Je hebt vast wel gezien hoe sommige soorten een veel groter aantal nakomelingen hebben dan andere: je hoeft alleen maar vliegen met olifanten te vergelijken. Als je hier ooit over hebt nagedacht, dacht je waarschijnlijk aan r/k selectietheorie zonder het te weten.
Dit verschil is niet toevallig. Als je wilt weten waarom, kun je later de basis van deze theorie lezen en welke relatie er is tussen het voortplantingsvermogen van de soort en zijn relatie met de omgeving. Mis het niet.
r en K, wat zijn dat?
Om te begrijpen hoe deze theorie werkt, moet je eerst de variabelen r en K kennen. De interactie van de soort ermee is wat het mechanisme voor bevolkingsgroei bepaalt, dat wil zeggen, hoe het aantal individuen groeit en daalt binnen een specifiek ecosysteem. Hier is wat informatie over hen:
- r, de reproductiesnelheid:Deze variabele verwijst naar het voortplantingsvermogen van de soort, dat wil zeggen hoeveel nakomelingen er per voortplantingscyclus kunnen worden verwekt.
- K, de belasting van de omgeving:De belasting van de omgeving is de variabele die bepaalt hoeveel personen het systeem kan ondersteunen voordat het instort.
In abstracto lijken ze misschien verwarrende termen, maar hieronder kun je zien hoe ze omgaan met soorten op aarde. Blijf lezen, want we worden niet geconfronteerd met zeer complexe vragen om te begrijpen.
De r / k selectietheorie
Zodat een soort in zijn midden kan blijven bestaan, het is noodzakelijk dat de middelen die het verbruikt en het aantal individuen in evenwicht zijn. Als het veel hulpbronnen verbruikt en er zijn te veel exemplaren, zal het ecosysteem instorten, zullen de hulpbronnen onvoldoende zijn en zal de bevolking afnemen.
Integendeel, met weinig middelen is het mogelijk dat de soort standhoudt, maar zal hij minder individuen in zijn populaties moeten hebben. Onder deze omstandigheden nemen de kansen op interspecifieke concurrentie toe, wat de individuele levensvatbaarheid vermindert.
Volgens de r / k-selectietheorie geeft dit aanleiding tot 2 reproductieve stijlen die gedurende de evolutie zijn geconfigureerd om biologische werkzaamheid te garanderen. Als u dan over elk van hen leest, zult u alles wat hierboven is beschreven veel duidelijker zien.
De strategen van de r
De zogenaamde r-strategen krijgen die naam omdat hun overleving als soort heeft zich gericht op de snelheid van reproductie, dat wil zeggen, ze worden in stand gehouden door een groot aantal nakomelingen te verwekken.
Om dit echter in evenwicht te brengen met de belasting van de omgeving -de K-, moet de soort die het beoefent een reeks kenmerken hebben. Onder hen vinden we het volgende:
- Hun geboorte- en sterftecijfers zijn hoog:Het zijn soorten die zich met hoge snelheid voortplanten en met een groot aantal nakomelingen, maar zodra ze de belastingslimiet van de omgeving bereiken, zijn de hulpbronnen schaars en sterven grote aantallen individuen. Dit herhaalt zich cyclisch.
- De levensverwachting van het individu is kort:het grote aantal exemplaren in een ecosysteem wordt gecompenseerd door een korte levensduur zodat de hulpbronnen de tijd hebben om te herstellen met de bevolkingsafname. Ook daarom is ouderlijke zorg meestal schaars of niet aanwezig.
- Opportunisten, generalisten of pioniers:Over het algemeen kunnen deze soorten profiteren van bijna elke hulpbron in het milieu, wat ook helpt om ecosystemen in evenwicht te brengen, bijvoorbeeld met soorten die zich voeden met afval. Pionierssoorten overleven ook in te koloniseren omgevingen.
- Het zijn meestal soorten die kunnen overleven in barre of onstabiele omgevingen:Wanneer de omgeving verandert, heeft de soort mechanismen om te overleven, zoals kleine afmetingen of het vermogen om zich met bijna alles te voeden.
Een duidelijk strategische soort van de r zijn kakkerlakken, omdat ze in zeer korte cycli worden geboren en sterven, ze leven weinig, ze voeden zich met alles en, als je twijfelt aan het laatste punt op de lijst, moet je weten dat ze nucleaire straling overleven.
K strategische soorten
Als de strateeg van R zich concentreerde op het hebben van veel nakomelingen om niet uit te sterven, zijn de strategen van K het tegenovergestelde: het voortbestaan van de soort is gebaseerd op een lang leven en grote maten. Om het te kunnen vergelijken met het bovenstaande, zijn dit de kenmerken:
- Milde sterfte en geboortecijfer:reproductiesnelheid en aantal nakomelingen is veel stabieler, omdat deze soorten de neiging hebben om minder nakomelingen te krijgen in meer afzonderlijke cycli. Op deze manier groeit de bevolking totdat ze in evenwicht is met de hulpbronnen en op dat punt blijft.
- Lange levensverwachting:het zijn soorten waarvan de individuen veel langer leven dan de strategen van de r. Op deze manier kan ouderlijke zorg lang genoeg plaatsvinden om de volgende generatie te laten overleven.
- Het zijn meestal specialisten: Het zijn soorten die overleven met specifieke hulpbronnen van een ecosysteem en niet met andere, waardoor ze een groter risico lopen om uit te sterven in geval van schaarste.
- Ze leven in stabiele omgevingen: Door hun grote afhankelijkheid van de omgeving zijn ze kwetsbaar voor grote veranderingen in het ecosysteem, zoals natuurrampen of een tekort aan prooien.
Een van de beste voorbeelden van deze strategie zijn olifanten. Ze hebben een groot formaat en een lange levensverwachting, maar ze krijgen slechts één kalf per bevalling en de draagtijd duurt 22 maanden. Bovendien voeden ze zich alleen met vegetatie en veranderen hun omgevingen, zoals de savanne in het geval van de Afrikaanse variant, niet veel.
Conclusies van de r/k selectietheorie
Zoals je ziet, voor beide strategieën zijn gemakkelijk voorbeelden te vinden. Niet alles is echter zwart-wit: er zijn soorten in het tussenspectrum, zoals de mens. Onze soort is erin geslaagd, met zijn lage geboortecijfer en lange levensverwachting, om in extreme omgevingen te leven of ze zelfs voor eigen voordeel aan te passen.
Dat we daarmee de behoefte aan evenwicht niet uit het oog verliezen: de menselijke soort heeft de belasting van het milieu al lang overschreden.
Nu, meer dan ooit, moeten ons geweldige aanpassingsvermogen en onze overleving zich concentreren op het behoud van de planeet, aangezien we ons op een kritiek punt bevinden waar niet alleen onze soort ervan afhankelijk is. Laten we samen op weg zijn naar balans.
