De poema, ook wel bekend als de 'Amerikaanse leeuw', is een van de grootste roofkatten ter wereld. Zijn lichaam is perfect aangepast om hoge snelheden te bereiken en grote sprongen te maken, waardoor het een uitstekende jager is.
Menselijk ingrijpen, of het nu gaat om sportjacht, de uitbreiding van steden of de bescherming van vee, brengt het ecosysteem uit balans en bedreigt het voortbestaan van de poema.
Momenteel wordt deze soort met uitsterven bedreigd in veel landen waar hij inheems is. Vervolgens leren we meer over de poema, zijn kenmerken, gedrag en leefgebied.
De poema: fysieke kenmerken en taxonomie
De poema of 'bergleeuw', wiens wetenschappelijke naam Puma concolor is, is een vleesetend zoogdier dat behoort tot de familie van de katachtigen. Zijn lichaam is lang en robuust, bedekt met een gelijkmatige en uniforme vacht in bruine of gouden tinten. Zijn kop is rond en zijn oren staan altijd goed rechtop. Zijn poten zijn krachtig en gespierd, met vijf klauwen aan de voorpoten en vier aan de achterhand.
Het lichaam van een volwassen mannelijke poema kan 2,8 meter lang worden en tussen de 90 en 120 kilogram wegen. Deze soort vertoont echter een bepaald seksueel dimorfisme: de vrouwtjes zijn kleiner en lichter dan de mannetjes. Een vrouwelijk exemplaar is tussen de anderhalve en twee meter lang en weegt minder dan 80 kilogram.
Zijn achterpoten zijn merkbaar groter en gespierder dan de voorpoten.Hierdoor kunnen ze echt brede sprongen maken en een indrukwekkende snelheid behalen voor korte runs. Terwijl zijn horizontale sprongen vaak meer dan 10 meter bedragen, kunnen zijn verticale sprongen zes meter hoog zijn.
Zoals de meeste katten kunnen ook poema's behendig en snel klimmen. Vaak is een exemplaar te zien terwijl het rust of waakt over zijn omgeving vanaf de top van een boom.
Een indrukwekkend aanpassingsvermogen als we rekening houden met zijn grootte en gewicht. Het grote formaat, de intelligentie en het jachtvermogen hebben de poema tot een van de krachtigste roofdieren ter wereld gemaakt. Hun levensverwachting ligt tussen de acht en dertien jaar.
Natuurlijke habitat van poema's
De poema is een katachtige afkomstig uit Amerika, die voornamelijk in het zuidelijke deel van dat continent leeft. Ze leven het liefst in bergachtige of oerwoudgebieden, met gematigde klimaten en goede beschikbaarheid van voedsel.
Oorspronkelijk werden ze gevonden in Argentinië, Brazilië, Chili, Colombia, Costa Rica, Paraguay en Uruguay. In Argentinië worden poema's officieel vermeld als Minste Zorg (LC). In veel provincies van het land was de soort echter volledig uitgestorven.
Om deze reden worden sommige gebieden herbevolkt, zoals de provincies Corrientes en Entre Ríos en ook in Patagonië. Bovendien worden poema's beschermd dankzij de oprichting van nationale parken, erkend door de lokale wetgeving.
Poema voeren
Omdat ze oorspronkelijk streken met een overvloedige fauna en flora bewoonden, gebruikten poema's een zeer gevarieerd dieet; in feite zijn het de katten met de grootste voedingsdiversiteit. Hoewel ze overwegend vleesetend zijn, hebben ze ook de neiging om bepaalde groenten te consumeren. Groenten vormen niet alleen een aanvulling op uw dieet, maar zorgen ook voor vezels en bevorderen de spijsvertering.
Een poema kan op grote prooien jagen, zoals herten, elanden en schapen, maar ook op kleine dieren zoals hazen, muizen of stekelvarkens. Bovendien zijn ze ook in staat kleine insecten te vangen wanneer jagen onvoldoende of moeilijk te vangen lijkt.
Gewoonten van de poema
Als een goed katachtig exemplaar onderhoudt de poema solitaire gewoonten en is hij erg territoriaal. Seksueel actieve mannetjes en vrouwtjes komen meestal alleen samen voor fokdoeleinden. Sommige vrouwtjes kunnen echter kleine groepen vormen om hun jongen te beschermen en hun voedsel te garanderen.
Puma's vallen ook op door hun jachtstrategieën. Om hun prooi te vangen, zetten ze een uitgekiende hinderlaag op en blijven ze altijd achter het andere dier. Dankzij hun intrekbare poten en klauwen kunnen ze geruisloos bewegen en precies op het juiste moment springen. Vervolgens gebruiken ze hun klauwen om hun prooi te immobiliseren en neer te halen.
Zodra de prooi gedomineerd is, draagt deze grote kat zijn lichaam naar een veilige plek om rustig te eten. Ze vangen normaal gesproken elke 15 dagen grote dieren, maar kunnen vaker jagen om hun jongen te voeden.
De poema is overdag een slaperig dier en brengt lange uren door met rusten tussen de takken van de bomen. Zijn activiteit neemt toe in de schemering of voor zonsopgang, in de vroege ochtend, wanneer het zonlicht zwakker is.
