De bastaardslang (Malpolon monspessulanus), ook wel "bastaardslang" genoemd, is een reptiel uit de familie Lamprophiidae. Het is de grootste slang op het Iberisch schiereiland en heeft een wijdverbreid verspreidingsgebied, en wordt ook aangetroffen in gebieden dicht bij menselijke nederzettingen.
De nabijheid van huizen en de slechte reputatie die het heeft (aangezien het soms op pluimvee jaagt) zorgen ervoor dat de soort die ons hier zorgen baart, wordt aangevallen en vervolgd. Toch is het de meest voorkomende terrestrische slang in Spanje en een van de weinige - samen met de cogulla-slang (Macroprotodon cucullatus) - giftig op het schiereiland.
Bastard Snake Habitat
Deze soort heeft een peri-mediterrane verspreiding, aangezien hij voorkomt op het hele Iberisch schiereiland, in Noord-Afrika, in het zuidoosten van Frankrijk en in het noordwesten van Italië. Op het Iberisch schiereiland varieert de gemiddelde jaarlijkse neerslag van hun leefgebieden van 170 tot 200 kubieke millimeter en de gemiddelde jaarlijkse temperaturen liggen tussen 10 ºC en 18,5 ºC.
De bastaardslang komt niet voor in gebieden met meer dan 90 dagen vorst per jaar of met gemiddelde temperaturen onder de 22ºC in juli. Het geeft de voorkeur aan struikgewasgebieden met gemiddelde of lage dekking en open ruimtes, dus het is gebruikelijk om het te vinden in akkers, weiden en zelfs duinen.
Dit reptiel bevindt zich meestal ook in gebieden dicht bij menselijke nederzettingen, of het nu gaat om wegen, tuinen en muren. Qua hoogte ligt het tussen zeeniveau en 2160 meter in de Sierra Nevada. Hoe noordelijker hun populaties zich bevinden, hoe lager de ecosystemen die ze bewonen.
Kenmerken van de bastaardslang
De bastaardslang is de grootste op het Iberisch schiereiland en in Europa, aangezien hij een lengte van 2 meter bereikt, hoewel er af en toe exemplaren van 2,5 meter zijn gevonden. De vrouwtjes zijn kleiner en worden meestal niet groter dan 1,5 meter.
Een van de meest representatieve kenmerken van de bastaardslang is te vinden op zijn kop. Boven de ogen bevinden zich prominente preoculaire schubben die op wenkbrauwen lijken, waardoor deze slang een uniek uiterlijk krijgt.
Zijn staart is lang, dun en de kleur van volwassen mannetjes is uniform en varieert tussen lichtgrijs, olijfgroen of bruin. Het ventrale gebied is geelachtig. Bij jongeren en vrouwtjes is het ontwerp meer gevarieerd in kleuren, aangezien ze zwart, wit, grijs en bruin hebben. Door deze kleur kunnen ze beter camoufleren.
Karakter en gedrag
Bastaardslangen zijn overdag actief en hebben hoge lichaamstemperaturen. De periode van activiteit loopt meestal van maart tot november, hoewel door de stijging van de temperaturen als gevolg van klimaatverandering de tijden waarin deze slangen te zien zijn, toenemen.
De piek van dagelijkse activiteit is meestal van 16.00 uur tot 20.00 uur. Deze slangen kunnen afstanden van ongeveer 42 meter per dag afleggen en de mannetjes zijn territoriaal.
Aan de andere kant zijn het rustige slangen die agressiever zijn tijdens het broedseizoen of bij gevaar. Als ze zich aangevallen en in het nauw gedreven voelen, staan ze op en laten een luid gefluit horen om hun aanvallers te intimideren. Deze slang zal bijten als hij wordt gevangen en de verwonding die hij veroorzaakt is pijnlijk vanwege de gif.webpinenting.
Gif.webp van de bastaardslang
De bastaardslang heeft een opisthoglyphous gebit.Deze tandheelkundige conformatie wordt gekenmerkt door twee hoektanden aan het uiteinde van de kaak die aan de gif.webpklieren zijn bevestigd. Om gif.webpstoffen te inoculeren, moeten deze slangen hun prooi hard bijten en in de val houden.
Het gif.webp van deze soort is neurotoxisch en heeft meestal een analgetisch effect, dat zich onder andere manifesteert met symptomen zoals een veranderd bewustzijn en spierfasciculaties. Zijn beet is niet van klinisch belang (behalve voor bijwerkingen), aangezien het geen zeer giftig gif.webp bevat.
Bastaardslangenbeten bij mensen zijn zeer zeldzaam, omdat het voor vergiftiging nodig is dat de slang je betrapt en slikbewegingen maakt om de gif.webpstoffen te inoculeren. In het geval van een beet zijn de effecten meestal plaatselijk en verschijnen ze gedurende de eerste 6 uur.
Bastard Snake Feeding
Het zijn slangen die als euryfage worden beschouwd of niet erg selectief zijn als het gaat om het selecteren van hun prooi (binnen hun status als carnivoren), dus ze hebben een grote verscheidenheid aan slachtoffers. De bastaardslang voedt zich voornamelijk met reptielen, vogels en zoogdieren.
Deze slangen selecteren hun voedsel niet, omdat ze gewoon te allen tijde consumeren wat er in overvloed is. Reptielen zijn meestal hun belangrijkste prooi, met name de ocellated hagedis (Timon lepidus) en verschillende soorten hagedissen.
Vogels zijn de minst gevangen groep, omdat bastaardslangen nestvogels vaak eerder vangen dan volwassen vogels. De prooi verandert met de grootte van de exemplaren, aangezien de pasgeborenen zich voornamelijk voeden met insecten en de grootste konijnen kunnen vangen.
Reproductie van de bastaardslang
De mannelijke bastaardslangen beginnen hun spermatogenese in het voorjaar, dus het broedseizoen begint tussen mei en juni. De mannetjes vechten vaak onderling en het is normaal dat ze zich aan elkaar vastklampen en een bal vormen.
Seksuele volwassenheid komt eerder voor bij mannen dan bij vrouwen. In het laatste geval wordt het meestal bereikt op de leeftijd van 5 jaar en met een lichaamsgrootte die groter is dan die van mannen.
Het legsel varieert met de grootte van het vrouwtje en ligt meestal tussen de 4 en 20 eieren. Deze worden afgezet op vochtige en zonnige plaatsen (verlaten holen, onder stenen, onder boomstammen of tussen bladafval) en komen meestal eind augustus uit.
Behoudsstatus
Volgens het Red Book of Species wordt de bastaardslang beschouwd als "Minste zorg" , maar hij brengt verschillende gevaren met zich mee. Een van de belangrijkste is het overreden worden als de slang op de weg ligt te zonnebaden, naast directe vervolging door de mens.
Habitatfragmentatie en de accumulatie van pesticiden en insecticiden in weefsels en eieren hebben ook ernstige langetermijngevolgen voor deze soort. Omdat ze laat geslachtsrijp zijn, bereiken veel vrouwtjes bovendien de leeftijd van 5 jaar niet, dus het aantal broedende exemplaren neigt in de loop van de tijd af te nemen.
We moeten het belang van de bastaardslang in ecosystemen onthouden, zowel als een natuurlijke bestrijder van ongedierte als in voedselketens, aangezien het het voedsel is van meerdere soorten. Het behoud ervan is niet alleen een kwestie van moraliteit, maar ook van verantwoordelijkheid ten opzichte van het milieu om ons heen.
