten! Hoe was het niet eerder bij hem opgekomen? Ze zette zich schrap en besloot er met haar moeder over te praten. Ze stemde ermee in om Ken die dieren te laten voeren, omdat het een nobel en genereus gebaar leek waardoor ze trots was op haar zoon.
Ken en zijn familie hadden niet veel middelen, maar zijn moeder bewaarde de restjes van zijn eten zodat Ken ze de volgende dag op weg naar school zou meenemen en aan hem zou geven. met wie hij zijn nieuwe vrienden wilde worden. Af en toe konden ze het zich zelfs veroorloven om een paar blikjes bereid hondenvoer van lage kwaliteit voor hen te kopen. "Het was niet veel, maar het was meer dan ze hadden", legt Ken uit.
Zijn vader werd nieuwsgierig naar de obsessie van zijn zoon om dakloze dieren te helpen, en hij begon met Ken naar school te gaan om zijn nieuwe vrienden te ontmoeten. Ken had hun vertrouwen weten te winnen, en zodra ze hem hoorden of ruiken, renden de kleine dieren naar hem toe.
Auteur: Happy Animals Club
Kens vader zag die daad als iets liefs dat hij besloot iets te doen om zijn zoon te helpen. Ze was gesensibiliseerd toen ze haar zoon in actie zag en ze kon het niet laten om foto's van hem te maken die het solidariteitsmoment vastlegden.
Hij was bedroefd om de toestand van de dieren te zien en het speet hem dat hij niet meer voor hen kon doen. Ken begon in zijn geest het verlangen te koesteren om een plek te hebben om voor die honden te zorgen en te koesteren. Hij vertelde zijn vader dat hij als hij groot was een dierenasiel zou oprichten.
Ken's wens komt uit
Na veel gepraat en nagedacht te hebben, Kens ouders besloten om Kens foto's openbaar te maken op internet en zijn verhaal en wensen te vertellen. Al snel begonnen ze berichten te ontvangen van enkele mensen die bereid waren geld te doneren om voor deze puppy's te zorgen.
“We hadden al snel voldoende geld om ze te voorzien van hoogwaardige voeding en veterinaire zorg. Ook hebben mijn vader en ik een kleine schuilplaats in onze garage gebouwd”, zegt Ken.
Jongen en zijn hond
De honden herstelden snel, hun wonden genazen, ze werden zwaarder en hun haar werd mooier. Ken denkt dat hij ze binnenkort ter adoptie kan aanbieden. Dankzij de Happy Animal Club-website blijft Ken puppy's van de straat redden en de nodige zorg geven in zijn dierenasiel.
Vind je dat geen hartverwarmend verhaal? Na te weten wat een 9-jarige jongen kon doen, kunnen we niet weigeren om voor een zwerfdier te zorgen, er zijn geen excuses. Laten we leren van deze zorgzame jongen en alles doen wat in onze macht ligt om van deze wereld een betere plek te maken.
Afbeeldingen met dank aan Happy Animals Club.
