Vandaag de dag begrijpen we gevoelens in de dierenwereld nog steeds niet. Proberen de complexe wereld van menselijke emoties te vergelijken met die van andere dieren, brengt ons uiteindelijk op een punt waarop het voor ons lijkt alsof andere wezens zich niet voelen zoals mensen.
Dit komt door onze antropocentrische positie en de manier waarop we onze gevoelens extrapoleren naar andere dieren. We kunnen niet doen alsof dieren een gevoel voor humor hebben dat vergelijkbaar is met dat van mensen, aangezien abstract denken en de complexiteit van onze taal dit niet toelaten.
Integendeel, er is wetenschappelijk bewijs en observaties die ons laten zien dat: dieren hebben zowel gevoelens als complexe emoties. Dit komt omdat ze alle hormonale en neurotransmittercomplexen hebben die aanleiding geven tot emoties.
Humor en gevoelens
Het gevoel voor humor is het vermogen dat mensen hebben om "het komische" uit te drukken of te voelen. Of wat is hetzelfde, emotioneel moeilijke situaties transformeren om niet te worden verslagen.
Wanneer iets ons amuseert of amuseert, worden in onze hersenen mechanismen in gang gezet die ons een goed gevoel geven. Dit komt ook voor bij andere dieren, vooral die met een ontwikkeld brein.
Gokken en soortgelijk gedrag, meer aanwezig bij jonge individuen, ze maken deel uit van wat we gevoel voor humor bij dieren zouden kunnen noemen. Dit zijn gevechten of worstelingen in een niet-agressieve omgeving die de band tussen de individuen van een sociale groep bevorderen, op dezelfde manier als bij mensen.
Lachen bij dolfijnen
Er is een video in Youtube met meer dan 21 miljoen bezoeken, waar we een meisje observeren dat radslagen en andere trucs uitvoert voor het glas van een dolfijnenvijver. Een van hen lijkt betoverd te zijn door de ontplooiing van het meisje en maakt gezichten waar we om kunnen lachen. Kan dit aantonen dat dolfijnen gevoel voor humor hebben?
Een groep wetenschappers van de Universiteit van Linköping, Zweden, ontdekte dat sommige dolfijnen zeer specifieke geluiden maakten wanneer ze niet-agressieve gevechten voerden, dat wil zeggen wanneer ze leken te spelen.
Hierna voerden ze een experiment uit waarvan de resultaten de hypothese bevestigden. Wanneer juveniele en sub-volwassen dolfijnen deze niet-agressieve gevechten spelen of uitvoeren, een uitbarsting van ultrasone pulsen uitzenden met een laatste pieptoon, buitengewoon karakteristiek zijn en dat ze niet verschijnen in echte gevechten tussen volwassenen.
De onderzoekers concludeerden dat, om te communiceren dat de situatie niet agressief is en alleen gokken, dolfijnen maken dit geluid dat we zouden kunnen definiëren als lachen.
Om het beter te begrijpen, als we het vanuit menselijk oogpunt blootleggen, kunnen bepaalde zinnen of woorden in bepaalde omstandigheden aanstootgevend zijn. Maar in een andere context, nee.
Het gevoel voor humor bij ratten
Aan het eind van de jaren negentig wijdden wetenschapper Panksepp en zijn collega's aan de Universiteit van Washington zich aan het bestuderen van vreugde bij ratten en in hoeverre ze dit aantoonden. Op deze manier ontdekten ze dat ratten zenden geluiden uit op 50 kHz (echografie onhoorbaar voor mensen maar door machines) tijdens geslachtsgemeenschap.
Tegelijkertijd zagen ze dat regio's die geassocieerd worden met vreugde, welzijn en plezier geactiveerd werden in het brein van de rat.
Bovendien, ze zagen dat de ratten lachten als ze met hun metgezellen speelden. Op dezelfde manier, wanneer de onderzoeker een bepaalde band met het dier ontwikkelde zodat het hem zou vertrouwen, als hij het kietelde, zou de rat lachen.
Meer recent onderzoek toont aan dat deze kriebels, wanneer de rat in een goed humeur is (zoals het geval is bij mensen), ze activeren hersengebieden die verband houden met plezier. Dit gebeurt zolang de rat vertrouwen heeft.
Gezien deze studies en deze demonstraties van gevoel voor humor bij dieren, begrijpen we dat er nog veel te onderzoeken valt. Niettemin, Het zijn duidelijke tekenen dat dieren net als mensen complexe gevoelens hebben.
