Het vermogen om angst waar te nemen door geur is zeer goed gedocumenteerd bij dieren die ook het vermogen hebben om stress en angst te ervaren. Deze soorten produceren chemische waarschuwingssignalen, die gedragsveranderingen kunnen veroorzaken, door endocriene of immunologische variaties. Deze veranderingen kunnen zowel bij jezelf als bij een ontvanger voorkomen, altijd van dezelfde soort.
Dus, zou een roofdier de angst van zijn prooi kunnen ruiken? Als we ons concentreren op de vorige verklaring, zou het voor een dier niet mogelijk zijn om de angst van een individu van een andere soort waar te nemen.De gedragsveranderingen die een dier ondergaat wanneer hij angst voelt, kunnen echter worden waargenomen door andere individuen van een andere soort, zolang ze maar weten hoe die soort zich gedraagt wanneer ze met angst worden geconfronteerd.
De reuksystemen
Bij gewervelde dieren – hoewel niet bij alle – zijn er twee verschillende reuksystemen. Aan de ene kant vinden we het belangrijkste reuksysteem, dat verantwoordelijk is voor het bewust detecteren van vluchtige moleculen in de lucht. Bijvoorbeeld de geur van een bloem, koffie, kruiden, de lichaamsgeur van dieren, etc.
Als we deze deeltjes ruiken, ademen we ze direct in. Deze binden zich aan de reukreceptoren in de neusgaten en de informatie bereikt de hersenen. Emotionele toestanden, zoals angst, worden gewoonlijk niet in staat geacht om geladen geurmoleculen te genereren.
Aan de andere kant hebben we het accessoire reuksysteem, het vomeronasale orgaan genoemd.Deze structuur bevindt zich boven het zachte gehemelte van de mond, onder de neusholte. Hier worden zeer specifieke geurmoleculen gedetecteerd en de informatie gaat door de bulbus olfactorius.
Reukzenuwen, zowel van het hoofd- als het hulpsysteem, dragen informatie naar het limbisch systeem, het deel van de hersenen dat verantwoordelijk is voor perceptie en emotionele respons. Dit accessoire reuksysteem detecteert geen luchtmoleculen. Het is eigenlijk ontworpen om niet-vluchtige feromoonberichten te "lezen" .
Feromonen zijn communicatieve chemicaliën die informatie afgeven over territorium, agressie en voortplanting.
Is het mogelijk om angst waar te nemen door geur?
De rol van het accessoire reuksysteem in sociale communicatie zou kunnen suggereren dat angst kan worden gecommuniceerd via geur.Dit komt omdat de gedetecteerde stoffen worden verwerkt en geïnterpreteerd in het limbisch systeem, waarvan het primaire orgaan de amygdala is. Deze structuur is verantwoordelijk voor het waarnemen van en reageren op angst.
Aan de andere kant, volgens studies, vindt communicatie door feromonen uitsluitend plaats tussen leden van dezelfde soort. Dit feit maakt het voor geen enkel dier mogelijk om de angst van een andere soort te ruiken via het bijbehorende reuksysteem.
Om deze reden wordt gesuggereerd dat het gevoel van angst dat een dier kan waarnemen meer afhangt van de gedragspatronen die reuksignalen geven.
Bij paarden zijn bijvoorbeeld visuele en auditieve prikkels het belangrijkst bij het activeren van gedragsreacties, ondanks dat het een van de dieren is met het beste reukvermogen.
Wanneer een bang persoon op een paard rijdt, weet hij al dat hij bang is door zijn lichaamshouding en het is zeer waarschijnlijk dat het paard niet reageert op commando's, die meestal abrupt zijn bij mensen met angst, aangezien het heeft geleerd van eerdere keren.
Dieren kunnen de angst van hun medeschepselen ruiken
In verschillende onderzoeken met vogels, weekdieren of geleedpotigen wordt geconcludeerd dat angst zich kan manifesteren na het waarnemen van bepaalde chemische stoffen.
In sommige soorten zeeslakken, wanneer een individu wordt aangevallen en gewond, geeft het stoffen vrij om leden van dezelfde soort te waarschuwen, die de neiging hebben om te vluchten of zich te verstoppen. Hetzelfde geldt voor verschillende soorten krabben.
Bij één vogelsoort is er, hoewel er nog steeds discussie is of ze wel of niet kunnen ruiken, ontdekt dat, wanneer de kuikens bang zijn, ze een sterk geurende substantie uitbraken die de ouders waarschuwt, die vaak op hun beurt het nest vermijden om te voorkomen dat ze worden belaagd.
Dus, kunnen dieren angst waarnemen door middel van geur?
Er is een perceptie van angst onder individuen. Het is echter niet waarschijnlijk dat dit wordt veroorzaakt door geur, maar door specifiek gedrag.
Andere studies probeerden de reukperceptie van cortisol aan te tonen, een stresshormoon dat vrijkomt in angstige situaties. Ze hebben echter geen sluitende resultaten verkregen of het vermogen aangetoond om cortisol door geur te detecteren.
